Geen producten in de winkelwagen.
Door de explosieve Chinese interesse in rode wijnen, is ook de fraude de pan uit gerezen. Hoe erg is dat eigenlijk?
Flutwijn voorzien van een duur label en dan voor veel geld verkopen? Dat is op zich niets nieuws. Maar gezien de explosieve Chinese interesse in met name rode wijnen, heeft de wijnfraude wel sneller dan ooit een imposante omvang gekregen. Wat is er aan de hand en wat betekent dit bijvoorbeeld voor investeerders?
Statussymbool
In 2013 passeerde China zelfs Frankrijk als ’s werelds grootste consument van rode wijn. Van al die wijn wordt 83 procent lokaal geproduceerd, China staat daarmee op de zesde plaats van ’s wereld grootste wijnproducerende landen. Een dure wijn, gemaakt buiten de Chinese landsgrenzen, geldt echter als een statussymbool voor rijke Chinezen. En daarmee kregen niet alleen Chinese wijnhandelaren het druk, maar ook de politie. Een conservatieve schatting van experts luidt dat 40 procent van de wijnen die in China verkocht worden nep is. Volgens een minder bescheiden schatting zou het zelfs om 80 procent kunnen gaan.
Een conservatieve schatting van experts luidt dat 40 procent van de wijnen die in China verkocht worden nep is.
Château Lafite Rothschild lijkt fraudefavoriet
In de zomer van 2013 arresteerde de Chinese politie 10 verdachten die beschikten over bijna 30 miljoen euro aan nepwijn. Onder de nagemaakte wijnen bevonden zich labels van bekende Franse producenten als Château Lafite Rothschild, Château Latour en ook het Australische Penfolds. Liefst 40.000 flessen nepwijn weren in beslag genomen, naast rollen met labels, flessen en kurken. In 2012 werden ook al 350 dozen nep Chateau Lafite Rothschild geconfisceerd, naast 60 dozen Château Margaux. Het zou hierbij gaan om een geschat bedrag van 1,5 miljoen euro. En weer een jaar eerder, toen Château Lafite Rotschild-flessen wijn zich onder de duurste ter wereld bevonden, was er al op 833 dozen vol nepflessen beslag gelegd.
Geen Frans of Engels kunnen lezen helpt niet
Natuurlijk wordt over de hele wereld nepwijn verkocht. Maar omdat de merken relatief nieuw zijn in China weten consumenten niet altijd waar ze op moeten letten. Soms wordt het originele label gekopieerd met net genoeg aanpassingen dat het niet meer als nepwijn bestempeld kan worden, maar wel de consument bij de neus neemt. Dat men moeite heeft met Frans en Engels lezen helpt de consument hier natuurlijk ook niet.
Soms wordt het originele label gekopieerd met net genoeg aanpassingen dat het niet meer als nepwijn bestempeld kan worden, maar wel de consument bij de neus neemt.
Zinloos juridische actie te ondernemen
Hoe moeilijk het is om wat aan de Chinese wijnfraude te doen, bleek uit het geval van de Australische organisch wijn Henschke. In 2012 bleek dat deze op grote schaal werd nagemaakt. Henschke produceert op biodynamisch wijze wijnen die variëren in prijzen van zo’n 6,80 euro per fles tot rond de 480 euro voor een Hill of Grace-fles uit 2007. De Australische wijn werd lustig verkocht tijdens de Top Wine China beurs in 2012 in Beijing. Maar Henschke Wines bleek zelf nooit aanwezig te zijn geweest op die beurs. Volgens Michael Hamilton, Australisch intellectual property-advocaat, was het ondernemen van juridische actie in China volkomen onmogelijk. De Henschkes besloten om de zaak maar te laten voor wat het was.
Overeenkomst met de Fransen
Voor de Franse wijnproducenten ziet de aanpak van de Chinese wijnfraude er beter uit. China en Frankrijk ondertekenden samen een overeenkomst om hun inspanningen te verhogen om de verkoop van nep-Franse wijn tegen te gaan.
Ook Pitt en Jolies rosé wordt geïmiteerd
Ook acteurs Brad Pitt en Angelina Jolie zagen hun prijswinnende rosé in nepvorm in China rondgaan. Het Hollywood-koppel produceert wijnen, samen met de Franse wijnfamilie Perrin de Château Miraval Rosé. In 2013 werd hun Jolie-Pitt Côtes de Provence Rosé Miraval, No. 84 nog door het toonaangevende Amerikaanse wijnblad Wine Spectator uitgeroepen tot de beste rosé ter wereld. De eerste 6.000 flessen van de wijn waren dan ook binnen een uur uitverkocht. Een fles Château Miraval Rosé 2014 kost gemiddeld zo’n 16,95 euro. Om wijnfraude tegen te gaan produceert het château de flessen nu met een gegraveerd stempel onderop de fles.
Wat betekent de Chinese wijnfraude nu voor wijninvesteerders?
‘Investeerders in goede wijnen kunnen beter geen wijn kopen in China’, zo legt Romain Grudzinski in een notendop uit in een recent interview met de Britse Financial Times. Grudzinski is China-expert, verbonden aan de onafhankelijke wijnbeurs Liv-ex. ‘Niet alleen vanwege de grote kans dat investeerders nepwijnen zullen kopen', aldus Grudzinski, ‘maar ook om dat de internationale markt niet bereid zal zijn de wijn weer over te kopen.’
Het levert ook kansen op
Tegelijkertijd kunnen de prijzen gigantisch oplopen als een gewilde topwijn wel zonder meer echt blijkt te zijn. Vorig jaar leverden 263 flessen Château Mouton Rothschild die bij het château opgeslagen waren gebleven tijdens een veiling van Sotheby’s Hong Kong maar liefst 3,8 miljoen euro op. Een verdubbeling van de geschatte waarde. ‘Wijnfraude in China is zowel problematisch als kansrijk,’ zegt William Grey, vermogingsbeheerder bij het Wine Investment Fund. ‘Wijnen waarvan vaststaat dat ze echt zijn, zijn zeer gewild en men is bereid hiervoor enorme bedragen te betalen.’
Wijnen waarvan vaststaat dat ze echt zijn, zijn zeer gewild en men is bereid hiervoor enorme bedragen te betalen.’
De deur open voor profiteurs
Dit is ook terug te vinden in Chinese restaurants waar betrekkelijk gewone flessen wijn met een Westerse retailprijs van rond de 20 euro voor 200 euro op de wijnkaart staan. Onwetenheid zet nu eenmaal de deur open voor profiteurs.
