maakindustrie | Pagina 2 van 4 | MT/Sprout - Pagina 2 van 4

Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Management

Trends in Brainport: ‘We willen een nieuwe industrie voor de regio opbouwen’

Ruim 2,5 miljard euro aan innovatieve uitgaven, duizenden eerstejaars bètastudenten en ongeveer de helft van de jaarlijkse patentaanvragen in Nederland:...

author Joost Peters

Management

Made in NL ontbijt bij ABB: Samenwerkende robots in Ede uniek in de wereld

ABB is zelf een van de grootste producenten van industriële robots. Maar de onbijtsessie vindt niet plaats in een hightech...

author Mariska Habets

Carrière

Waarom je (beter niet) kunt vragen of je de robot van je concurrent mag lenen

Robots: ze werken nauwkeurig, zijn nooit ziek, en kunnen geprogrammeerde taken eindeloos herhalen zonder kwaliteitsverlies. Tegelijkertijd zijn ze (ondanks dalende...

author Joost Peters

Made in NL ontbijtsessie R&D VanRiet Group 5

Made in NL

Ontbijtsessie: Hoe haal je het maximale uit je R&D?

Hoe haal je als maakbedrijf het maximale uit je R&D-activiteiten? Om die vraag draaide de tweede Made in NL-ontbijtsessie van...

author Joost Peters

Management

Ontbijtsessie: Hoe haal je het maximale uit je R&D?

Het is op deze vroege donderdagochtend een drukte van belang tijdens de ontvangst met koffie en broodjes, in de foodtruck...

author Joost Peters

Management

‘We produceren met het hoofd, niet met de hand’

Onderdelen voor reuzenrad The London Eye. De overkapping van de nieuwe internationale luchthaven van Mexico City. De stalen verkeersportalen boven...

author Joost Peters

Orde en netheid zijn de grote vijanden van het productiebedrijf. Rommel is een van de oorzaken van werkongevallen. ‘Hou je werkplaats schoon’ is dan ook meer dan een holle frase, helaas is dit makkelijker gezegd dan gedaan. Dit keer wilde ik het eens over een andere boeg gooien. Voor 2018 bedacht ik een nieuw plan om het netjes te krijgen in onze fabriek. Geen rondslingerende slijptollen meer, geen snoeren in de koop en een zaagbank die schoon achter gelaten wordt. Met een fototoestel in de aanslag ga ik aan de slag. Rommel in iedere hoek wordt vastgelegd om de dader er straks mee te confronteren. Het wordt al snel een teleurstellende rondgang door onze fabriek. In een hoek tref ik tien weggemoffelde lege colaflessen aan. De rommel bij de zaagbank is niet te overzien. ‘Ja, dat heb ik niet gedaan. Dat heeft Piet gedaan of Jan. Iedereen gebruikt die zaagbank hier. Het is geen vaste werkplek’, moppert een van mijn medewerkers als hij mij er een foto van ziet maken. Een ander roept : ‘ik was het in ieder geval niet’. Waar gewerkt wordt, wordt rotzooi gemaakt Op kantoor voorzie ik al mijn foto’s met de nodige commentaar inclusief een paar grappige gezichtjes erbij om het toch maar wat luchtiger te houden. We hebben een cola-verslaafde rondlopen, iemand die zijn peuken laat rondslingeren en een lasser die een kanjer is in knoop in mijn lasdraad leggen. Dit tot grote ergernis van mijn bedrijfsleider. ‘Toch ongelofelijk, we hebben de laatste tijd niet eens zoveel zaagwerk’. Een andere collega komt binnen en suggereert : ‘waar gewerkt wordt, daar wordt rotzooi gemaakt’. ‘Ja, dat zegt mijn man thuis ook altijd , grap ik terug. 'En als hij aan het koken is en de spetters van spaghettisaus zitten op het plafond’. ‘Dan kook jij toch? Moet je nu ook niet zeuren’, roept hij dan terug. De nieuwe insteek om het orde en netheid-probleem op te lossen wordt : confronteren en humor in het spel zetten. Ik ga dus maar snel aan de slag met het in elkaar prutsen van een Powerpoint, waarbij het idee is om prijzen uit te delen. De gelukkige winnaar krijgt een bezem. De presentatie gaat van start en we krijgen al snel een reactie van een van de winnaars. Hij heeft een nieuwe kast nodig, waarop zijn collega reageert : ‘al geven we jou drie kasten, dan nog maak je er een rotzooi van’. Een discussie ontstaat, waarbij we teleurgesteld het gesprek afronden. Orde en netheid het blijft een continu proces. Net als ik denk dat het een zinloos plan was, komt de volgende dag de bezemwinnaar binnen: ‘Kristel, kom eens kijken naar mijn werkplaats. Nog nooit zo schoon geweest. Je kan van de vloer eten’. Nu wachten hoe lang het beklijft.

Management

Naming en shaming op de werkvloer

MT-columniste Kristel Groenenboom confronteert medewerkers met hun nonchanlante houding. En verrek, het helpt ook nog.

author Kristel Groenenboom

Made in NL

Ontbijtsessie over ‘talent in de maak’: zo trekt Nedap high potentials naar de Achterhoek

Het vinden van gekwalificeerd personeel is een van de grootste uitdagingen van de Maakindustrie. In Groenlo lukt het techbedrijf Nedap...

author Redactie MT

Management

Ontbijtsessie over ‘talent in de maak’: zo trekt Nedap high potentials naar de Achterhoek

Een Japanse tuin, Lego her en der op de tafels en overal vrolijke kleuren. Een dresscode is er niet en...

author Redactie MT

Management

Hoe Fri-Jado inspeelt op de steeds grotere vraag naar beleving en service

De grote supermarktketens van deze wereld zijn kind aan huis bij Fri-Jado uit Etten-Leur. Onder het motto Making Food Irresistible...

author Joost Peters

Management

Held uit de maakindustrie: Charles Theodorus Stork 1822-1895

Management Team koos dit jaar om C.T. Stork te eren tijdens het jaarlijkse Heldendiner voor directieleden uit de maakindustrie. Het...

author Thijs Peters

Het schip waar je op staat, deint op en neer op de golven. Voor je doemt een boorplatform op. Je weet dat je zo de oversteek moet maken om daar aan het werk te gaan. Dit klinkt als een doodenge situatie, maar dankzij het Delftse bedrijf Ampelmann is het niet enger dan een straat oversteken in de stad. Ampelmann maakt hightech loopbruggen. Het zijn fascinerende apparaten, die dankzij sensoren en zes hydraulische cilinders volkomen recht blijven, zelfs bij metershoge golven. Mensen die werken op boorplatforms of die onderhoud moeten plegen aan windmolens op zee kunnen dankzij de beweging compenserende bruggen veilig en snel worden overgezet. De werknemers of onderhoudsmonteurs verzamelen zich op het dek boven op de hexapod (het zesbenige platform), waarna de operator het gevaarte omhoog laat komen, de brug uitschuift en tegen het platform duwt. Vervolgens steken ze een voor een de brug over. Een loopbrug die helemaal stil blijft liggen, is allicht minder gevaarlijk Als je op de brug staat, heb je niet eens door hoe vreemd het is, vertelt een ingenieur. ‘Je hebt een hele tijd niks in de gaten. Je ziet de horizon en het boorplatform gewoon voor je. Dan kijk je door het rooster naar beneden en zie je dat het schip onder je vol in beweging is. Dat is een gekke gewaarwording.’ Swing ropes Op de voormalige RDM-werf in Rotterdam, in een fabriekshal waar vroeger onderzeeërs werden gebouwd, assembleert Ampelmann componenten die bijna allemaal uit de Benelux en Duitsland komen tot werkende apparaten. Achter in de hal doet een loopbrug precies het tegenovergestelde van perfect recht blijven: hij beweegt flink heen en weer, alle kanten op. Dat is om hem te testen, legt de productiemanager uit. ‘Wij vertellen de computer met een testprogramma dat hij op een schip staat, in plaats van hier op de vloer. Wat je nu ziet, is hoe hij de golven compenseert.’ Door een obsessie met veiligheid is de offshore sector doorgaans niet zo snel geneigd nieuwe vindingen te omarmen. Toen Ampelmann in 2008 werd opgericht, als spin-off van de TU Delft, moest de sector ook even wennen aan de motion compensated gangways, maar inmiddels heeft de techniek zich bewezen als een veiliger alternatief voor andere manieren van overzetten. Zeker helikopters kennen een hoog risico op dodelijke ongelukken, weet Ampelmann-manager Diederick Nierstrasz. ‘De helikopter is een vervoersmiddel waar veel maatschappijen van afwillen. Ook bij het overstappen vanaf kleine bootjes komen eens in de zoveel tijd mensen tussen wal en schip terecht. En vooral in Azië gebruiken ze nog vaak swing ropes en manden om mensen over te zetten. Elk jaar komt het een paar keer voor dat iemand mis springt en in de schroef terechtkomt.’ Een loopbrug die helemaal stil blijft liggen, is allicht minder gevaarlijk. Tot nu toe is er nog maar één incident geweest met een Ampelmann-loopbrug, vertelt innovatiemanager Oscar Calkoen. ‘Als er iets aan de hand is, bijvoorbeeld als de hydraulische druk wegvalt, dan schuift de telescopische loopbrug zichzelf in. Toen dat een keer gebeurde, stond iemand er net achter en die heeft toen zijn tenen gebroken. Bepaalde risico’s blijven, maar dat is het enige ongeval op 3,3 miljoen mensen die we veilig hebben overgezet.’ Het bedrijf weet zo precies hoeveel mensen het wereldwijd heeft overgezet, omdat de operators (voor elke loopbrug heeft Ampelmann er twee in dienst) van over alle zeven wereldzeeën elke dag een rapport naar het hoofdkantoor in Delft sturen. Daar begon Ampelmann al vroeg mee: de oprichter, de Delftse promovendus Jan van der Tempel, was van mening dat je zo veel mogelijk hoogtepunten moet vieren. Vier jaar na de oprichting vierde het bedrijf de honderdduizendste transfer en na zes jaar kon de miljoenste passagier worden gevierd. In het begin was die teller er dus voor de lol, maar inmiddels zorgen de cijfers voor een indrukwekkend safety record: zou hetzelfde aantal mensen per helikopter vervoerd zijn, dan zou dat waarschijnlijk een aantal fatale ongelukken hebben opgeleverd.

Management

Ampelmann: Hightech compensatiegedrag

Op volle zee overstappen op een boorplatform of windturbine. Niet met een bootje of aan een touw, maar gewoon via...

author Jaap Meijers

Van zakelijke diners met grote financiële klanten naar gesprekken over het zo efficiënt mogelijk verplaatsen van een windmolenpropeller. Marinka Nooteboom was lange tijd werkzaam in de financiële sector, maar stapte in 2010 in het familiebedrijf Koninklijke Nooteboom Group, dat trailers voor uitzonderlijk vervoer maakt. Ze begon als lid van de raad van commissarissen, in 2012 werd ze CEO. Hoe past zij de zeven eigenschappen van effectief leiderschap toe in de praktijk? 1 Wees proactief ‘De enige constante factor in onze branche is verandering. 3D-printen, robotisering: we zijn zeker van het feit dat morgen niet meer hetzelfde is als vandaag. Dat vraagt niet alleen om een proactieve houding van mij, maar van iedereen in de organisatie op alle niveaus. Behoud je een directieve managementstijl, zoals in de jaren 80 veel gebruikt werd, dan trek je geen nieuw, jong personeel aan. Door continu te communiceren over de koers van Nooteboom wil ik personeel betrekken bij onze ontwikkeling. Ze moeten weten dat hun ideeën welkom zijn. Het geeft mij de ruimte als CEO om van een afstand naar het bedrijf te kijken en met een eagle view onze koers uit te stippelen.’ 2 Begin met het einde voor ogen ‘Het voordeel van een familiebedrijf zijn de kernwaarden die houvast bieden. Klantgericht werken en innovatief zijn vragen om een nieuwe zakelijkheid. We laten ons niet snel van de wijs brengen door ontwikkelingen, maar bekijken rationeel wat innovaties écht opleveren. Natuurlijk is er ruimte voor onderbuikgevoelens, maar daarnaast bestaan altijd de cijfers. Het is iets waar ik om herinnerd zou willen worden als ik uiteindelijk met pensioen ga. Ik kan recht door zee zijn, afspraken zijn heilig. Tegelijkertijd probeer ik goed naar mensen te luisteren en ben ik wars van dubbele agenda’s. Dicht bij jezelf staan levert je meer kracht en aanzien op als leider dan achterkamertjespolitiek.’ 3 Stel prioriteiten ‘Door verantwoordelijkheden over alle lagen van de organisatie te spreiden hoef ik niet als een bok op de haverkist te zitten. Liever ga ik naar buiten, ga ik naar seminars, kennisinstituten of leveranciers om te kijken wat we middels samenwerkingen kunnen verbeteren aan onze trailers. Door ons open te stellen voor wat er in onze branche gebeurt, blijven we bij. Het levert niet alleen kennis op, maar ook contacten die we op andere manieren in kunnen zetten. Zijn we op zoek naar technisch personeel, dan kloppen we gemakkelijker aan bij een hogeschool waarmee we bijvoorbeeld onderzoek doen naar innovaties. Sinds ik CEO ben, is dit contact geïntensiveerd, maar het zou nog wel wat meer kunnen. Kennis brengt niet alleen ons, maar de hele markt uiteindelijk verder.’ Benieuwd naar de toepassing van de andere vier eigenschappen van Covey? Lees het gehele interview met Marinka Nooteboom in het nieuwste nummer van Management Team, over de Maakindustrie in Nederland.

Persoonlijk Leiderschap

‘Naast de onderbuikgevoelens, bestaan altijd de cijfers’

Hoe brengt Marinka Nooteboom (45), CEO van trailerbedrijf Koninklijke Nooteboom, de zeven leiderschapsprincipes van Stephen Covey in de praktijk?

author Loeka Oostra

#1 Buitenlandse overnames Het is met Nederlandse maakbedrijven soms net als met voetballers. Op het moment dat ze echt op het punt van doorbreken staan, komt er een grote strategische buitenlandse partij langs om het bedrijf op te kopen. Dat komt mede, zo stelt Bas de Haan van financieel adviseur MBCF Corporate Finance en samensteller van de lijst, doordat Nederland zelf te weinig grote industriële bedrijven heeft die kunnen consolideren. Er is slechts een handjevol ‘topclubs’ dat in staat is om zelf grote strategische overnames te doen in de sector. VDL is er een. Aalberts, dat in 2016 zes internationale overnames deed, een ander. Een van de grote overnames in 2017 was die van Vanderlande, de wereldmarktleider in bagagebanden voor vliegvelden, dat voor 1,16 miljard euro werd gekocht door Toyota Industries. Vanderlande was met een omzet van 1,2 miljard euro onze Maakindustrie 100-lijst allang ontgroeid – wij leggen de omzetgrens bij 500 miljoen euro. Maar ook een aantal bedrijven dat op de shortlist voor onze top 100 stond, kwam in buitenlandse handen. Orlaco, producent van camera’s voor voertuigen, werd verkocht aan Stoneride (VS), FPH (verpakkingen) kwam in handen van het Spaanse Saica, Groeneveld (lagers) werd verkocht aan Timken (VS), Solidpack werd verkocht aan het Begische VPK en papierfabrikant Van Houtum is voortaan een dochter van het Duitse WEPA. #2 Afhankelijkheid Als ASML niest, zijn er heel wat bedrijven in Nederland verkouden. Gelukkig gaat het de chipmachinefabrikant in Veldhoven voor de wind. Prodrive (10), AWL (20), KMWE (37), Neways (63) en NTS (71) zijn allemaal toeleveranciers die in meer of mindere mate afhankelijk zijn van de orderportefeuille van ASML. ASML groeide het afgelopen jaar met 8,1 procent, de toeleveranciers profiteerden daar in grote mate van. Hun omzet nam met maar liefst 14,8 procent toe in 2016. Keerzijde van de medaille is wel dat omdat ASML zelf bijna monopolist is op de wereldmarkt, het voor de toeleveranciers heel lastig is om te diversifiëren en risico’s te spreiden. #3 Private equity met zitvlees Private equity heeft een slechte naam. Ze zouden bedrijven uitknijpen als een tube tandpasta door ze op te zadelen met een hoge schuld in plaats van voldoende te investeren. In de maak blijken veel durfinvesteerders zich echter heel anders te gedragen. 27 bedrijven in onze lijst hebben een durfinvesteerder aan boord. Ze presteren niet slechter of beter dan andere bedrijven in de lijst die voornamelijk in handen zijn van families of een beursnotering hebben. De investeerders blijven in elk geval lang eigenaar. In de zakelijke dienstverlening geldt vaak de regel dat men er na vijf jaar uit wil. Bij maakbedrijven hebben ze zitvlees. Tien jaar is geen uitzondering. Egeria, een van de actiefste partijen met belangen in vier bedrijven in de lijst, zit bijvoorbeeld al sinds 2005 in SIF Group. Vorig jaar ging SIF naar de beurs, niet omdat Egeria per se wilde cashen, maar omdat SIF een maatje te groot was gegroeid en relatief een te groot onderdeel in de portefeuille was geworden. Wil je het volledige artikel lezen? Bestel dan een abonnement op MT of koop een los nummer.

Management

5 trends in de Nederlandse maakindustrie

De bedrijven in de Maakindustrie 100 vormen de ruggengraat van de Nederlandse industrie. En het gaat goed met ze. Het...

author Thijs Peters