Liegt de pensioensector bewust?

Wie kaatst verwacht de bal. Dus na een artikel over de vele leugens die de pensioensector u op de mouw speldt, de leugenaars portretteert als Pinokkio’s én ze in de kop ook nog te kijk zet als prutsers, ja dan verwacht je de bal.

Gelukkig stelde de sector niet teleur. Wat verongelijkte mailtjes en een ingezonden brief. Uiteraard is de strekking: Zweers is ondeskundig en vooringenomen. De naam journalist nauwelijks waard. Dat werk. In de komende MT staat een deel van zo’n brief afgedrukt. Met daarin de schaamteloze leugen dat de fondsen in 2030 een solide dekkingsgraad van 120 procent bereikt hebben.
Snel scande ik naar beneden, nieuwsgierig naar de handtekening van Pinokkio, zo’n groteske leugen kan alleen door hemzelf gevalideerd zijn. Helaas, het waren pensioenkoepelbaas Gerard Riemen en de ALM-specialist  van APG Henk Angerman die hun naam eronder zetten. Toch met aanzienlijk minder waarde. Het zijn slechts chronische leugenaars van vlees en bloed.

Bovenstaande zinnen neigen naar smaad. Dus de vraag: ‘He Zweers, je stelt wel dat Riemen en andere pensioen- en polderbobo’s liegen, maar waarom hou je het staande?’

Nou, het werkt ook andersom. Met een artikel over het gepruts, gelieg en gedraai rondom het pensioen maak je óók nieuwe vrienden. In dit geval de econometristen en consultants van de financial risk afdeling Capgemini Consulting. Zij hebben het Nederlands pensioensysteem in een rekenmodel gegoten. Als nieuwe vriend kreeg ik een sneak preview van diverse toekomstscenario’s. Voor de specs van het Capgemini-model verwijs ik u naar een artikel te verschijnen in een Amerikaans vakblad over risicomanagement. Na afloop reed ik weg met de zekerheid dat de kans op een waardevast pensioen vrijwel gelijk aan nul is. Het stelsel is ten dode opgeschreven.

De pensioenleugen van Gerard Riemen
Nu zaag ik planken van dik hout. Niet elke nuance moet vermeden worden.  Er bestaat ook in het Capgemini-model een scenario dat de dekkingsgraden op een comfortabel niveau van boven de 120 stijgen. Maar alleen als een cascade van onwaarschijnlijke maatregelen wordt toegepast. Zo moet de premie stijgen van de huidige 24,5 procent (van de pensioengrondslag, ongeveer 20 procent van het loon), tot 35 procent. Verder gaan we acuut en massaal tot ons zeventigste door met werken. En de rente stijgt ook wat. Ja, dan en alleen dan, gaat het stelsel het overleven. En tot slot wordt dan gesteld dat de rendementen op de obligaties en aandelen hoger zijn dan het  gemiddelde over vijf jaar.

Het kan, dus het is geen leugen. En waar geen leugen is, zijn geen leugenaars. Alhoewel…   

Een premiestijging van die omvang is – mede door de werkgevers – uitgesloten en de facto vastgelegd in het pensioenakkoord. Dat polder één-tweetje dat voorts stelt dat we in 2020 een jaar langer werken en vijf jaar later nog een jaar. Pas daarna gaat de pensioenleeftijd meebewegen met de levensverwachting. Het lijkt niet eens op de acuut en vijf jaar.  

In die boze brief zeggen de pensioen-Pinokkio’s dat die 120 procent (waarbij iedereen weer rustig gaat slapen), bereikt wordt door niet te indexeren. Door de pensioenaanspraken en uitkeringen niet aan te passen aan de inflatie. Leuk, maar opnieuw zo ongeloofwaardig dat het pijn doet. En dan aarzel ik: is dit een bewuste leugen, of is het volstrekte incompetentie en een stuitend gebrek aan bestuurlijk inzicht? Ik ben er nog niet uit. Kan een struisvogel verweten worden zijn kop in het zand te steken?

LEES MEER:
Riemen cs. slaan de plank volledig mis. Zij gaan ervan uit dat én de dekkingsgraden toenemen én dat er jarenlang niet wordt geïndexeerd. In de praktijk (en in het model) gebeurt dit: zodra de dekkingsgraden boven die magische 105 komen, ontstaat er een onstuitbare dwang om te indexeren. Gepensioneerden eisen iets van compensatie voor de jarenlange uitholling. De politiek wil het, de vakbonden willen het. Geen Gerard Riemen, noch enig andere bestuurder zal weerstand bieden aan die druk. Het effect is dat na elke indexatie de dekkingsgraad structureel onder de 105 blijft.

Pinokkio leeft voort en kaatst een balletje. Zonde van de tijd als het systeem op instorten staat. 

Lees ook:

• Pensioensector liegt de boel bij elkaar
• Uw pensioen moet anders en beter
• De 10 leugens over uw pensioen