Geen producten in de winkelwagen.
Aflevering 1 in een serie over het toevoegen van waarde. Te vaak draaien oorzaak en gevolg om bij bedrijven, ziet Jaap Peters.
Organisaties worden vaak opgericht om een probleem om te lossen (waartoe zijn wij op aarde?; de missie). Verzekeringsmaatschappijen dekken risico's af, banken bewaken ons geld, energiemaatschappijen geven ons energie en scholen brengen ons onderwijs. We noemen dat dan ook wel: een gat in de markt.
WIE IS JAAP PETERS?
Jaap Peters is auteur van de bestsellers 'Intensieve menshouderij' en 'Nieuw Europees Organiseren', en is organisatie-activist bij DeLimes organisatieontwikkeling. Hij schreef deze gedachten op verzoek van MT voor de 'Week van de Waarde'.
Maar als ze eenmaal bestaan, wordt veelal het oplossen van problemen vervangen door het verdienen van (veel) geld en draaien oorzaak en gevolg om. Op de vraag: 'Waar zou de aarde staan zonder ons?' is het antwoord dan feitelijk: 'Dan zouden de aarde en de mensheid een stuk beter af zijn.'
Rommelhypotheken
De vraag 'wat verdienen we eraan?' is op zo'n moment belangrijker geworden in de interne businessplannen dan de vraag 'wat heeft de klant eraan'? En zo gaan we bijvoorbeeld rommelhypotheken verkopen of een overkill aan derivaten slijten. De beroepseed voor bankiers probeert hier een einde aan te maken. Onze zogenaamde systeembanken zijn er mooie voorbeelden van: too big to fail. Ze voegen niets meer toe, maar in het kader van damage control laten we ze met staatssteun bestaan. Te gek voor woorden dat het zover heeft moeten komen.
Negatieve waarde
Maar je hebt ook bedrijven die het milieu verpesten om onderaan de streep zoveel mogelijk geld over te houden. Die creëren uiteindelijk negatieve waarde. Ze laten de wereld beroerder achter (behalve voor de aandeelhouder en zichzelf) dan dat ze hem gevonden hebben.
Wat is kwaliteit?
Waarde gaat niet alleen over de missie van een bedrijf, maar draait ook om de volgende vraag: 'Wat is kwaliteit?' Bij de film Schindler's List speelt dit een belangrijke rol: in september 1939 moeten Joden in Polen naar concentratiekampen. Oskar Schindler, tot dusver een onsuccesvolle zakenman, gaat naar de Poolse stad Krakau om te zien of hij daar goedkope arbeiderskrachten kan halen. Hij maakt zich populair bij de Duitsers, en met hun steun weet Schindler een potten- en pannenfabriek te bemachtigen. Via de Joodse Itzhak Stern komt Schindler in contact met een aantal Joodse zakenmensen, die hem geld willen lenen in ruil voor wat potten en pannen. Aanvankelijk doet Schindler niets als hij te weten komt dat de Joden gedeporteerd worden. Dan bedenkt hij dat hij in de positie verkeert om honderden Joden het leven te redden. Hij koopt honderden Joden vrij om in zijn fabriek te werken. De bedoeling is om ze naar een veilige plaats te brengen, weg van de nazi's. De film eindigt met een scène waarin acteurs en overlevenden van Schindler stenen leggen op het graf van Schindler in Israël.
Atoomwapenfabriek
Kritiek op de film is dat Spielberg het leven van Oskar Schindler romantiseert om zo meer kijkers naar de bioscoop te trekken. Het roept ook andere vragen op. Wat is kwaliteit (waardecreatie) in een atoomwapenfabriek? Dat het wapen afgaat of dat het juist niet afgaat? Boeiend vraagstuk en door de film over Schindler meer dan slechts een filosofische vraag. Je bent in de positie (niet alleen als baas) om waarde toe te voegen, maar de vraag is: wat doe je? Ga je voor het klantbelang of voor de hoogste bonus? Aan jou de keuze.
