Geen producten in de winkelwagen.
![Travis Kalanick is niet langer bestuursvoorzitter van Uber. Vijf grote aandeelhouders hebben in een brief Kalanick gevraagd om per direct af te treden en met pijn in zijn hart heeft hij hier gehoor aan gegeven: ‘Ik hou van Uber, meer dan wat dan ook in de wereld. Maar op dit moeilijke moment in mijn leven accepteer ik het verzoek van aandeelhouders om op te stappen. Zo kan Uber weer verder met groeien, zonder de afleiding van het zoveelste gevecht.’ Het bedrijf heeft nu geen bestuursvoorzitter, geen operationeel directeur en geen financieel directeur meer. In het tijdperk van de autonome auto’s, waarin Uber een belangrijke positie wil innemen, is het bedrijf stuurloos.Beschuldigingen van seksuele intimidatie, discriminatie, bedrijfsspionage en agressie deden Kalanick uiteindelijk de das om. Niets menselijks is hem vreemd. Hij laat een tot op het bot verrotte cultuur na in een bedrijf dat in een paar jaar tijd miljarden dollars heeft verbrand en dat ooit het toonaangevende voorbeeld was van de zogeheten Deeleconomie. Nicholas Carr, auteur van Does It Matter en The hallows, heeft een oplossing voor het ontstane probleem. Op zijn blog oppert hij het idee dat de tijd rijp is om de vacante plek in te laten vullen door een robot. Het idee is niet nieuw. In 2014 maakte de Hongkongse durfinvesteerder Deep Knowledge Ventures al bekend dat het een softwareprogramma tot lid van de raad van bestuur had benoemd. Het programma heeft even veel beslissingsbevoegdheid als de overige menselijke bestuursleden. Ook Ray Dalio, bestuursvoorzitter van ‘s werelds grootste hedgefonds Bridgewater Associates met zo’n 160 miljard dollar in beheer, maakt haast met het vervangen van zijn managers. In vijf jaar tijd moet 75 procent van de strategische beslissingen genomen worden door een computerprogramma en over tien jaar moet ook zijn rol zijn uitgespeeld. Dalio wil dan nog slechts vanaf de zijlijn toekijken hoe zijn bedrijf geheel zelfstandig wordt gerund door een kunstmatige intelligentie. Twee maanden geleden zei Jack Ma, CEO van Alibaba, op een ondernemerscongres dat ‘over 30 jaar er waarschijnlijk een robot op de cover van Time Magazine staat als beste CEO.’ Volgens Ma is een kunstmatige intelligentie een betere CEO dan een zijn menselijke equivalent: ‘Hij onthoudt beter dan mensen, rekent sneller en zal niet boos worden op concurrerende bedrijven.’ Vraag is of het nog 30 jaar moet duren voordat Ma’s visie werkelijkheid wordt. Vitalik Buterin, bedenker van het softwareplatform Ethereum dat gebouwd is op blockchain-technologie, zei al eens dat het automatiseren van het topmanagement van AirBnb en Uber met zijn platform ‘kinderlijk eenvoudig’ zou zijn. in zijn ogen is een CEO niets anders dan een app - een stukje software - dat runt op zijn platform. Zijn uitspraak komt misschien over als fantasie, maar in werkelijkheid is het niets anders dan het doortrekken van het mantra ‘het maximaliseren van de aandeelhouderswaarde’. In het digitale tijdperk waarin bedrijven steeds wendbaarder moeten zijn om snel in te kunnen springen op veranderingen, is het automatiseren van de CEO welhaast de enige oplossing. Alleen software is in staat om alle informatie op de juiste waarde in te schatten en razendsnel te reageren. Bovenstaand scenario werd aan het begin van dit jaar door de leden van het Wereld Economisch Forum (WEF) onderschreven : ‘Er zijn enkele duidelijke voordelen om een robot te hebben als CEO van uw bedrijf. Ten eerste kunnen ze betere, meer verantwoordelijke beslissingen nemen. [...] Robots zijn niet onvoorspelbaar in hun gedrag, robots nemen beslissingen op basis van feiten. [...] Robots kunnen de hele dag werken, iedere dag weer. Ze hebben geen slaap, weekends of vakantie nodig. [...] En als je één Robot CEO hebt gemaakt, waarom maak je er dan niet nog een paar? Het is niet alsof hij of zij een unieke persoonlijkheid heeft.’ Uit onderzoek van MIT blijkt ook dat mensen het zelfs prettig vinden om een robot als baas te hebben. Robots ‘begrijpen hen beter’ en ze ‘verbeterden de efficiency van het team.’ Carr eindigt zijn blogpost met de opmerking dat wanneer we later terugkijken op het ontslag van Kalanick, het wel eens zijn meest ‘transformatieve daad van zijn veelbewogen carrière’ kan zijn geweest. Met zijn vertrek opent Kalanick de deur voor de robot ceo. Dat zou een hoop schandalen van zelfverrijking,verheerlijking, intimidatie en bestuurlijk falen schelen.](https://mtsprout.nl/wp-content/uploads/2017/06/Robot-CEO-900x600.jpg)
Travis Kalanick is niet langer bestuursvoorzitter van Uber. Vijf grote aandeelhouders hebben in een brief Kalanick gevraagd om per direct af te treden en met pijn in zijn hart heeft hij hier gehoor aan gegeven: ‘Ik hou van Uber, meer dan wat dan ook in de wereld. Maar op dit moeilijke moment in mijn leven accepteer ik het verzoek van aandeelhouders om op te stappen. Zo kan Uber weer verder met groeien, zonder de afleiding van het zoveelste gevecht.’ Het bedrijf heeft nu geen bestuursvoorzitter, geen operationeel directeur en geen financieel directeur meer.
Stuurloos
In het tijdperk van de autonome auto’s, waarin Uber een belangrijke positie wil innemen, is het bedrijf stuurloos. Beschuldigingen van seksuele intimidatie, discriminatie, bedrijfsspionage en agressie deden Kalanick uiteindelijk de das om. Niets menselijks is hem vreemd. Hij laat een tot op het bot verrotte cultuur na in een bedrijf dat in een paar jaar tijd miljarden dollars heeft verbrand en dat ooit het toonaangevende voorbeeld was van de zogeheten Deeleconomie. Nicholas Carr, auteur van Does It Matter en The hallows, heeft een oplossing voor het ontstane probleem. Op zijn blog oppert hij het idee dat de tijd rijp is om de vacante plek in te laten vullen door een robot.
Robot als CEO
Het idee is niet nieuw. In 2014 maakte de Hongkongse durfinvesteerder Deep Knowledge Ventures al bekend dat het een softwareprogramma tot lid van de raad van bestuur had benoemd. Het programma heeft even veel beslissingsbevoegdheid als de overige
menselijke bestuursleden. Ook Ray Dalio, bestuursvoorzitter van ‘s werelds grootste hedgefonds Bridgewater Associates met zo’n 160 miljard dollar in beheer, maakt haast met het vervangen van zijn managers. In vijf jaar tijd moet 75 procent van de strategische beslissingen genomen worden door een computerprogramma en over tien jaar moet ook zijn rol zijn uitgespeeld. Dalio wil dan nog slechts vanaf de zijlijn toekijken hoe zijn bedrijf geheel zelfstandig wordt gerund door een kunstmatige intelligentie. Twee maanden geleden zei Jack Ma, CEO van Alibaba, op een ondernemerscongres dat ‘over 30 jaar er waarschijnlijk een robot op de cover van Time Magazine staat als beste CEO.’ Volgens Ma is een kunstmatige intelligentie een betere CEO dan een zijn menselijke equivalent: ‘Hij onthoudt beter dan mensen, rekent sneller en zal niet boos worden op concurrerende bedrijven.’
Vraag is of het nog 30 jaar moet duren voordat Ma’s visie werkelijkheid wordt. Vitalik Buterin, bedenker van het softwareplatform Ethereum dat gebouwd is op blockchain-technologie, zei al eens dat het automatiseren van het topmanagement van AirBnb en Uber met zijn platform ‘kinderlijk eenvoudig’ zou zijn. in zijn ogen is een CEO niets anders dan een app – een stukje software – dat runt op zijn platform. Zijn uitspraak komt misschien over als fantasie, maar in werkelijkheid is het niets anders dan het doortrekken van het mantra ‘het maximaliseren van de aandeelhouderswaarde’. In het digitale tijdperk waarin bedrijven steeds wendbaarder moeten zijn om snel in te kunnen springen op veranderingen, is het automatiseren van de CEO welhaast de enige oplossing. Alleen software is in staat om alle informatie op de juiste waarde in te schatten en razendsnel te reageren.
Robot is geschikter
Bovenstaand scenario werd aan het begin van dit jaar door de leden van het Wereld Economisch Forum (WEF) onderschreven : ‘Er zijn enkele duidelijke voordelen om een robot te hebben als CEO van uw bedrijf. Ten eerste kunnen ze betere, meer verantwoordelijke beslissingen nemen. […] Robots zijn niet onvoorspelbaar in hun gedrag, robots nemen beslissingen op basis van feiten. […] Robots kunnen de hele dag werken, iedere dag weer. Ze hebben geen slaap, weekends of vakantie nodig. […] En als je één Robot CEO hebt gemaakt, waarom maak je er dan niet nog een paar? Het is niet alsof hij of zij een unieke persoonlijkheid heeft.’ Uit onderzoek van MIT blijkt ook dat mensen het zelfs prettig vinden om een robot als baas te hebben. Robots ‘begrijpen hen beter’ en ze ‘verbeterden de efficiency van het team.’
Carr eindigt zijn blogpost met de opmerking dat wanneer we later terugkijken op het ontslag van Kalanick, het wel eens zijn meest ‘transformatieve daad van zijn veelbewogen carrière’ kan zijn geweest. Met zijn vertrek opent Kalanick de deur voor de robot ceo. Dat zou een hoop schandalen van zelfverrijking,verheerlijking, intimidatie en bestuurlijk falen schelen.
Deze column is geschreven door Sander Duivestein, trendwatcher van Verkenningsinstituut Nieuwe Technologie (VINT) van IT-dienstverlener Sogeti.
