Geen producten in de winkelwagen.
Lessen van gewone mensen die ongewone dingen doen. Dit keer: Elger van der Avoird (33), ict-architect maar ook vrijwilliger.
ONMISBAAR ONZICHTBAAR is een nieuwe serie die draait om medewerkers die verschil maken en leiderschap tonen. Zij vinden zichzelf niet bijzonder, maar zijn dat dus wel. Ken je zo iemand? Tip ons. Dit keer aan het woord: Elger van der Avoird (33), ict-architect bij KPN Consulting en vrijwilliger bij stichting ICT4Free, die gratis ict-oplossingen levert aan non-profitorganisaties.
'Als klein mannetje haalde ik al computers uit elkaar en schreef ik programmaatjes. Daar ben ik trouwens nooit goed in geworden. Het was meer de verwondering: “Hé, als ik dit intik, kan ik balletjes over het scherm laten stuiteren!” Veel mensen denken dat ICT saai is, omdat het afgekaderd, repetitief werk is. Maar het is juist heel creatief. Een groot deel van de dag sta ik bij klanten met stiften op een whiteboard te kleuren. Wat is er aan de hand? En hoe kunnen we dat
oplossen? Daarin zit hem voor mij de lol.'
'Ik probeer dingen te doen die ertoe doen. Daarom ben ik vooral actief in de gezondheidszorg en het onderwijs. De missie van een ziekenhuis, GGZ-instelling of hogeschool is de moeite waard. Zij doen iets wat de wereld beter maakt, of in elk geval de kwaliteit van leven. Als ik met mijn expertise de patiëntenzorg een beetje kan verbeteren, wil ik daar een extra stap voor zetten. Goed is niet goed genoeg. Zo spannend is een computer of werkplek uiteindelijk ook weer niet, dus ik wil het beter doen, een slimmigheidje verzinnen waar de klant in eerste instantie misschien niet om vroeg, maar waar hij wel blij van wordt. Als een arts met een pasje op willekeurig welke computer in het ziekenhuis binnen 1 seconde zijn eigen werkplek voor zijn neus heeft, kan hij meer tijd aan zijn patiënten besteden.'
'Het stereotype ICT’er is stil en teruggetrokken, maar ik ben een slechte einzelgänger. Ik word diep treurig als ik in mijn eentje in een donker hok moet zitten. Gelukkig werk ik als consultant heel direct met klanten samen. Ja, ik voel me gewaardeerd. Dat blijkt ook uit de evaluatie aan het eind van elk project. Opdrachtgevers zijn doorgaans helemaal blij. Dat is ook logisch. Ik los voor zo’n bedrijf een probleem op waar ze zelf niet uitkwamen. De vraag is of een klant diezelfde waardering ook voor zijn eigen personeel uitspreekt. Het gros van de problemen wordt gewoon binnenshuis opgelost. Iemand met een vaste baan binnen een ICT-afdeling voelt zich vaak wat onzichtbaar. Wat dat betreft is het een ondankbare afdeling. Ik heb vroeger ook op die plek gezeten. Je krijgt alleen maar gezeik over je heen. Collega’s bellen nu eenmaal nooit om te zeggen: “Wat fijn dat mijn computer het vandaag weer doet!”'
'Je voelt je vaak een onbegrepen genie. Niemand snapt wat je precies doet, maar als je het niet meer doet, moet je ze dan eens horen. Dat terwijl ICT’ers degenen zijn die de olie in de raderen smeren waardoor de boel blijft draaien. Managers zouden wat meer geduld moeten hebben. Het is helemaal niet erg om een probleem even te laten bestaan. Het hoeft niet in een kwartiertje gefikst te worden. Niet te lang vergaderen en snel knopen doorhakken wordt door leidinggevenden als efficiënt beschouwd, maar komt heel directief over. Je walst dan over jongens heen die misschien wat minder welbespraakt zijn, maar wel goede ideeën hebben. Ze hebben vaak alleen even de tijd nodig. Als ik iets heb geleerd de afgelopen jaren is het dat wel. Vaak genoeg komt een collega na een beetje trekken en peuren met een beter plan.'
'Acht jaar geleden ben ik met vrijwilligerswerk begonnen. Ik was net binnengekomen bij het zojuist gefuseerde Getronics-PinkRoccade en zette de eerste stappen in de consultancy. Het was een commercieel gedreven wereld. Alles draaide om geld. Ik verdiende goed voor mijn leeftijd en werkte er hard voor, maar voelde me er toch niet helemaal goed bij. Er miste wat. Toen ik promotie kreeg heb ik bewust de afweging gemaakt: óf ik ga meer geld verdienen, óf ik ga een dag minder werken om dingen te doen die ik belangrijk vind. Dat was een no brainer. Ik wilde iets terugdoen voor de maatschappij. Bij ICT4Free kan ik doen waar ik goed in ben, in mijn eigen vakgebied. Onlangs heb ik bijvoorbeeld de fusie gecoördineerd van twee organisaties die taallessen geven aan vluchtelingen. Hun vak doet ertoe. Als ik hen daarin kan ondersteunen, door hun computernetwerken te integreren, levert dat mij voldoening op.'
'Waar ik voor KPN Consulting vaak in de weer ben met papier en PowerPointpresentaties, lig ik voor ICT4Free met enige regelmaat onder tafels om kabels door te trekken. Dat zou ik voor KPN Consulting niet doen. Maar back to basics is soms hartstikke leuk.'
Dit artikel komt uit de papieren editie van Management Team. Voortaan de eerste zijn die de nieuwste verhalen leest? Neem een abonnement.
