Geen producten in de winkelwagen.
Zes vragen aan neuro-expert Ger Post, auteur van 'Stalen zenuwen, hoe topsporters presteren onder druk'.
Ger Post (@gerspost) studeerde journalistiek en cognitieve neurowetenschappen en is nu docent Brain and Cognitive Sciences aan de Universiteit van Amsterdam. Naast handboeken over interdisciplinair onderzoek, schrijft hij als journalist stukken over hersenonderzoek voor De Neuroloog en Managementboek Magazine. We stelden hem 6 vragen over zijn nieuwe boek 'Stalen zenuwen, hoe topsporters presteren onder druk'.
#1. Waarom dit boek?
Post: 'Onze maatschappij begint steeds meer op een sport te lijken, wat filosofen de ‘sportificering’ van de samenleving hebben genoemd. Vandaar dat we ons ook steeds vaker in situaties bevinden waarin onze prestaties worden gemeten en vergeleken met anderen. Geen wonder dat sporters vaak in bedrijven worden uitgenodigd om te vertellen hoe we het beste zo’n moment kunnen doorstaan. In mijn boek houd ik de lessen die we trekken uit hun verhalen tegen het licht'.
#2. Als er één les is die de Nederlandse manager moet meenemen uit je boek, welke zou dat zijn?
'Pas op voor verhalen die je in de voorbereiding op een belangrijk moment op een dwaalspoor zetten. Hoewel goede prestaties vaak gepaard gaan met zelfvertrouwen, een gevoel van flow of positieve gedachtes, betekent dat het trainen hiervan er niet automatisch voor zorgt dat iemand goed presteert. Sterker nog, door te denken dat je op het moment suprême ook nog eens in een flow moet raken of positief moet denken, maak je het jezelf moeilijker'.
#3. Hoe kun je als sporter/manager zo omgaan met druk dat het het meeste resultaat oplevert?
'Door in trainingen de omstandigheden die het moeilijk maken zo goed mogelijk te simuleren. Als je een presentatie moet houden voor een publiek, dan is het handig om – net als Barack Obama dat doet met zijn vaste staf – die presentatie alvast voor een klein groepje te oefenen. Oefen een debat niet alleen in je hoofd, maar nodig iemand uit om advocaat van de duivel te spelen. Of wanneer je een test moet maken, zorg ervoor dat je zo’n test onder tijdsdruk oefent'.
#4. Wat is de 'survivorship bias'? En hoe voorkom je die? En hoe kun je die sturen bij anderen?
'De survivorship bias is de neiging om je alleen op winnaars te richten en daarbij de verliezers te negeren. Dit zorgt er bijvoorbeeld voor dat overeenkomsten tussen winnaars – een groot zelfvertrouwen of een winnaarsmentaliteit – als succesfactoren worden bestempeld, zonder dat wordt nagegaan of dit ook daadwerkelijk heeft bijgedragen aan het succes. Soms hebben verliezers bijvoorbeeld net zo hard gewerkt voor een cruciaal moment, maar misten geluk. Een manier om de survivorship bias te voorkomen is ook naar verliezers te luisteren, of ze in ieder geval mee te nemen in de analyses van momenten van grote druk'.
#5. Zo’n Edwin van Calker die de bobsleebaan niet afdurft, wat kunnen we daarvan leren?
'Van Calker moest op het belangrijkste toernooi ter wereld een levensgevaarlijke baan af – er was een paar dagen ervoor iemand verongelukt – met drie vrienden achterin. Ondanks dat hij al ontelbare banen was afgedaald – ook die in Vancouver – kreeg hij het maar niet voor elkaar om op een goede manier door de gevaarlijke bocht te komen. Psychologen noemen dit paralysis by analysis, oftewel verkrampen door (over-)analyseren. Op moeilijke of belangrijke momenten doen we een extra check op onze vaardigheden – want er mag nu niks fout gaan! – maar dit zorgt er juist voor dat iemand minder soepel en efficiënt beweegt'.
#6. Wat zie je als de belangrijkste taak van de manager hierin?
'Ervoor zorgen dat er op de juiste manier wordt voorbereid op een belangrijk moment. Dat iemand de mogelijkheid krijgt om te trainen met de factoren die het moeilijk maken. Het Nederlandse bobsleeteam kon bijvoorbeeld door politieke spelletjes niet zoveel oefenen op de baan als het Canadese en Russische team'.
Foto: Sportspeakers.nl, foto Ger Post: Emiel Martens
