Geen producten in de winkelwagen.
Na de iPod, de iPhone en de iPad is het nu tijd voor de iCare. Steve Jobs heeft veel branches op zijn kop gezet. Alleen wat betreft leiderschap heeft hij steken laten vallen. Podiumauteur Petrosjan Damen stelt voor om ook die wereld op zijn kop te zetten met de iCare.
Onlangs heb ik de biografie van Steve Jobs gelezen. Een geweldige beschrijving van het leven van een visionair die met zijn genialiteit de wereld heeft verrijkt. De producten die hij samen met zijn team bij Apple heeft ontwikkeld hebben diverse sectoren op hun kop gezet. De iPod in combinatie met iTunes hervormde de muziekindustrie. De iPhone heeft de markt voor telefoons radicaal gewijzigd. En de iPad heeft de PC-business aanzienlijk opgeschud.
Op één gebied was Steve Jobs echter verre van geniaal en dat was op het gebied van leiderschap. Dat wil zeggen, als je bij die beoordeling ook kijkt naar de manier waarop een leider tot resultaten komt. Jobs kon namelijk een tiran zijn voor zijn mensen. Hij schoffeerde ze voortdurend, was een controlfreak en vertrouwde slechts een enkeling. Toch denk ik dat zijn erfenis, in de vorm van de producten die hij heeft nagelaten, een cruciale rol kan gaan spelen bij het realiseren van een doorbraak op het gebied van leiderschap. En wel in de vorm van een nieuwe applicatie, genaamd de iCare.
App als oplossing voor de crisis
De kans is groot dat je bij het woord ‘crisis’ denkt aan de huidige economische crisis in ons land. Dat is niet onlogisch, want die crisis komt het meest dichtbij. Het is echter niet de crisis waar ik op doel. Want hoe vervelend de huidige economische situatie momenteel voor veel mensen ook is, ik ben er van overtuigd dat die storm wel weer over waait. De crisis waar ik naar verwijs heeft betrekking op het structureel disfunctioneren van ons sociaal systeem. Dit is een complexe manier van onder woorden brengen wat ik als kind al op een simpele manier voelde.
Ik begreep namelijk maar niet waarom de volwassenen om mij heen maar doorgingen met de dingen die ze deden, terwijl ze wisten dat er aan de andere kant van de wereld zoveel ellende plaatsvond. Want los van welke recessie dan ook, zolang er ergens ter wereld nog onnodig kinderen sterven ben ik van mening dat ons systeem in een crisis zit. En wat ik versta onder het disfunctioneren van ons sociaal systeem heeft te maken met het enorme verschil in de compassie die wij vertonen met enerzijds de personen in onze directe omgeving en anderzijds de personen die geografisch ver van ons verwijderd zijn. Dit begreep ik als kind al niet en ik wil het nog steeds niet begrijpen.
‘Circle of Care’ vergroten
One Million Snowflakes
Een mooi voorbeeld van een groep mensen die samen hun ‘circle of care’ aan het vergroten zijn is het One Million Snowflakes initiatief dat ik circa een jaar geleden ben gestart. Dit initiatief is inmiddels uitgegroeid tot een ‘sneeuwbal’ van wat wij noemen ‘professionals met een hart’ die geloven in een betere wereld en ervoor kiezen om die samen te creëren. Dit doen we door over grenzen heen onze kennis, kunde en ervaring met elkaar te verbinden en met de waarde die daarmee wordt gecreëerd scholing van kinderen in ontwikkelingslanden mogelijk te maken. Dit vanuit de gedeelde overtuiging dat scholing een belangrijke oplossing vormt voor de vraagstukken waar veel ontwikkelingslanden mee worstelen. Wat we naar mijn idee nodig hebben om de wezenlijke crisis van ons systeem te overkomen zijn niet de geweldige productinnovaties zoals Steve Jobs die ons heeft nagelaten. Willen we echt tot een systeem komen dat in balans is, dan hebben we innovatie van ons gedrag en gevoel nodig. Zou het niet geweldig zijn als wij dezelfde compassie op kunnen brengen voor bijvoorbeeld kinderen aan de andere kant van de wereld? Bij deze gedachte heb ik me laten inspireren door het concept dat Albert Einstein de ‘circle of compassion’ noemde. Hij verwoordde dit als volgt:
"The human being experiences himself, his thoughts and feelings, as something separate from the rest – a kind of optical delusion of our consciousness. This delusion is a kind of prison for us, restricting us to our personal desires and to affection for a few persons nearest to us. Our task must be to widen our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature in its beauty."
Zelf zou ik nog een stukje verder willen gaan dan Einstein. Compassie kan naar mijn idee namelijk beperkt blijven tot een emotie, een gevoel, zonder daar actie aan te verbinden. Vandaar dat mijn hoop gevestigd is op het vergroten van onze ‘circle of care’. ‘Care’, zorg, heeft een actievere connotatie. Het insinueert namelijk dat er actie plaatsvindt. Dat je iets doet voor iemand anders. Het mooie is dat ik ervan overtuigd ben dat wij al op dit moment in staat zouden moeten zijn om een bredere ‘circle of care’ te onderhouden. Het ‘enige’ dat we hiervoor moeten doen is het potentieel aanboren dat vrijkomt zodra er verbindingen worden gelegd over de grenzen van disciplines, sectoren en organisaties. De waarde die hiermee kan worden gecreëerd kan worden ingezet voor het welzijn van anderen.
De iCare
De nieuwe applicatie die ik in gedachten heb, de iCare, komt goed van pas om de verbindingen tussen disciplines, sectoren en organisaties te leggen. Want om tot daadwerkelijke acties te komen is het van groot belang dat mensen binnen de circle of care elkaar kunnen vinden. Om dit te realiseren zou het geweldig zijn als er een app bestond waarin je aangeeft hoe je het welzijn van anderen wilt en kunt verbeteren, door een iCare signaal af te geven. Die app, voor op je iPhone of iPad, zou aan kunnen geven wanneer er mede-‘weldoeners’ in je buurt zijn.
Deze app zou dan ook op een kaart weer kunnen geven waar jouw mede-‘weldoeners’ zich bevinden, met daarbij een kort overzicht van de kennis en kunde van de betreffende persoon. Op die manier kunnen er ideale combinaties worden gecreëerd van professionals die elkaar opzoeken om samen hun ‘circle of care’ te vergroten. Dit zou kunnen gebeuren in de vorm van flash mobs’, waarbij via de iCare app wordt aangegeven waar en wanneer ergens samengewerkt gaat worden voor een goed doel. Kortom, zo’n app zou het leggen van verbindingen over grenzen enorm kunnen stimuleren en daarmee deze nieuwe vorm van leiderschap een enorme vlucht laten nemen. Op die manier zou Steve Jobs postuum nog een systeem flink kunnen opschudden.
Wie pakt de handschoen op?
Ik besef me goed dat ik met bovenstaande ideeën over de iCare redelijk doorsla. De belangrijkste stap om te komen tot een grotere ‘circle of care’ zit hem natuurlijk niet in een externe factor als een nieuwe app. Die stap kan alleen van binnenuit worden gezet, door vanuit overtuiging, inzicht en lef tot nieuw gedrag te komen. Het voorbeeld van een nieuwe app heb ik enkel gebruikt om aan te halen hoeveel nadruk er momenteel uitgaat naar productinnovaties, terwijl ik er van overtuigd ben dat we enkel door sociale innovatie gaan komen tot een systeem dat werkelijk in balans is. Dat laat onverlet dat zo’n iCare applicatie best wel grappig zou kunnen zijn, dus wie pakt die handschoen op?
Eerdere bijdragen:
-
De nieuwste managementstijl: snowball leadership
-
´Mr Manager, tear down this wall´
-
Waarom u beter kunt vertrouwen dan wantrouwen
Over de auteur:
Dit Podiumartikel is geschreven door Petrosjan Damen, Principal Consultant bij adviesbureau Kirkman Company en initiatior van One Million Snowflakes. Damen is tevens bezig met een promotieonderzoek aan Nyenrode Business Universiteit, waarbij hij zich richt op samenwerkingsverbanden tussen financiele instellingen.
Over het podium:
Ook uw visie geven op ontwikkelingen binnen uw vakgebied? Plaats een artikel op MT Podium. Log in op mt.nl/profiel en voeg onder 'activiteiten' uw artikel toe. Interessante bijdragen worden meegenomen in de nieuwsbrief en op home geplaatst. MT Magazine publiceert bovendien periodiek 'Het beste van MT Podium'
