Geen producten in de winkelwagen.
Gezellig als directeuren onderling wat informatie uitwisselen. Moeten door zo'n gesprek uiteraard niet direct ook collega's weggekaapt worden. Podiumauteur Michiel Maassen heeft zijn lesje wel geleerd.
De uitnodigingen voor besprekingen en andere bijeenkomsten liggen al in kleine stapels te wachten op antwoord. Sommige krijgen voorrang. Zo werd ik uitgenodigd voor een bijeenkomst van een branchevereniging. Ik ontmoette aldaar een algemeen directeur waarmee een geanimeerd gesprek ontstond over hoe personeel te binden en te boeien. Maar ook hoe je competente medewerkers kon vinden. Omdat de vergadering begon, besloten we ons gesprek later voort te zetten en met de agenda in de hand werd voor een paar dagen later een nieuwe afspraak op zijn bedrijf gemaakt.
Solliciteren bij de concurrent
Door een uitgelopen vergadering op de betreffende dag moest ik bellen om aan te geven dat ik een half uur later zou zijn. Gelukkig bleek dat geen probleem. Als ik me zou melden bij de receptie, zou hij me persoonlijk komen halen. Rond half vijf reed ik de parkeerplaats op en haastte me naar binnen naar de receptiebalie. De receptionist vroeg of ik me wilde inschrijven. Ondertussen hielp hij iemand aan de telefoon. Klaar met invullen reikte ik hem mijn formulier aan waarop hij tot mijn verrassing zei: "Sollicitatiegesprekken worden door iemand anders gevoerd en niet door de algemeen directeur."
"Maar ik solliciteer niet," was mijn reactie. "Ik heb een gewone afspraak met hem." "Bent u dan niet van bedrijf X?", terwijl hij met zijn vinger wees naar de door mij ingevulde bedrijfsnaam. "Jawel, maar ik kom niet voor een sollicitatie." Uiteraard was ik nu buitengewoon nieuwsgierig geworden wie wel de sollicitant uit ons bedrijf was. Terwijl de directeur werd gebeld dat ik er was, nam ik plaats in het zitje van waaruit ik de receptie heel goed kon zien.
Werknemers wegkapen bij concurrent
Binnen een minuut kwam het antwoord binnengewandeld in de vorm van mijn collega. Nadat ook hij zich had ingeschreven en waarschijnlijk mijn naam net boven de zijne had zien staan, keek hij zoekend om zich heen en zag ik hem roder worden. "Jij hier", zeiden we beiden vrijwel tegelijk? Maar zijn schrikreactie was beduidend groter dan de mijne.
Die oncomfortabele situatie werd doorbroken door de komst van de algemeen directeur die me meetroonde naar zijn bureau. Natuurlijk vroeg ik, gezien ons eerdere gesprek over binden en boeien, of zij in staat waren om altijd de juiste mensen aan te trekken? In het gloedvolle betoog dat toen volgde werd mij duidelijk dat zij werkten met een recruiter die op basis van profielen de markt afstruinde om de juiste mensen actief te benaderen. Gezien hun succesvolle instroom had hen dat geen windeieren gelegd.
De belangrijkste reden voor zijn gesprek met mij, zo zei hij: "Waarom maken wij geen gezamenlijk gebruik van deze recruiter? Dan kunnen we de kosten delen. Interessant toch?" "Dergelijke concepten zijn altijd interessant", zei ik. "Maar dan kan ik me voorstellen dat jullie natuurlijk nooit onze medewerkers benaderen?" "Nee joh, stel je voor", lachte de directeur mijn vraag weg. "Dan is het toch wel vreemd dat ik zojuist gezien heb dat mijn collega hier op stoep stond voor een sollicitatie bij jullie."
Geen belangenverstrengeling
Het gesprek nam hierna een andere wending. Hun Machiavellistische aanpak om competente mensen weg te halen bij collega-ondernemingen strookt totaal niet met leiderschap dat bindt en boeit en daarmee scoort. Dat heb ik helder proberen te verwoorden voor ik afscheid nam. Terug op kantoor sprak mijn collega me de volgende dag aan en vroeg me of ik vooral integer wilde omgaan met onze confrontatie op de dag ervoor. Ik heb moeten grimlachen over de situatie, maar ook een belangrijke levensles geleerd: Check altijd of er geen belangenverstrengeling is bij verschillende gesprekken en ontmoetingen over werk en loopbaan. Machiavelli is al lang dood, zijn opportunisme leeft.
Eerdere bijdragen:
- Maak eindelijk uw goede voornemen waar
- Kerstpakketten, pak die kans
- Generatie Z en de piramide van Maslow
Over de auteur:
Dit artikel is geschreven door Podiumauteur Michiel Maassen, HR-directeur bij Norbert Dentressangle.
Over het Podium:
Ook uw visie geven op ontwikkelingen binnen uw vakgebied? Plaats een artikel op MT Podium. Log in op mt.nl/profiel en voeg onder 'activiteiten' uw artikel toe. Interessante bijdragen worden meegenomen in de nieuwsbrief en op home geplaatst. MT Magazine publiceert bovendien periodiek 'Het beste van MT Podium'.
