Als leider krijg je andere onderwerpen op je bord dan pakweg twintig jaar geleden: diversiteit en inclusie, mentaal welzijn en neurodiversiteit om er maar een paar te noemen.
De dino’s onder de leiderschapsgoeroes, zoals Steven Covey, Marshall Goldsmith, Peter Drucker of Michael Porter zullen je honger naar inspiratie niet stillen. Ook een Gemini van Google komt op de vraag, pardon prompt, naar nieuwe leiderschapsgoeroes met de bekende namen, zoals Brené Brown, Simon Sinek en Amy Edmondson.
Maar waar zijn de nieuwe leiderschapsgoeroes vandaag mee bezig? MT/Sprout dook in de lijstjes, zoals de Radar van Thinkers50, de Global Gurus en Young Global Leaders van het World Economic Forum. Dit is onze selectie: acht internationale leiderschapsgoeroes met een ander geluid en inspirerende concepten to watch.
Ludmila Praslova: Neurodivergenten inzetten als kanaries
Kanaries zijn lange tijd gebruikt om mijnwerkers tijdig te waarschuwen voor giftige dampen. Ludmila Praslova, een Russische die als hoogleraar in de VS werkt, trekt deze vergelijking nu door naar neurodivergente werknemers.
Zij ervaren de werkvloer op zo’n intense manier dat ze eerder aanvoelen wanneer die ongezond wordt. Pesten, een gebrek aan transparantie, lawaaierige kantoortuinen, allemaal elementen voor werkomgevingen waar mensen zich niet goed voelen.
Als leiders meer inzetten op de behoeftes van neurodivergente talenten, dan profiteert de rest daarvan automatisch mee. Hoe ze dat moeten doen, beschrijft ze in The Canary Code dat begin mei uitkomt.
Die kanariecode omvat onder meer flexibiliteit voor het invullen en deelnemen aan het werk, focus op output, transparante communicatie en aandacht voor rechtvaardigheid. Leiders kunnen rekenen op meer robuuste oplossing en productievere werknemers.
Lees ook: Managers zijn niet tegen autisten, maar ze moeten wel mee gaan borrelen
Thomas Roulet: Welzijnsintelligentie voor leiders
Leiders hebben nog altijd het idee dat leiderschap iets is wat ze niet hoeven te leren. Dat merkt Thomas Roulet elke keer opnieuw wanneer hij zijn leiderschapscursus start in het kader van de Cambridge-mba.
Ondertussen neemt het aantal afwezigen door stress, burn-out of andere problemen alleen bij organisaties maar toe. Roulet ziet welzijn op het werk vooral afnemen. Leiders moeten daarom werken aan een nieuwe set vaardigheden. Hij noemt dat well-being intelligence (WBQ).
Leiders moeten niet alleen weten wanneer hun mensen aan het worstelen zijn met angst en stress, maar ook begrijpen wanneer en hoe ze hen kunnen ondersteunen. Daarbij moeten ze ook de grondoorzaken van de problemen onderzoeken en aanpakken. Niet alleen op individueel niveau, maar ook op team- en organisatieniveau.
De Brits-Franse Roulet is auteur van The Power of Being Divisive. Hij werkt al aan een nieuw boek: Wellbeing Intelligence at Work.
Lees ook: Efficiëntiedrang gaat ten koste van werkgeluk
Mita Mallick: Vrouwen vragen wel om loonsverhoging
Mita Mallick haalt hardnekkige mythes onderuit over inclusie, gelijkheid en diversiteit. Bijvoorbeeld het idee dat vrouwen niet om loonsverhoging vragen. Dat doen ze wel, maar hun vraag wordt niet serieus genomen, afgewimpeld of gewoon genegeerd.
Aan leiders de taak om een werkomgeving te creëren waarin iedereen zich thuisvoelt. Mensen moeten zich gezien en gewaardeerd voor hun talent, om hun andere perspectieven en hun bijdragen.
Dat betekent dat leiders ook hun eigen vooroordelen moeten begrijpen en aanpakken. Als het gaat over het behoud van talenten, dan is inclusie de krachtigste tool die leiders tot hun beschikking hebben.
De Indiaas-Amerikaanse Mallick is de auteur van de bestseller Reimagine Inclusion. Ze wordt wereldwijd gezien als een expert in diversiteit, gelijkheid en inclusie.
Lees ook: Diversiteitsquota zijn als pijnstillers, ze lossen het echte probleem niet op
Greg Bernarda: Up-ruptie vervangt disruptie
Na twintig jaar disruptie is het tijd voor iets anders. De Zwitser Greg Bernarda is de bedenker van het nieuwe concept up-ruptie. Dat gaat ook over het opschudden van vastzittende of verouderde praktijken, maar dan niet met het doel om ze te vernietigen.
Bernarda ziet meer in het optillen, om zo weer nieuwe waarde en meer betekenis te creëren. Up-ruptieve leiders overstijgen de gebruikelijk zakelijke efficiëntie en rationaliteit. Ze laten zich niet beperken door een industrie of sector, maar omarmen juist veel meer complexiteit.
Dit zijn de leiders van ecosystemen, met een veel grotere verantwoordelijkheid. Ze zorgen niet langer voor het eigen huis, maar voor een heel dorp, inclusief de infrastructuur en de uitbreiding daarvan. Dat klinkt als… een burgemeester. En zo noemt Bernarda de nieuwe leiders dan ook.
Lees ook: Hoe Brabant een succesvol ecosysteem voor startups bouwde
Rachel Botsman: Vertrouwen in een digitale wereld
Rachel Botsman lanceert in 2010 één van de tien ideeën die volgens Time de wereld gaan veranderen. Haar boek What’s Mine is Yours voorspelt de opkomst van de deeleconomie. Ze is meteen de grondlegger van het begrip collaborative consumption.
Zeven jaar later vestigt de Britse zich met haar tweede boek Who Can You Trust als expert in vertrouwen in een digitale wereld. Technologie ontmantelt vertrouwde instituten, maar ondertussen ontstaat er een nieuw soort vertrouwen – distributed trust noemt ze dat – via netwerken, organisaties en intelligente machines.
Vandaag geeft ze les aan Saïd Business School (Oxford) en begeleidt ze leiders in het bouwen, verliezen en herstellen van vertrouwen. Ze gelooft dat het toegeven van twijfel en het niet-weten een enorme boost is voor vertrouwen. Maar alleen als die leiders tegelijkertijd beloven dat ze er alles aan zullen doen om de juiste beslissingen te nemen.
Lees ook: Leiders moeten meer doen om werknemers voor te bereiden op AI
Chester Elton: Dankbaarheid is een leiderschapstool
Dankbaarheid is een essentiële eigenschap voor leiders vandaag. Daarmee bedoelt Chester Elton dat ze laten zien en voelen dat wat hun medewerkers doen belangrijk is. Uit meer dan twintig jaar eigen onderzoek blijkt dat hét succesrecept voor teams die goed presteren.
Geen angstcultuur creëren, maar juist waardering geven. Dit zijn leiders die hun mensen kennen en weten wat ze willen en ze daarbij helpen. Het gaat de jongere generaties niet om efficiëntie, maar om de impact die ze maken. Fouten maken is veilig, de inspanning wordt gewaardeerd, en het zijn leermomenten.
De Canadees heeft met co-auteur Adrian Gostick meerdere boeken geschreven: All In, The Carrot Principle, Leading With Gratitude en Anxiety At Work. Zijn Grattitude Journal telt inmiddels meer dan 300.000 abonnees.
Lees ook: Je dankbaarheid tonen, kleine moeite, groot plezier
Jon M. Jachimowicz: Passie vraagt om balanceren
Passie brengt heel wat positieve zaken met zich mee: het boost productiviteit en de groei en bloei van carrières. Maar, zo ontdekte Jon M. Jachimowicz, er kleven ook nadelen aan. Passie kan ook leiden tot uitputting en burn-out.
Voor de Amerikaanse Harvard-prof is passie een dynamisch gegeven: de boost aan energie is fijn, maar daarna zou ook een herstelperiode moeten volgen. Dat laatste gebeurt veel te weinig. Dat geldt voor werknemers én voor leiders.
Leiders kunnen met hun passie hun team uitputten, terwijl ze eigenlijk de werkdruk in balans moeten houden en moeten zorgen voor voldoende balans tussen werk en privé. Wie gepassioneerd is, werkt al gauw te veel uurtjes door en verwacht dat ook van anderen.
Jachimowicz wijst er ook op dat passie veel beter te zien is bij extraverte werknemers. Leiders mogen vooral niet vergeten dat introverte werknemers even gemotiveerd zijn. Alleen tonen ze dat op een andere manier, met de kwaliteit van hun werk bijvoorbeeld.
Lees ook: De kracht van de introverte leider
Céline Schillinger: Allemaal de barricade op
De Franse Céline Schillinger, founder en ceo van We Need Social, noemt leiderschap een ‘schadelijke ideologie’. Leiderschap schaadt individuen, organisaties en samenlevingen. Er dus staat ze op de barricade voor nieuwe en betere manieren om samen te werken en waarde te creëren.
Op naar collectief leiderschap, gebaseerd op drie pijlers: vrijheid, gelijkheid en broederschap. Ze vertaalt dat Franse devies in haar bekroonde boek Dare to Un-Lead wel naar de business, waarbij ze put uit haar eigen brede ervaring, onderbouwd met wetenschappelijke inzichten.
Ze is een fervente aanhanger van positief activisme, waarbij iedereen samenwerkt aan hetzelfde doel. Weg dus met de typische hiërarchie en iedereen voldoende empoweren om te leiden. De taak van leiders is mobiliseren en verbinden van communities. Ze zijn succesvol wanneer ze zichzelf overbodig maken.
Lees ook: De baas van Bayer draagt de leiding over aan de werkvloer
