Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Chaotische praatjesmaker Harry Starren

Harry Starren, de directeur van VNO-NCW opleidingscentrum de Baak is een poldermanagementgoeroe. Hij geeft trainingen, lezingen en schrijft boeken. Harry wordt alom gewaardeerd, maar heeft een probleempje. Het rommelt bij de Baak

Bijna was het misgegaan. Bijna was Harry Starren (48) opgenomen in het rijtje Charles Swietert, Ralph Bakker, Emiel Ratelband en andere goeroes die hun reputatie niet wisten te bestendigen, danwel een loopje met de waarheid namen.
Vooral Charles Swietert vormt daarbij een huiveringwekkend voorbeeld. Staatssecretaris worden en dan weer moeten aftreden omdat blijkt dat die doctorandustitel nep is. Nee, dat zou Harry niet overkomen. Dus weigerde hij in de jaren tachtig het contract te tekenen dat door Binnenlandse Zaken was opgesteld. In de inhoud daarvan kon hij zich wel vinden. Harry zou BiZa even doorlichten. Geen enkel probleem. Alleen die titel, dat drs. dat ze gemakshalve vast voor zijn naam hadden gezet, daar zat hij toch mee in z’n maag. Harry was namelijk helemaal geen drs. Hoewel hij al twaalf jaar de universiteit bezocht, was er van afstuderen nog steeds niets gekomen. Dus besloot Harry alvorens dat contract te ondertekenen zich als de donder alsnog het predikaat drs. te verwerven. Het werd drs. in de politicologie en bestuurskunde. Maar met hetzelfde gemak had hij drs. niet-westerse culturele antropologie – of een andere discipline binnen de sociale wetenschappen – kunnen worden. Het feit dat hij al twaalf jaar diverse faculteiten bezocht, getuigt namelijk allerminst van domheid. Nee, het illustreert zijn leergierigheid. Harry wil namelijk altijd alles weten. Vraag hem naar zijn hobby’s en hij antwoordt: “Lezen, schrijven en spreken. Ik ben altijd aan het lezen, schrijven of spreken. Ook veel bladen lezen. Cosmopolitan, Elle. Bladen die eigenlijk helemaal niet voor mij bestemd zijn. Daar krijg ik nieuwe ideeën door. Ik ben een ideeënman, een praatjesmaker, zo je wilt. Ik moet het hebben van creatieve processen, goeie invallen.” En creatief is Harry. Dat wordt tot gekmakens toe door iedereen in zijn omgeving verzekerd. Neem bijvoorbeeld Nettie Jonkergouw. Zij bestiert al 22 jaar lang De Baak Artgallery en zag al menig Baak-directeur komen en gaan. Harry is zondermeer haar favoriet. “De exposities zijn belangrijk omdat de mens niet alleen door het woord, maar ook door het beeld wordt geïnspireerd,” vertelt ze. “Er was in het verleden wel eens wat scepsis over, maar toen Harry kwam, omhelsde hij dit initiatief onmiddellijk. Hij is een zeer inspirerende en bovenal creatieve directeur. Iemand die andere mensen inspireert tot grensverleggend bezig zijn.”

Visie

Twan van de Kerkhof, directeur van het European Leadership Platform, merkte tot zijn verbazing dat inspireren in de optiek van Harry niet hetzelfde is als delegeren. Twee jaar geleden publiceerde deze oud-hoofdredacteur van het blad Managemeent Scope samen met Harry Starren het boek De 21 geboden van modern leiderschap. Hij had gedacht dat ‘samen’ in deze betekende: ‘de goeroe oreert, de journalist schrijft’.
“Ik was er helemaal op voorbereid dat ik het schrijfwerk zou doen,” vertelt hij. “Maar tot mijn verbazing hebben we het echt samen geschreven. Harry is bijzonder creatief, weet veel van dingen, kent veel mensen en gaat daar bijzonder makkelijk mee om. Het is alleen wat moeilijk om een afspraak met hem te maken. Hij heeft door al zijn bezigheden maar weinig tijd. Als hij op de Baak zijn secretaresse Karin de Winter niet had, zou hij in een absolute chaos belanden.” En dat blijkt. Harry weet soms zelfs niet meer waar hij geboren is, waar hij woont en wat zijn burgerlijke staat is. Het lukt zijn tijdelijke secretaresse althans niet deze gegevens aan hem te ontfutselen. Toch doen over Harry en zijn vrouwelijke ondergeschikten de wildste geruchten de ronde. Harry is namelijk niet alleen creatief en inspirerend, hij is ook uiterst innemend. De dames zijn zeer van hem gecharmeerd. En soms leidt dat tot vreemde geruchten. Geruchten, waarover MT werd getipt, die bij grondige verificatie niet waar bleken te zijn, maar wel één ding bewijzen: het rommelt bij de Baak. Sinds ook het prestigieuze opleidingscentrum van de werkgevers niet aan bezuinigingen kan ontkomen, heeft Harry niet alleen adorerende vrienden. Nee, hij heeft ook geniepige vijanden.
“Kern van het probleem,” zo vertelt een Baak-medewerker, “is dat onze programma-managers gewend zijn om autonoom te opereren. Velen zijn wat hautain en absoluut niet marktgericht. Harry heeft nu alle programmamanagers targets opgelegd. Halen ze dat niet, dan gaan ze eruit. En tja, daar zijn ze natuurlijk niet blij mee.” Ook Robin Ouwerkerk, redacteur van het huisorgaan Baak, kreeg zo’n target opgelegd. Een heel eenvoudige. Volgend jaar hoeft hij nog maar zes periodieken te produceren in plaats van twaalf. Toch zijn er geen hard feelings. “Harry is bijzonder inspirerend,” trompettert hij. “Hij is een man met de gave van het woord. Hij is ook een goede leider. Hij stuurt op eigen verantwoordelijkheid en rekent af op resultaten. Dat vindt momenteel misschien niet iedereen even leuk. Zelf heb ik er geen problemen mee. Het feit dat we nog bestaan, vind ik al heel wat.” Gaat het zo slecht met de Baak? Niet volgens Carolien van Frankenhuysen, bij de Baak verantwoordelijk voor leiderschaps- en persoonlijke ontwikkelingscursussen.
“We merken wel een terugloop bij de lange, mba-achtige cursussen. Maar het argument is niet zo zeer het geld, maar het tijdsbeslag. Daar hikken ze tegenaan.”
Ook Carolien – het dreigt onderhand saai te worden – is vol lof over Harry. “Hij is een man met ongelooflijke geestelijke vermogens,” jubelt ze. “Of het nou over financiën of management gaat, die man begrijpt alles. Het is werkelijk ernstig om te moeten zeggen, maar hij is gewoon redelijk briljant. Toen hij hier de eerste dag binnenkwam, onthulde hij meteen zijn leiderschapsvisie ‘sturen is storen’. Sindsdien is alles hier vrij. We hebben zelfs geen functieomschrijvingen meer. Maar ja, dat moet je natuurlijk wel aankunnen.”

Arbeiderszoon

Harry is een ‘semi-goeroe’. Een goeroe in de luwte. Hij is nog geen bekende Nederlander, maar dat deert niet. Dat is juist handig. Hij kan, in tegenstelling tot ‘echte’ managementgoeroes, die vaak maar een korte houdbaarheidsdatum hebben, nog alle kanten op. Ook wanneer het bij de Baak mis zou gaan. Interessant is natuurlijk de vraag: hoe wordt iemand managementgoeroe? Ook na 25 jaar kan MT daar helaas nog steeds geen definitief antwoord opgegeven. Opvallend is wel dat de meeste van eenvoudige komaf zijn. Zo ook Harry. Zijn vader was fabrieksarbeider. Hij refereert daar tijdens zijn lezingen over de kenniseconomie graag aan. “Als mijn vader initiatieven ontplooide,” zo vertelt hij dan, “kreeg hij te horen dat hij buiten maar moest denken. In de fabriek hoorde hij het denken aan anderen over te laten. Maar dat denken is nu juist heel belangrijk. Creativiteit, daar gaat het om. Daardoor ook vervaagt de scheiding tussen werk en vrije tijd. Het gaat niet meer om werktijd, maar om denktijd.” Daar moeten we toch nog eens rustig over nadenken. Harry zelf trouwens ook. “Plezier in je werk,” zo weet hij, “ontneemt je het zicht op inspanning. Als werk een feest is, heb je minder snel in de gaten wanneer je een grens overschrijdt.”

CV Harry Starren

BURGERLIJKE STAAT gescheiden
WOONT Hilversum
OPMERKELIJK is een goeroe in de luwte
HOBBY’S geen; denkt, praat en schrijft

Wekelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

1955 geboren te Soest

Andere data houdt hij geheim. Studeerde aan de Rijksuniversiteit Utrecht en de Universiteit van Amsterdam. Is sinds eind jaren negentig directeur van de Baak, daarnaast actief als trainer, docent, adviseur en dagvoorzitter. Schreef twee boeken.