Zelfstandige Zonder Perspectief

Your last stop before the top is voor veel sollicitanten wat eerder gekomen dan verwacht of gedacht.

 

Nu de start-mid-en eindejaarsbonussen geen commodity meer zijn, en de bedrijven in zwaar weer raken, komt er een einde aan de zogenaamde werknemersmarkt. De sollicitatiegesprekken zijn meer ingetogen van toon en het wensen en eisenpakketje weer wat haalbaarder. In dit klimaat beweegt zich enerzijds een heldhaftige, en anderzijds een held-op-sokken groep op de arbeidsmarkt: de ZZP-er. Ruim 12 % van de werkende populatie doet momenteel aan reflectie: wat is wijsheid, heb ik nog perspectief of is het tijd voor een vaste baan? Moet ik mijn vrijgevochten gevoel en het bekoorlijke tarief nu al opgeven? Blijft mijn toegevoegde waarde overeind of is het toch niet zo bijzonder wat ik te brengen heb?

En is het bedrijf waar ik wel wil klussen maar nooit vast wilde werken opeens een veilige haven geworden? Een interessante vraag voor de recruiter. Want willen werkgevers een veilige haven zijn voor mensen die zij veel te lang voor veel te veel geld hebben ingehuurd? Het antwoord is ja, want deze mensen zijn ingewerkt, zijn al onderdeel van de organisatie en weten waar ze aan beginnen. Kortom een win-win situatie. Voelt dat ook zo voor de zzp-er? Voor een groot deel wel, het blijkt dat ondernemerschap in mindere tijden voor een klein aantal mensen is weggelegd. De recruiter is voorlopig nog in the lead, de KvK zal het wel een stuk rustiger hebben en de detacheringbureaus hebben de werving-en selectiemarkt ‘ontdekt'. De overstappende deta/interimmer dan wel zzp-er is business, big business.

Lilian Bakker werkt al twintig jaar in de wondere wereld van HR