Geen producten in de winkelwagen.
Geen Wijers of Zalm maar de jeugdige Frits van Eerd wordt door de lezers van MT gezien als de beste bestuurder van Nederland. Wie is toch die topman van het snel groeiende Jumbo?
Jumbo-directeur Frits van Eerd vanuit het niets op 1 in MT’s jaarlijkse lijst van Nederlandse topbestuurders: supermarktexpert Gerard Rutte vindt het op z’n minst opmerkelijk te noemen. “Van de hele familie Van Eerd is Frits wel de meest onzichtbare. Bij elke geopende winkel staat zijn vader pontificaal vooraan op de foto. Zijn zus, formuledirecteur Colette, is ook overal voor te porren en zit in elke jury die je maar bedenken kunt, maar Frits zie je alleen maar als het gaat over de Dakar-rally. Verder blijft-ie het liefst op de achtergrond.” Waar hij, dat moet Rutte hem nageven, wel in stevig tempo doorbouwt aan het familie-imperium: “Tot nu toe doet hij het erg goed. Jumbo beschikt over voldoende cashflow om het lonend te maken. Ze zijn niet beursgenoteerd en wat er verdiend wordt, vloeit direct het familiebedrijf weer in. Zolang dat omzetwiel blijft draaien, blijft het goed gaan.”
Opknapper
Frits van Eerd (1967) kwam in de jaren ’90 samen met zijn zussen Colette en Monique bij het familiebedrijf werken, na een korte carrière als opknapper van oude auto’s. Dat hij ‘het zoontje van de baas’ is, geeft hem volgens Rutte eerder een achterstand dan een voorsprong: “Toen hij algemeen directeur werd, stond hij meteen al met 10-0 achter, want hij kon het natuurlijk nooit beter doen dan zijn vader. Die was tenslotte begonnen met Jumbo en met Lekker & Laag. Die familie heeft wel wat opgebouwd, dat zijn geen idioten. Ondertussen weet Frits absoluut respect af te dwingen. Hij weet de juiste mensen om zich heen te verzamelen, en heeft een grote kennis van de winkelvloer.”
PR-tijgers
Luc van de Huijgevoort, mede-eigenaar van drie Jumbo-supermarkten en ooit de eerste franchisenemer, ziet de groei als belangrijkste reden dat Van Eerd zo goed scoort in de MT-lijst: “Het resultaat van Jumbo liegt er niet om. Van een regionale speler doorgroeien naar een landelijke speler en ondertussen een keten als Super de Boer overnemen, dat is echt iets neerzetten. En er is ook nog de bevlogenheid van het familiebedrijf. Dat zorgt voor korte lijnen. Onze medewerkers hebben de vrijheid zelf problemen op te lossen. Hoe meer verantwoordelijkheid iemand krijgt, hoe groter de betrokkenheid.” Een belangrijke succesfactor, volgens Van de Huijgevoort, is de 7-dagelijkse-zekerheden-formule (de missie ‘lage prijzen, breed assortiment en de grootste service’ vertaald naar 7 klantgaranties): “Dat is niet iets dat zomaar even bedacht is, die zekerheiden zijn geworteld in de bedrijfscultuur en dus in de hele organisatie. Van orderpicker tot bedrijfsleider, iedereen is ervan doordrongen. Omdat mijn broer en ik onze eerste winkel al in 1996 openden, hebben we die ontwikkeling helemaal meegemaakt. In onze eigen supermarkten hebben we de formule in 2000 ingevoerd en het is echt fijn om ermee te werken. Ook intern: het geeft houvast en duidelijkheid.”
Die combinatie is een gouden greep, volgens Gerard Rutte: “Lage prijzen combineren met een groot assortiment en veel service was tot voor kort ongekend. Je had discounters zonder service, en als je service wilde betaalde je daar voor. En Jumbo weet juist dát verhaal goed voor het voetlicht te brengen. Het zijn echte pr-tijgers, sturen die publiciteit goed. Pr zit in het DNA van Jumbo. Hoe goed je ook zoekt, je zult alleen maar positieve verhalen over ze vinden.” Maar, haast hij zich te zeggen, met het product Jumbo ís dan ook weinig mis: “Een slecht product kun je ook met goede pr echt niet verkopen.”
Heel gewoon gebleven…
Ook over het product Frits van Eerd is niet veel negatiefs te vinden. Eigenlijk is er maar één omschrijving op hem van toepassing: die van gewone Brabantse jongen. Een beetje verlegen, volgens Gerard Rutte, onopvallend, misschien zelfs teruggetrokken: “Al schijnt hij vroeger wel een branieschopper geweest te zijn. Ik zag ooit op een foto dat hij een tatoeage heeft. Volgens mij een foto van z’n huwelijksreis, op een brommertje met dat Van der Valk-meisje met wie hij is getrouwd.” Als Van Eerd al een branieschopper was, dan is daar nu weinig meer van over; anno 2011 is hij het levende voorbeeld van de 7-dagelijkse-zekerheden-filosofie. “Frits komt zijn afspraken na, altijd. Een man een man, een woord een woord”, zegt Luc van de Huijgevoort. “Hij is een prettig man om mee te werken. Dat zie je aan de manier waarop hij zaken doet, maar ook aan hoe hij het bedrijf bestuurt. Hij wil het voor alle mensen goed doen.” Een andere duidelijke indicator, volgens Van de Huijgevoort, is het lage verloop op het hoofdkantoor: “De medewerkers daar zitten er allemaal al heel lang. Dat zegt heel veel over de werksfeer en de manier waarop je met elkaar omgaat. Dat kenmerkt een bedrijf.”
Woestijnrally’s
Van Eerd weet het beste uit mensen te halen, zegt ook Charly Gotlib, Van Eerds navigator bij de laatste Dakar-rally: “Frits is een gedreven man die altijd positief en rustig weet te blijven. Hij is snel in het nemen van beslissingen, maar weet ook wanneer advies te vragen aan mensen om hem heen. Hij brengt de juiste mensen op de juiste positie.”
Gotlib is daar zelf een voorbeeld van. Hij rijdt al 25 jaar en won meerdere woestijnrally’s. “Frits vroeg mij in oktober 2009 of ik samen met hem Dakar 2010 wilde rijden, in Zuid-Amerika. Een paar weken later belde hij weer, om te zeggen dat hij een overname aan het plannen was en daardoor niet mee kon.”
De overname in kwestie was die van Super de Boer. Hoe gek Van Eerd ook is van rallyrijden, deze klus was zo groot dat hij verstek moest laten gaan. “Alles was al geregeld”, blikt Gotlib terug. “En dus wilde Frits het niet zomaar laten vallen. Hij vroeg Jan Lammers om in zijn plaats te rijden. Frits zorgde ervoor dat onze deelname volledig financieel gedekt was, en om hem daarvoor te bedanken beloofde ik dat ik in 2011 met hem mee zou gaan. Het klikt fantastisch tussen ons.”
Gotlib is ervan overtuigd dat Van Eerd in zijn werk dezelfde houding heeft als bij het rallyrijden: “Gewoon de beste mensen vinden en zorgen dat zij hun vak kunnen uitoefenen, met de best mogelijke middelen.” Het verschil is dat rallyrijden voor Van Eerd hobby is. Hij bezit een kleine collectie rallyauto’s en is eigenaar van een bedrijfje dat oude auto’s opknapt. Voorlopig hoeft Van Eerd van zichzelf niet per se Dakar te winnen. Eindigen bij de eerste 10 vindt hij al heel mooi, maar ook dat is hem tot op heden niet gelukt: in 2009 werd hij 20ste, dit jaar eindigde hij op een 17de plaats. In Nederland presteert Van Eerd een stuk beter: in 2006 werd het Jumbo-team Nederlands kampioen rallyrijden.
Mantra
Net zoals het Jumbo-rallyteam zich internationaal nog bij lange na niet kan meten met de grote jongens, was het Jumbo-concern tot een paar jaar geleden nauwelijks een concurrent voor de bestaande grote supermarktketens. Die zagen Jumbo als ‘dat Brabantse familiebedrijfje, ontstaan uit een groothandel die af en toe wat noodlijdende supermarkten had overgenomen’.
Met de invoering van de mantra ‘lage prijzen, breed assortiment en de grootste service’ veranderde er iets. Niet bij de grote ketens. Die waren van mening dat zo’n uitgangspunt niet vol te houden is en dat Jumbo dat vanzelf zou ontdekken. Wél bij Jumbo. Het bedrijf groeide, kocht in het heetst van de prijzenoorlog 12 Konmar-filialen en beleefde een niet te stuiten opmars, met de overname van Super de Boer als voorlopig hoogtepunt. Op 6 april 2011 werd het 200ste Jumbo-filiaal geopend, en ook dit jaar komen er wekelijks 2 Jumbo’s bij. “Jumbo lijkt af en toe wel de Messias zelf”, zegt Rutte. “Als er een nieuwe winkel geopend wordt, denken mensen dat ze alles gratis krijgen. Dat is een kwaliteit hoor, als je dat voor elkaar krijgt.”
Frits d’n Urste
Over Frits van Eerd, sinds 2002 algemeen directeur van Jumbo Supermarkten, is weinig bekend. De ‘Topman van het jaar 2009’ begon als vakkenvuller bij het concern dat zijn vader Karel al sinds 1956 leidde. Frits, in 1967 geboren, als enige zoon tussen zussen Colette en Monique in, studeerde in Utrecht. In 1999 was hij Prins Carnaval van Kuussegat (oftewel Veghel). Hij heeft ook meerdere carnavalskrakers op zijn naam staan, waaronder Wij doen het licht wel uit!, een nummer dat hij opnam met het fameuze Brabantse carnavalsduo Gebroeders Ko.
Hij is er, de nieuwe MT500
Bestel de MT500 hier online
In de ranglijst van de 500 bedrijven met het beste imago, zoals elk jaar gebundeld in de MT500, staat dit jaar Philips weer op 1. Shell, de afgelopen twee jaar de winnaar, is afgezakt naar plek 3, nog achter Rabobank. Opmerkelijk, omdat Shell toch veruit het grootste bedrijf van Nederland is. Steve Jobs van Apple en Frits van Eerd van Jumbo-supermarkten zijn volgens het onderzoek, dat is uitgevoerd onder bijna 1.500 managers, de meest bewonderde bestuurders. Opmerkelijk is verder dat dit jaar de ‘nieuwe economie’ verder oprukt, met bijvoorbeeld Google en Apple in de top-10 en Bol.com als sterke stijger.
De MT500, die deze week is verschenen, bevat niet alleen alle ranglijsten over zowel de meest geliefde bedrijven en bestuurders, maar bovendien artikelen over imago, merken, reclame en communicatie. Onder meer:
– Wat u van Lady Gaga kunt leren over reputatiemanagement
– Skoda belooft het, maar BMW betovert; wat de keuze van een auto zegt over uw imago
– Hoe Vodafone The Voice of Holland won; branded content als nieuwe vorm van reclame
– EHBO voor online reputatie; hoe u social media inzet voor een beter imago
– Kijk naar Facebook! Bent u als werkgever cool genoeg voor de nieuwe generatie talenten?
Bestel hem nu, op mt.nl/mt500
> Dit artikel is afkomstig uit MT Magazine. Klik hier om het magazine online te bestellen.
