Geen producten in de winkelwagen.
Wie Robin van Galen coach van het Nederlands dameswaterpoloteam (2006-2008), afgesloten met gouden medaille. Nu coach herenteam UZSC. inzicht ‘Soms moet je iedereen laten praten’
“Ik heb drie jaar heel hard gewerkt naar de Olympische Spelen van 2008 toe. We trainden zes dagen per week en waren één dag vrij. Na anderhalf jaar speelden we, in maart 2007, het WK in Australië. Het team presteerde waardeloos, we werden negende en alles ging mis. Er was veel irritatie en geen acceptatie, op geen enkel vlak. In die periode sprak ik sportpsycholoog Rico Schuijers en hij wees mij op de theorie van Bruce W. Tuckman over groepsdynamiek.
In die theorie heb je eerst de vormingsfase. Teamleden nemen dan een afwachtende houding aan, er is nog geen groepsgevoel. Dan volgt de conflictfase: in deze fase proberen de leden hun positie in de groep in te nemen, wat onvermijdelijk leidt tot conflicten. In die fase zaten wij. Ik besloot vijf weken niet te trainen. We hebben iedereen laten praten. Ik legde de speelsters een lijst voor met 100 vragen. Anoniem in te vullen. Zo kwam alle ellende boven tafel. Dit was een cruciale fase in het proces. Twee toonaangevende speelsters haakten af, waar ik enorm van baalde, omdat de hiërarchie weg was. Maar een jonge generatie stond op en nam de regie over. Indrukwekkend.
Zo kwamen we in fase drie van Tuckman: de fase waarin de normen, de regels en methodes van samenwerking worden bepaald. De gemeenschappelijke doelen werden vastgelegd en gedeeld. Er kon een start worden gemaakt met samenwerking. Dan fase vier: de prestatiefase, de groep wordt een team en het team gaat presteren. In die fase, juni 2007, herkende ik de ploeg niet meer terug. De groep was volwassen, zelfregulerend, iedereen voelde zich medeverantwoordelijk. We klopten wereldtoppers als Italië en Rusland en plaatsten ons voor de Spelen. Die we uiteindelijk ook wonnen.
De laatste fase is de ‘adjourning’ fase; het doel is behaald, het team valt uiteen. We werden gehuldigd, mochten bij Bea op de koffie, er werden plannen gemaakt voor Londen 2012 en ik besloot weer clubtrainer te worden. Dan is het over en uit, ook dat hoort bij de Tuckman-filosofie.”
‘We mochten bij Bea op de koffie, en toen over en uit. Ook dat hoort erbij’
>> Dit artikel komt uit MT Magazine. Abonnement?
