Geen producten in je winkelwagen.
Met een misdragende CEO ligt niet alleen zíjn reputatie aan diggelen. De onderneming is ook vaak de dupe, blijkt uit onderzoek van Stanford.
Pleegt een CEO een strafbaar feit, dan zijn de (re) acties van Raden van Bestuur vaak uniform: er komt een onafhankelijk onderzoek om de beschuldigingen te controleren. In de meeste gevallen moet de CEO het veld ruimen.
Maar zodra de hoogste baas beschuldigd wordt van een niet strafbaar feit, dan reageren Raden van Bestuur zeer verschillend, blijkt uit onderzoek van twee 'corporate governance' specialisten van de Rock Center for Corporate Governance, onderdeel van Stanford University.
'Hij loog tegen ons…'
Over de periode 2000 tot en met 2015 hebben zij 38 incidenten onderzocht waarbij een misdragende CEO het onderwerp van het nieuws was. Het gaat om de volgende soort incidenten:
- 34 procent van de incidenten ging om een CEO die loog tegen de Raad van Bestuur en/of aandeelhouders. Denk aan rijden onder invloed, een onvermeld strafblad, vervalsing van het CV etc.
- 21 procent betrof een seksaffaire met een ondergeschikte binnen de organisatie of bij een klant of adviespartij.
- 16 procent van de gevallen maakte op twijfelachtige manier gebruik van maatschappelijke gelden.
- 16 procent van de gevallen vertoonde verwerpelijk gedrag zoals het gebruik van beledigende taal.
- 13 procent van de gevallen liet zich publiekelijk neerbuigend uit over klanten of groepen in de maatschappij.
De 5 reacties na een mediarel
Een CEO die zich misdraagt heeft soms verstrekkende gevolgen voor de onderneming.
-
De impact van de rel op de corporate reputatie is ingrijpend en langdurig. Media achtervolgen de CEO gemiddeld tot bijna 5 jaar ná de gebeurtenis nog. Een rel is dus niet snel uit de openbaarheid.
-
Aandeelhouders reageren meestal (maar niet altijd) negatief op het negatieve nieuws. Bij de onderzochte indicenten daalde het bedrijfsaandeel gemiddeld 3 procent in de drie dagen na de rel. Zo daalde het aandeel HP met bijna 9 procent toen naar buiten kwam dat de voormalige CEO Mark Hurd een relatie had met een vrouwelijke collega.
Opvallend: in 11 van de 38 gevallen ging de koers juist omhoog. De onderzoekers trekken dan ook geen verband tussen de aandelenkoers en het wangedrag van de ceo.
-
De meeste bedrijven reageren pro-actief op een mediarel. In 84 procent van de gevallen stuurde het bedrijf direct een persbericht of formele verklaring uit. Bij 71 procent gaf een woordvoerder direct commentaar aan de pers. Bestuursleden treden minder vaak op de voorgrond: in 37 procent van de gevallen.
In meer dan de helft van de gevallen (55 procent) start de Raad van Bestuur een onafhankelijk onderzoek. Vaak gebeurt dat zodra er sprake is van financieel wangedrag. De CEO zelf wordt meestal buiten de media gehouden.
-
De sancties voor het wangedrag zijn niet uniform.
In meer dan de helft van de gevallen (58 procent) verliest de ceo zijn baan. Financieel wangedrag leidt – bijna uniform – tot beëindiging van het contract. Maar bij mindere overtredingen zoals vervalsing van een CV of rijden onder invloed, reageren Raden van Bestuur verschillend op de kwestie.
De maatregelen: de titel bestuursvoorzitter wordt ontnomen; de ceo heeft geen zitting meer in de Raad van Bestuur; de corporate gedragscode wordt aangepast; de prestatiebonus wordt verlaagd of afgeschaft; de structuur of samenstelling van het bestuur veranderd.
-
Vaststaat: wangedrag sijpelt door de hele organisatie
Wangedrag van de ceo sijpelt door de hele organisatie. Eenderde van de bedrijven verliest bijvoorbeeld klanten, wordt onderwerp van (strafrechtelijk of parlementair) onderzoek of aandeelhouders starten een rechtszaak tegen de onderneming. In sommige gevallen is er zelfs sprake van een faillissement.Met de gevolgen voor de CEO valt het eigenlijk wel mee, zodra het om lichtere gevallen gaat. Vaak worden CEO's ingehuurd door het bedrijf dat hen de wacht toezegde of door bedrijven in dezelfde sector.
Reputatiemanagement
Hoe je het wendt of keert, de ceo is als gezicht naar buiten vaak de kop van Jut. Als hij (of zij) zich is het zaak zeer pro-actief te handelen zodat de bedrijfsrepuratie niet aan diggelen ligt?
Professor David Larcker is hoogleraar Accounting aan de Rock Center for Corporate Governance aan de Stanford University. Hij is mede-auteur van de boeken 'Corporate Governance Matters' en 'A real view on Real World Corporate Governance'.
Brian Tayan is als onderzoeker verbonden aan de Rock Center for Corporate Governance aan de Stanford University. Hij is mede-auteur van de boeken 'Corporate Governance Matters' en 'A real view on Real World Corporate Governance'.
Lees verder op MT.nl, de serie ‘Na de hetze’:
- Erik de Vlieger: 'Ík zit niet stil als ik geschoren word'
- Rita Verdonk: ‘Ik had meer geduld kunnen hebben’
Foto boven: Adobe Stock
Via Harvard Business Review
