Geen producten in de winkelwagen.
Extreem zeilen is bepaald geen 'day at the office'. Toch kunnen managers veel van zulke zeilers leren, zegt Rick Bomer.
Achter een cappuccino, in het centrum van Amsterdam, ontmoeten we Rick Bomer. Hij is niet alleen het salesdirecteur EMEA voor een wereldwijd vooraanstaand merk, ook won hij eind november met een team van 15 ervaren zeilers een zeilwedstrijd over de oceaan. Bomer, deel van het team Brunel, vertelt over de 7 lessen die managers kunnen trekken uit extreem zeilen.
#1. Stress omzetten in een positieve inspanning
Wat is het dat een groep 15 mensen, gebukt onder zware stress, transformeert in een over-presterend team? 'Volgens mij moet je je niet op de bronnen van de stress richten, maar meer op wat je kunt doen met de extra stoot energie die de stress je geeft. Van alle beschikbare opties, kies de meest essentiële: samenwerken.'
'Richt de aandacht niet op jezelf, maar eerder naar buiten. Help de teamgenoten die in de problemen zijn. Dat geldt ook andersom, als je faalt of ziek bent of het simpelweg niet meer trekt. Steek je hand op en laat je helpen. Het agressieve instinct om stress te vermijden gaat vanzelf weg, waardoor je de moed krijgt om de bron van je stress onder ogen te zien, en het om te zetten in een extreem krachtige, positieve energiestroom.'
#2. Leiden doe je niet alleen, maar in ploegendienst
Om de boot op volle snelheid te houden is het essentieel dat deze altijd bestuurd wordt door de meest frisse persoon, zegt Bomer. 'Het is onmogelijk voor de leider van het team om zelf 24/7 te sturen. Elk teamlid moet rust afwisselen met leiderschap en ondersteunende activiteiten. Dit betekent een radicale verandering in traditionele bestuursmodellen, waar er altijd maar één leider is en één team. In plaats daarvan worden vele individuen om de beurt de leider, en delen ze de verantwoordelijkheid van het geven van richting en het sturen van de boot.
Het is onmogelijk voor de leider van het team om zelf 24/7 te sturen.'
Persoonlijke condities worden meegenomen aangezien ze een daadwerkelijke impact hebben op de prestaties. Iedere persoon moet de tijd nemen om te rusten, heeft een moment om te leiden, of is in een ondersteunende modus om ervoor te zorgen dat de rest frisser kan worden.'
#3. Communiceer het noodzakelijke (zodat jij kunt slapen)
Communicatie moet betekenis hebben, is een andere les die Bomer leerde. 'Het is onmogelijk om in een rechte lijn van bijvoorbeeld Las Palmas naar Santa Lucia te varen. Je moet elke minuut beslissingen maken en deze moeten worden afgestemd tussen de wisselende teams. Je aan een nieuw team overgeven moet efficiënt en effectief zijn: wind is stabiel of niet, hoeken van de golven, koers, windrichting… Allemaal essentiële informatie die moet worden doorgegeven, met name ‘s nachts als het ongeveer 20 minuten kost voor je ogen gewend zijn aan het donker en je iets kunt zien op het dek.
In bedrijven zou ook alle communicatie betekenis moeten hebben, zegt Bomer. 'Vraag jezelf af wat het doel is van een bepaalde vorm van communicatie, aan wie het gericht is en wat de consequenties kunnen zijn om zo effectief mogelijk te communiceren. En als je iets over geeft, positioneer de nieuwe leider of de nieuwe teamgenoot dan in de best mogelijke situatie om de koers te bepalen, terwijl jij slaapt.'
#4. Het draait allemaal om anticiperen
Op zee heb je geen controle over externe factoren zoals de wind, golven en obstakels. Snelheid en effectiviteit van het zeilen zijn afhankelijk van het anticiperen op de consequenties van alle factoren en het snel nemen van beslissingen die daarop zijn gebaseerd: als er een sterke storm op komst is, gaan we dan proberen de huidige koers aan te houden en blijven we de storm dan voor?
Als er een storm op komst is, houden we dan de huidige koers aan en blijven we de storm dan voor?'
Bomer: 'Als ik dit vertaal naar het bedrijfsleven zie ik dat we de neiging hebben om externe factoren pas te overwegen op het moment dat ze al zeer dicht genaderd zijn, soms te dicht. Succes ligt in de handen van de mensen die in staat zijn om niet alleen te anticiperen op wat er gaat gebeuren, maar ook de mensen die ondertussen ook rekening houden met de consequenties die onze verschillende antwoorden daarop hebben, met inachtneming van een breed perspectief.'
#5. Ben je klaar om aan je team je leven uit handen te geven?
Vertrouwen is alles, zegt Bomer. 'Aan boord vertrouw je niet simpelweg op de kwaliteiten en het oordeel van je teamgenoten, je legt echt je leven in hun handen. En zij hun leven in die van jou.'
Vele leiders vandaag de dag, vertrouwen op hun teams maar zijn niet compleet in staat het los te laten, aldus de zeiler. 'De mogelijkheid om 24/7 verbonden te zijn met mobiele apparaten helpt niet. Leiders voelen zich altijd verantwoordelijk, met de consequentie dat teamgenoten zich onbewust nooit totaal gemachtigd voelen om de leiding over te nemen. Door echt op elkaar te vertrouwen staan we ruimte voor fouten toe, maar geven we ook complete verantwoordelijkheid en autoriteit.'
#6. Discipline is key. En schreeuwen helpt nooit.
Discipline is een sleutelonderdeel voor efficiëntie gedurende de race. Maar discipline betekent ook verantwoordelijkheid over jezelf, aldus Bomer. 'Op de boot moet je bijvoorbeeld altijd je veiligheidsspullen aan doen voor iedere dienst. Dat betekent 15 minuten om het aan te trekken en 15 minuten om het uit te doen, elke 4 uur. Een half uur gedurende elke shift is veel, als je in diezelfde tijd ook moet slapen, naar het toilet, en eten. Maar de consequenties kunnen zwaar zijn voor zowel jezelf als het team als je het niet doet.
Aanwezig zijn in het moment, hier en nu, is essentieel om verantwoordelijk en in belang van het team te handelen. Paniek, schreeuwen en stress maakt je teamgenoten niet sneller of effectiever. Eerder het tegenovergestelde.'
Paniek, schreeuwen en stress maakt je teamgenoten niet sneller of effectiever.'
#7. Geef nooit op; onze gewoontes is als een kust die we vaarwel zeggen
'Als je 8 dagen lang op zee bent, doorweekt en vermoeid, met het zeezout bijtend in je huid en voeten, je handen en meer intieme delen en jezelf afvraagt: “waarom heb ik dit in ’s wereldsnaam gedaan?”, is het makkelijk om op te geven', zegt Bomer. 'De grootste les die ik heb geleerd gedurende deze 9 dagen is dat er moed voor nodig is om de oceaan over te steken, maar het kost nog veel meer moed om dit te doen in zo’n hechte relatie met andere mannen, in een wederkerig diep delen van fysieke en psychologische ervaringen en behoeften.
Columbus zei ooit: "Je kunt nooit de oceaan oversteken totdat je de moed hebt het zicht op de kust te verliezen." Ik heb opnieuw geleerd dat de kust voor het grootste deel geen fysieke plek is, maar een verzameling van gewoonten, instincten, en sociale conventies die we moeten achterlaten om elkaar volledig te kunnen vertrouwen en op een dieper niveau echt te verbinden als mensen, aan de andere kant van de oceaan.'
Columbus zei ooit: "Je kunt nooit de oceaan oversteken totdat je de moed hebt het zicht op de kust te verliezen."
Rick Bomer deed in november mee aan de 30ste Atlantic Rally for Cruisers (ARC). Deze zeiltocht vanuit Las Palmas, Gran Canaria naar St. Lucia, Caribbean, is 2.700 mijl lang. Bomer maakte deel uit van Team Brunel, dat voor deze race een nieuw trans-Atlantisch record wist te vestigen. Bomer was een van de 10 amateurzeilers die samen met 4 professionele zeilers en schipper Gerd-Jan Poortman in 8 dagen, 7 uur, 39 minuten en 30 seconden de oceaan overstak, daarbij zo'n 3.500 mijl afleggend.
Meer over de managementlessen van extreme zeilers:
-
9 managementlessen van de man die 7 keer de Volvo Ocean Race zeilde
-
Bouwe Bekking over de Volvo Ocean Race: leiderschap in een snelkookpan
