Aan geld geen gebrek.

Het kabinet moet niet krampachtig doen over begrotingsregels. Als de economie krimpt, moet je meer geld uitgeven. Desnoods met een helicopter.

 

Normaal wordt in Den Haag gebakkeleid over noodzakelijke ‘ombuigingen' van een paar miljardjes. Nu vliegen de biljoenen ons om de oren. Bos spendeert veertig miljard om Fortis op te kopen en ING te verlossen van dubieuze hypotheken. De Europese Centrale Bank stelt honderden miljarden beschikbaar om banken te stutten. De Amerikanen pakken het nog groter aan: nadat de Fed 630 miljard dollar in het bankwezen had gepompt, kwam de regering-Bush met een steunfonds van 700 miljard. Obama doet daar nog eens 800 bij. Was de financiële crisis niet te wijten aan overmatige geldschepping en onverantwoorde kredietverlening? Hoe kun je die bestrijden met meer van hetzelfde? Krijgen we geen hyperinflatie? Bezwijken we onder de schulden? We moeten terug naar de gouden standaard, vindt bijvoorbeeld financieel journalist Willem Middelkoop, want de ellende is begonnen sinds geld niet meer door goud wordt gedekt.

Het is een schijnoplossing. Betalen met goud is ruilhandel en al eeuwen achterhaald. Geld is niet veel meer dan een rekeneenheid. Het ontstaat doordat banken krediet verlenen, en dankzij de geldgroei kan ook de productie groeien. Aan die productie ontleent het geld zijn waarde. In zekere zin is het puur virtueel. Ja, dat is een beetje een eng idee. Omdat het eng is, is lang de illusie opgehouden dat mensen hun geld konden inwisselen tegen goud.De centrale bank schept normaliter zelf geen geld maar ziet erop toe dat de geldschepping in de pas blijft met de economische groei. Anders krijg je inflatie of, nog erger, deflatie (dalende prijzen). Wanneer banken geen kredieten meer verlenen, moet je wat anders verzinnen om te zorgen dat er genoeg geld in omloop komt. Volgens voorzitter Ben Bernanke van de Fed moet er desnoods geld uit helikopters worden gegooid. Zolang ze niet meer uitstrooien dan nodig is om de economie draaiende te houden, hoeft niemand in de rats te zitten dat z'n geld straks niets meer waard is.