Geen producten in de winkelwagen.
De laatste tijd bestaat mijn leven uit enorme contrasten en uitersten. De ene dag zit ik met mijn man in het ziekenhuis, omdat hij zichzelf per ongeluk in zijn been gezaagd heeft. Het volgende moment ben ik onderweg naar de regeringslunch van het staatsbezoek Nederlands – België.
Onderweg in de auto zoek ik nog snel even op hoe je Máxima en Mathilde eigenlijk aan moet spreken. Iets waar ik de vorige keer met mijn ontmoeting met Rutte totaal geen rekening mee had gehouden en ik weer aan het jij/je-en ben geweest. Al snel bleek tijdens de lunch dat mijn buurman ook wat last had van de etiquette en zich herhaaldelijk vergiste in wijnglas. Die tafels zijn ook zo dubbel en dik gedekt, maar vaak ietwat verwarrend.
Klanten
Het gezelschap aan tafel is divers: havenmannen, baggeraars, politici en ik als containerexpert. Na een paar vluchtige foto’s te schieten van onze Max, moeten er toch een paar serieuze onderwerpen op tafel komen. Ieder doet zijn verhaal over samenwerkingsverbanden tussen Nederlandse en Belgische havens, het belang van zuinig omgaan met ons drinkwater en het beschermen van onze Nederlandse innovatieve producten voor de kopieer-grage Chinezen.
Tijdens het gesprek kom ik er al snel achter dat er indirect een klant aan tafel zit, dus zelfs hier kan ik een poging doen om containers te verkopen. Niet geschoten is altijd mis. Tussendoor nog even een schuine blik werpen op de ernstig kijkende koningin Mathilde die druk in gesprek is met onze koning Willem-Alexander. Oeps, mijn overbuurman denkt al dat ik naar hem aan het lonken ben. Dat was niet de bedoeling.
Afspraak
Het volgende onderwerp is circulaire economie. Volgens minister Schultz van Haegen gaat dit een hot topic worden tijdens de komende verkiezingen. Ze voegt daaraan toe dat ondernemers nu plannen en ideeën mogen afschieten, zodat de politici inspiratie hebben om hun partijprogramma’s mee te vullen. ‘Het luikje gaat even open en is na de verkiezingen weer vier jaar dicht.’ Toch een gevaarlijke opmerking aan een ondernemingstafel: zoiets hoef je hier geen twee keer te zeggen.
Onder de genodigden is een rasondernemer. Hij is overduidelijk van de categorie: nog fanatieker dan mijn vader. Hij heeft een hele map bij zich met documentatie voor de minister en een oplossing voor een zakelijk dilemma. Het lijkt te werken: hij krijgt direct een afspraak op haar kantoor en de minister stopt de map in haar aktetas. Maar ondernemer of niet, zelfs hij kan de verleiding niet weerstaan om een foto te maken van Maxima. ‘Voor mijn vrouw,’ verontschuldigt hij zich lachend. Het zal wel.
