Daan de Reiziger staat voor paal in het buitenland

Daan de Reiziger is liefhebber van niet-gemaakte kilometers. Dit keer beklaagt hij zich over het gebrek aan laadpalen in Frankrijk.

'Je bent helemaal niet bruin, Daan!'

Leuk, zo’n binnenkomer. Heb je net je spaartegoed en vakantiegeld er doorheen gejast aan de zuidwestkust van Frankrijk (aanrader!), je suf gelachen om de treurige weerberichten in Le Figaro over Toscane en de Costa Brava en alles bij elkaar 3.500 kilometer in de auto gezeten om het echte vakantiegevoel nog meer te omarmen, krijg je dat. Anne werd er trouwens chagrijnig van, zo vaak in de auto. ‘Kunnen we dan niet één dag op de camping blijven?’ Maar we rijden electriek, zei ik dan tegen haar. Dat zeg ik altijd, elektriek. In plaats van elektrisch. Lachen. Ja, en dan snapte Anne het wel. Tenminste, ze zei dan de hele weg niets meer en ik zeg altijd: wie zwijgt, stemt toe. Zo reden we in één dag van Bergerac naar Bordeaux en terug. 224 kilometer totaal. Kids aan de iPad, vrouwtje lekker slapen en ik zingen. ‘Born to be wei-hei-heild!’ Vingers spelend op het stuur, alsof het een gitaarhals was, beetje bangend met m’n hoofd, echt vakantie.

Maar het is niet alleen rozengeur en zonneschijn op zo’n vakantie. Fransen hebben een hoop camembert, maar van elektrisch laden hebben ze weinig kaas gegeten. Ik kwam meer spookrijders tegen dan laadpalen. Op een gegeven moment word je daar dus echt narrig van. Rijd je kilometer na kilometer, met een slapende vrouw naast je, twee kinderen die vragen of het nog ver is terwijl je langs de kant van de weg alleen maar af en toe een liftster ziet staan in een kort rokje. Ook leuk, maar daar krijg je de hybride auto niet mee vol. Althans, de accu. Dus moest ik tanken. Benzine. Punt is dat mijn hybride auto meer benzine verbruikt dan andere auto’s, dus dat werd nog een duur grapje. Ik weet niet precies hoeveel ik kwijt was, maar ik denk niet dat Hogerhand hier heel blij mee is. Ik heb zelfs begrepen dat de kosten wel zes keer zo hoog kunnen zijn dan normaal. 

Maar er is hoop! Er zijn leasemaatschappijen waar je de plug-in hybride auto voor dertig dagen kan inruilen voor een gewone auto met een brandstofmotor. Add on mobility noemen ze dat. Als je heel veel in het buitenland bent kan dat wel een paar duizend euro per jaar schelen! Ja, in Duitsland en België is het allemaal geen probleem maar hoe zuidelijker je komt, hoe minder palen je ziet. Ik heb met de leasemaatschappij gebeld en die mevrouw had een mooie uitspraak. ‘Weet je Daan’, zei ze op een werkelijk lieve toon, ‘vroeger koos de leaserijder voor een auto die geschikt was om drie weken mee op zomervakantie te kunnen. Met de add-on mobility kan jij voor de vakantie gewoon een tijdelijke auto kiezen en wordt de keuze juist gemaakt op het gebruik tijdens het grootste gedeelte van het jaar. Handig toch?’
Heel handig Ach, misschien doe ik volgend jaar wel. Of ik ga op vakantie naar België. Lekker raften in de Ardennen. Bruin word ik toch niet.

Dit is de veertiende aflevering van Daan de Reiziger. Volg op MT.NL/DAAN zijn beslommeringen rondom zakelijk reizen.