Geen producten in de winkelwagen.
VAN Bob
AAN All users
Onderwerp Iets extra’s voor de ontslagenen
Beste mensen,
Het jaar is nog niet om, maar we kunnen natuurlijk nu al wel vaststellen dat 2018 al met al een hard jaar is geworden. Wij weten allemaal dat we van menige collega afscheid hebben moeten nemen en dat was niet altijd even makkelijk. Nu we de kersttijd naderen is her en der dan ook de vraag gerezen of het niet leuk zou zijn om nog iets voor onze ex-collega’s te doen. Eerst twijfelde ik nog, of het niet een beetje huichelachtig zou overkomen, maar toen dacht ik aan de beroemde woorden van Robert Kennedy: ‘Waarom niet?’ Ja, waarom niet eens tónen dat we in dit bedrijf niemand zomaar vergeten? Bijvoorbeeld door ze, ik noem maar wat, een passend kerstcadeautje te geven. Wat denken jullie?
Bob
Bob,
Ik moest je voorstel eerlijk gezegd even op me laten inwerken. Maar inderdaad: waarom niet? Te meer daar we als manager toch allemaal de gedachte hebben, zeker in dit bedrijf: morgen kan het mij ook gebeuren. Dat kweekt toch een sterke vorm van solidariteit tussen zij die reeds ontslagen zijn en zij die ontslagen kunnen worden. Nou dacht ik zelf qua cadeautje aan het boek ‘Ontslagen. Vernederd. Kapot. Hoe nu verder?’ van drs. Hermine van Susteren-Vromans, dat zich niet zozeer richt op de materiële schade, maar meer op het emotionele leed van zeg maar het ontslagtrauma. Gezien het aantal mensen dat we het afgelopen jaar eruit hebben gewerkt, hebben we flink wat exemplaren nodig en dus denk ik dat we met de uitgeverij best een leuk prijsje kunnen uitonderhandelen.
Josje
Hoi Bob,
Een vriend van me wees me op de Dirk Scheringa Memorial Foundation. Dat is een stichting die zich nadrukkelijk richt op slachtoffers van het bedrijfsleven in de breedste zin des woords, dus óók op ontslagen werknemers. Ze organiseren van alles en nog wat voor die mensen: kaartclubs, museumbezoek, voetbaltoernooien, schaatswedstrijden. Is het een idee om onze ontslagen mensen een lidmaatschap te schenken? Die vriend van me kan vast wel wat korting regelen.
Rutger
Dag Bob,
Fijn idee. In deze tijd moeten we elkaar niet loslaten, ook niet na een ontslag. Toen ik Karin moest ontslaan, dat was zo traumatisch, ik loop er nog mee rond, dat ik soms zelfs denk: zal ik haar bellen, om te vragen hoe het ermee gaat? Maar je weet hoe dat gaat Bob: druk, druk, druk en dan komt het er weer niet van. Is dat iets? Dat we ze een keertje bellen, die mensen die we nu nooit meer zien?
Elize
Hoi Bob,
De mensen die het afgelopen jaar zijn ontslagen en die ik nog wel eens spreek, zeggen meestal niet zozeer dit bedrijf of hun collega’s te missen, maar vooral hun lease-auto. Ja, als je jarenlang in een A6 hebt gereden en plotseling in je eigen Peugeotje verder moet, dat is hárd. Die pijn… ik kan me heel goed voorstellen hoe dat voelt. Dus stel ik voor: elke ontslagen manager een dagje zijn favoriete auto cadeau. Daar maak je ze volgens mij dolblij mee.
André
Goedemorgen Bob,
Goed idee van je om wat waardering te tonen voor onze ex-collega’s. Op zich zou ik het wel wat vinden om hen ook allemaal ons kerstpakket te geven. Als dat dan maar niet zo’n raar schilderijtje is als we vorig jaar kregen, want daar zat natuurlijk niemand echt op te wachten. Of zo’n zogenaamd duurzame lamp van twee jaar geleden, die na een maand al stuk was, dat was ook bepaald geen succes. En dan, dat was geloof ik drie jaar geleden, die zogenaamd verse zalm… Nou dat hebben we gemerkt. Ach, weet je Bob, vergeet dit idee ook maar.
Gerard
Beste Bob,
Ik kan me zomaar voorstellen dat ze veel woede in zich hebben, die mensen van wie we afscheid hebben moeten nemen. Is het daarom geen leuk idee om ze een cursus ‘Anger management voor managers’ cadeau te doen? Ik heb die cursus ook gevolgd, je weet wel, toen ik verschrikkelijk tegen een van onze klanten was uitgevallen en jij zei: daar moet je echt eens wat aan doen. Nou, ik kan je zeggen, die cursus helpt echt.
Vind je het wat, dit idee? Ach, het zal trouwens wel weer niet, want telkens als ik wat voorstel mompel je wat en hoor ik er daarna eigenlijk nooit meer iets over. Alsof ik niet bestá binnen dit bedrijf. Weet je wat, Bob? Zoek het eigenlijk maar mooi zelf uit met je kerstideetje.
Madelon
Hoi Bob,
Tja, leuk idee, hoor, heel barmhartig van je, maar ik weet niet of dat nou nodig is, zo’n cadeautje. Ik heb bijvoorbeeld nog veel contact met Frits. Nou, die is echt niet zielig, hoor. Ik zou bijna zeggen: integendeel. Nieuwe baan, leuk bedrijf, beter salaris… echt hélemaal opgebloeid. Gisteren mailde hij me nog: ‘Ik ben achteraf zo blij ontslagen te zijn, dat ik daar weg ben. Ik voel me nu zó goed.’ Dan vraag ik me eerlijk gezegd wel eens af wie nou slachtoffer is, Frits of ik. Je moet trouwens de hartelijke groeten van hem hebben!
Robert-Jan
