Bob komt terug van vakantie

Door: Hans Verstraaten

Geschreven door:
Hans Verstraaten

13 augustus 2015 13-08-2015 3,5 minuten

Bob is divisiedirecteur van een groot concern. Hij doet zijn best. Deze keer komt hij uitgerust terug van vakantie.

VAN Bob
AAN Robert-Jan
ONDERWERP Terug van weggeweest

Hoi Robert-Jan,
Ik ben weer terug van vakantie, helemaal klaar om maandag weer aan de slag te gaan! Ik ben wel benieuwd hoe het bij jullie was. Maakte me een beetje ongerust, omdat er niet gebeld werd en mijn Blackberry ook leeg bleef, maar besloot uiteindelijk toch zelf geen contact op te nemen. Je moet dingen ook eens met rust kunnen laten, toch? Maar zeg eens, hoe was het zo zonder mij? Best stressvol zeker?
Bob

Dag Bob,
Ben je nu alweer terug? Ik dacht eerlijk gezegd dat je nog een week vakantie had. Het ging hier opvallend goed. Druk, maar de stress viel wel mee en niet op de laatste plaats: de sfeer was heel goed. Dat kwam ook door die deal met Kenningdale, je weet wel, waar jij al maanden mee bezig was en die je eigenlijk al had opgegeven. Maar tijdens je vakantie heeft Maarten het opgepakt en geloof het of niet: binnen een week was het rond. Dat gaat toch mooi om 2,3 miljoen omzet! We hebben het met z'n allen gevierd met een personeelsbarbecue. Láng geleden dat we als bedrijf zo'n geslaagd feest hadden. Jammer dat je er niet bij was.
Robert-Jan

Robert-Jan,
Nou, gefeliciteerd met die deal. Ik begrijp het eerlijk gezegd niet goed, want Kenningdale en ik, we kwamen er gewoon niet uit. Maar oké, als het Maarten wel gelukt is, dan zeg ik – want zo sportief ben ik wel: knap werk. En ook leuk dat het personeelsfeest zo geslaagd was, al vind ik dat je me daarover wel even had kunnen bellen of mailen.
Bob

Bob,
Ja, sorry. Helemaal vergeten, vanwege de drukte en ook vanwege de euforie, denk ik. Want we hadden ook Tom nog: die heeft een deal gesloten met ADK uit Keulen. Je weet wel, dat bedrijf waarvan je zei: nul komma nul kans dat we daar omzet uit halen. Nou, het is Tom toch gelukt. Geen 2,3 miljoen misschien, maar toch mooi 800k. Je weet nog dat Tom vlak voor je vakantie zei dat hij er helemaal doorheen zat? Nou, hij is nu helemaal opgefleurd. Mooi toch?
Robert-Jan

Robert-Jan,
Ja, heel mooi Robert-Jan. En het is nou ook weer niet zo dat ik heb gezegd dat er met ADK helemaal niets te winnen viel. Ik had alleen zo mijn twijfels. Maar blij dat Tom die twijfels heeft weggenomen en dat hij helemaal is opgefleurd. Hoe waren trouwens de contacten met Hoofdkantoor en de Raad van Bestuur? Heb je nu net als ik ervaren dat er met die mensen nauwelijks een normaal gesprek te voeren valt?
Bob

Bob,
Nou, nee hoor, dat viel alleszins mee. Ze waren natuurlijk zeer tevreden over die twee deals en stuurden zelfs een taart. Vond ik best ontroerend. En de bestuursvoorzitter belde me persoonlijk om ons team te feliciteren met die deals en hoewel jij hem steevast ‘de slager' noemt en ‘meneer bullebak', moet ik zeggen dat hij in dat gesprek erg enthousiast en stimulerend overkwam, zelfs warm. Volgende week ga ik met hem eten, dat wilde hij nadrukkelijk. Ik heb hem gezegd dat ik dat toch vreemd vind, dat hij met de adjunct gaat lunchen en de directeur er dan niet bij is, maar dat vond hij geen punt. En weet je wat? Hij blijkt net als ik verzot te zijn op barokmuziek. Ik hoorde van jou altijd dat hij een complete cultuurbarbaar zou zijn, maar dat valt dus best mee.
Robert-Jan

Robert-Jan,
Nou, als jij per se met die man alleen wilt eten, zonder mij, dat moet kunnen. Dat soort dingen, daar zit ik helemaal niet mee, echt, geen probleem, ik gun het je van harte. Waar ga je trouwens met hem eten? Zeker in zo'n pseudo-moderne nep-Toscaanse ballentent?
Bob

Bob,
Nee, bij hem thuis. Ook zo toevallig: we blijken allebei koken als passie te hebben. Zie je het voor je, de bestuursvoorzitter en ik, schorten aan, samen achter het fornuis?
Robert-Jan

Robert-Jan,
Ja, ik zie het echt helemaal voor me. Ik geloof dat ik wel genoeg ben bijgepraat. Zie je maandag bij het MT.
Bob

Bob,
Oh, dat vergat ik nog: er is maandag geen MT. We hebben tijdens je vakantie proefondervindelijk vastgesteld dat één keer in de twee weken MT meer dan voldoende is. En dat je er echt geen dagdeel voor nodig hebt: een uurtje is genoeg, mits je het maar goed voorbereidt en voorzit. Je kunt maandag dus best wat later komen, Bob. Of nog een weekje vakantie erbij nemen, geen enkel probleem.
Robert-Jan

Meer Bob de manager?

Lees alle mailwisselingen van Bob

bob de manager

Werk & Leven

Vergeet ceo’s die om 4 uur opstaan, goed slapen is belangrijk voor leiders

Lange tijd werd gedacht dat de echt succesvolle leiders maar weinig sliepen. Dit blijkt een mythe. Goed slapen is belangrijker dan ooit.

Foto: Getty Images

Door: Charlotte Post

Geschreven door:
Charlotte Post

25 april 2024 25-04-2024 4,5 minuten

Vroeger was het vrij normaal om als leidinggevende op te scheppen over hoe kort je nacht wel niet was. Het verleende je zelfs aanzien en status. Andere mensen binnen de organisatie hadden hier bewondering voor of hadden het gevoel dat ook zij korte nachten moesten maken om ‘bij te blijven’.

Beroemd (of berucht?) zijn ook de voorbeelden van bekende ceo’s die er extreme gewoontes op nahouden. Zo staat Apple-topman Tim Cook naar verluidt om 3.45 uur op. Dan kan hij eerst een uur ongestoord werken om vervolgens om 5 uur de fitnesszaal binnen te stappen. Om 20.45 uur ligt Cook weer in bed. Genoeg slaap dus, maar zeker geen circadiaan ritme.

Lees ook: Om 5 uur opstaan: hoe goed is dat echt?

Belang van goed slapen

De tijden zijn gelukkig veranderd. Steeds meer mensen zien het belang van slaap in en durven er gewoon voor uit te komen dat zij nachten maken van acht of negen uur.

Een goede nachtrust zorgt er onder meer voor dat herinneringen beter worden opgeslagen en emoties beter worden verwerkt. Slaaptekort kan daarentegen nare gevolgen hebben. Voorbeelden zijn een verminderde concentratie, stemmingswisselingen, een lagere reactiesnelheid en een hoge bloeddruk. Bovendien reageren managers met slaaptekort veel negatiever op hun medewerkers.

Hoewel goed slapen dus steeds meer in de belangstelling staat, zijn er nog altijd leidinggevenden die lijden aan slaapgebrek en daardoor niet goed functioneren. Uit een internationaal onderzoek van Center for Creative Leadership bleek dat maar liefst 42 procent van de leidinggevenden zes uur of minder per nacht slaapt.

Wijsheid en discipline

Bij een ander onderzoek werd er onderscheid gemaakt tussen executives en non-executives. Hieruit kwam naar voren dat uitvoerende leiders hun slaap gedurende hun carrière steeds meer prioriteit geven. Simpel gezegd: hoe verder ze kwamen, hoe beter ze sliepen.

Een mogelijke verklaring hiervoor is dat topmanagers de wijsheid en discipline hebben opgebouwd om genoeg te slapen. Daardoor kunnen ze op hoog niveau presteren zonder opgebrand te raken.

Volg MT/Sprout nu ook op WhatsApp

Een zorgwekkender resultaat betrof de groep non-executives: maar liefst 68 procent sliep slechts vijf tot zeven uur per nacht. Onderzoekers Rasmus Hougaard en Jacqueline Carter geven aan: ‘We hopen dat dit onderzoek aspirant leiders doet inzien dat ze slaap op hun prioriteitenlijstje moeten zetten.’

De belangrijkste boodschap: als je een effectieve leider wil zijn en hogerop wil komen, zorg dan voor voldoende slaap.

Ook neurowetenschapper Els van der Helm geeft aan dat er nog wel wat te winnen valt op het gebied van slaap bij leidinggevenden. Aansluitend bij bovenstaande resultaten ziet ze echter wel dat topmanagers hun slaap steeds meer prioriteren. Het beeld dat juist de echt succesvolle leiders maar weinig slapen, klopt volgens haar dan ook niet.

‘Nee, dat is een mythe. De meesten slapen gewoon zeven tot negen uur per nacht. Dat is normaal en gezond’, aldus de slaapexpert.

Lucky short sleepers

Op internet circuleren verschillende lijstjes met de slaaproutines van bekende ceo’s en andere succesvolle mensen. Daarbij valt op dat leiders als Donald Trump en Elon Musk toch wel heel weinig slapen.

‘Klopt, van die mensen is bekend dat ze korte nachten maken. Maar Elon Musk heeft bijvoorbeeld wel aangegeven dat hij graag beter zou willen slapen’, aldus Van der Helm.

Mensen zoals Donald Trump, die maar vier tot vijf uur per nacht slapen, staan ook wel bekend als ‘lucky short sleepers’. Volgens Van der Helm is de hoeveelheid slaap die je nodig hebt genetisch bepaald: ‘Maximaal drie procent van de bevolking kan goed functioneren met zes uur slaap of minder. Dat is echt heel zeldzaam.’

Het is dus niet zo dat je per definitie kort moet slapen om succesvol te zijn. Maar wie weinig slaap nodig heeft, heeft misschien wel meer kans om verder te komen in het leven. ‘Je kan wel verwachten dat deze mensen overgerepresenteerd zijn aan de top, zeker als ze die extra uren goed besteden’, zegt Van der Helm.

Grotere kans op ziektes

Er zijn zoals gezegd maar weinig mensen gezegend met dit bijzondere gen. Een veel grotere groep mensen maakt wel korte nachten, maar functioneert daarbij helemaal niet goed. Uit een Amerikaans onderzoek is bijvoorbeeld gebleken dat 40 procent van de Amerikanen minder dan zes uur slaapt.

Van der Helm: ‘Dit is heel zorgwekkend. Chronisch slaapgebrek verhoogt de kans op onder meer Alzheimer, beroertes en kanker. Bovendien creëer je zeer onveilige situaties als je chronisch vermoeid bent.’ De Nederlandse situatie ziet er wat rooskleuriger uit: 90 procent van de Nederlandse bevolking slaapt de aanbevolen zeven tot negen uur.

Niet alleen de hoeveelheid slaap is hierbij echter van belang, ook de kwaliteit van de slaap. Zo blijkt uit onderzoek van de Johns Hopkins University School of Medicine dat een korte slaap van goede kwaliteit beter voor de gezondheid is dan een langere periode van onderbroken slaap.

Van der Helm: ‘Gelukkig geven steeds meer leiders aan dat ze bewust bezig zijn met het verbeteren van de kwaliteit van hun slaap. Arianna Huffington is een goed voorbeeld, zij schreef er zelfs een boek over.’

Oplossingen voor goed slapen

Volgens onderzoeker Christopher Barnes zijn er meerdere oplossingen waarmee leiders zowel de kwaliteit als de kwantiteit van hun slaap kunnen verbeteren. Denk aan een het introduceren van een stabiel slaapschema en het vermijden van bepaalde stoffen vlak voor het slapengaan (onder andere cafeïne, alcohol en nicotine).

Daarnaast helpen ontspannings- en meditatieoefeningen stress of spanning te verminderen, waardoor het gemakkelijker wordt om in slaap te vallen.

Barnes noemt nog een paar oplossingen die dikwijls over het hoofd worden gezien.

#1 Het veranderen van je schermgebruik

Licht – met name het blauwe licht van schermen – onderdrukt de aanmaak van melatonine, een stof die je helpt bij het in slaap vallen. Het advies is dan ook om ‘s avonds en ‘s nachts niet meer op je telefoon of tablet te kijken. Als je niet anders kan, overweeg dan een speciale bril aan te schaffen die blauw licht filtert. Ook is er de mogelijkheid om bij bepaalde apps de donkere modus aan te zetten.

#2 Het bijhouden van je slaap

Steeds meer leiders houden hun slaappatroon bij via dagboeken of elektronische trackers. Bedenk hierbij wel dat lang niet alle metingen even nauwkeurig zijn. Voor een accurate meting van je slaap-waakritme raadt Barnes ActiGraph aan.

#3 Hulp zoeken bij slaapstoornissen

Slaapstoornissen als slapeloosheid of slaapapneu kunnen vaak goed behandeld worden. De meeste mensen worden echter nooit gediagnosticeerd. Zoek daarom hulp als je het idee hebt dat er bij jou weleens sprake zou kunnen zijn van een slaapstoornis.

#4 Meer dutjes doen

Leiders denken vaak dat een dutje gelijkstaat aan luieren maar een powernap is juist goed voor het cognitieve proces. Een kort dutje van twintig minuten verlaagt het stressniveau en verhoogt het concentratievermogen en de productiviteit.

Columnisten & Experts

Ja, Gen Z verwacht een hoog salaris – en dat is niet meer dan terecht

De salariseisen van Gen Z lijken op papier fors. Toch valt het mee als je dat in perspectief plaatst, schrijft Gen Z-expert Laura Bas. De echte winst is te behalen in de communicatie. Want waarom is het vaak zo onduidelijk wat je moet doen om salarisverhoging te krijgen?

Door: Laura Bas

Geschreven door:
Laura Bas

11 april 2024 11-04-2024 3,5 minuten

‘Net uit de luiers, fris uit de schoolbanken, maar wel een salaris vragen waar ik bijna tien jaar voor heb moeten werken!’, brieste een manager tijdens een consultancyklus.

Ook ik kan dit beamen: de salariseisen van de nieuwste generatie werknemers zijn fors. Toch zijn er veel misverstanden over Gen Z’ers en het loon dat ze vragen. Want als je het in perspectief plaatst, valt de buitensporigheid wel mee. En de echte winst is bij veel organisaties niet altijd te halen bij het salaris zelf, maar vooral bij de communicatie hierover.

Het leven is stukken duurder geworden

Om te beginnen met de salariseis: een koophuis is anno 2024 iets voor de elite. Zo constateerde taxatiebedrijf Calcasa vorige maand dat je met een modaal inkomen volslagen kansloos bent om een gemiddeld koophuis te kunnen kopen. Het verkrijgen van een sociale huurwoning lijkt eveneens een lot uit de loterij; in 2022 wisten 22 mensen zonder voorrangsregeling zo’n woning in Amsterdam te bemachtigen.

Maar het zijn niet alleen de (huur)woningen die flink duurder zijn geworden: de inflatie in datzelfde jaar piekte op 14,5 procent. Een moeilijke tijd voor iedereen zou je denken, maar niets is minder waar. Zo concludeerde het CBS al dat de (operationele) winsten van grote ondernemingen met 60 procent zijn toegenomen en de dividenduitkeringen met 107 procent. De medewerkers van deze winstgevende bedrijven zagen hier, ondanks hun oplopende kosten, weinig van terug: de lonen stegen met slechts 7 procent.

Lees ook: Generatie Z lui? Nergens zijn zoveel jonge mensen aan het werk als in Nederland

Ook de jeugd wordt door deze ontwikkelingen sterk geraakt in haar portemonnee: uit onderzoek van Deloitte blijkt dat 40 procent van Gen Z’ers van salarisstrook tot salarisstrook leeft, en dat een van hun grootste zorgen de kosten van levensonderhoud zijn. Om nog maar te zwijgen over hun fikse studieschuld door het ruim achterhaalde leenstelsel. Niet gek dus dat ze naast stijgende kosten ook meer salaris beginnen te vragen.

Wees transparant over het salaris

Aan de ‘hoge’ salariseisen kun je als organisatie weinig veranderen, maar aan de communicatie hieromtrent wel. Een pijnpunt van veel organisaties is dat het sollicitatieproces regelmatig stukloopt op de salarisonderhandeling, waarbij de verwachtingen niet helemaal op één lijn blijken te liggen.

Een klein onderzoek wijst uit dat het salaris vaak onvindbaar is in de vacature en is vervangen door de term ‘marktconform’. Maar als het salaris daadwerkelijk zo ‘marktconform’ is, waarom zet je het dan niet in de vacature?

Volg MT/Sprout nu ook op WhatsApp

De frustratie is aan de andere kant net zo groot. Ik hoor vaak van jonge mensen dat ze niet weten hoe ze op een ‘professionele’ manier vooraf naar het salaris kunnen vragen. Uit angst om als ‘geldwolf’ over te komen, slaan velen deze stap over. En als ze het wel doen, krijgen ze vaak te horen dat het ‘van hun ervaring afhangt’, waardoor het lastig is om hierover concrete uitspraken te doen.

Uiteindelijk zijn zij net zo teleurgesteld als ze na het doorlopen van de hele sollicitatieprocedure ontdekken dat ze met die salarisindicatie nooit aan het proces waren begonnen. Door proactief een salarisrange in de vacature op te nemen, bespaar je de organisatie niet alleen een hoop teleurstellingen, maar ook vooral veel tijd.

Duidelijke criteria voor salarisverhoging

Hetzelfde geldt voor de vraag om salarisverhoging, die bij de jongste generatie vaak op een ietwat onverwacht – lees: vooral snel – moment blijkt te komen.

Hoewel ik het ermee eens ben dat de vaart hierin best mag worden verminderd, verwonder ik me er tegelijkertijd over dat in veel bureaucratische organisaties, waar van alles is vastgelegd en overal protocollen voor zijn, vrij weinig mensen je kunnen vertellen wat je concreet moet doen om bijvoorbeeld manager te worden of hoe je een salarisverhoging krijgt.

Een van de dingen waarin Gen Z erg goed is, is het stellen van de ‘waarom’-vraag: ‘waarom krijg ik dan geen salarisverhoging?’ Probeer dit niet te zien als een ordinaire vraag om meer geld, maar als een roep om verduidelijking.

Als organisatie kun je hierop inspelen door vooraf duidelijke en ambitieuze doelstellingen te koppelen aan een salarisverhoging of promotie. Laat een salarisstijging in ieder geval niet alleen afhangen van een jaarlijkse beoordeling, die vaak relatief abstract is en lang niet altijd meetbaar zijn.

Het goede nieuws

Dat het leven duurder wordt als gevolg van maatschappelijke ontwikkelingen en politieke keuzes is een gegeven waar beide partijen niet directe invloed op hebben, maar wel mee moeten omgaan.

Het goede nieuws is dat de omgang met de salarissen uiteindelijk neerkomt op het creëren van transparantie en duidelijkheid. Maar dat iets simpel klinkt, betekent nog niet dat het eenvoudig is.

Lees ook ons interview met Laura Bas over generatie Z: ‘Hiërarchie is echt een pijnpunt’

Generatie Z

Winkelmand