Geen producten in de winkelwagen.
Goedemorgen Bob,
Ik ben zeer nieuwsgierig: hoe was het Balanced Leadership Workshop Weekend?
Saskia de Boer
Chief HRM
Saskia,
Nou, waar zal ik eens beginnen? Op vrijdagavond kwamen we aan, en niet, zoals verwacht, in een net hotel, maar in iets wat leek op een barak. We kregen met z’n achten een zaaltje toegewezen met van die armoedige stalen bedden. Dat was wel een tegenvaller. Het eten was eveneens een tegenvaller: bruinebonensoep – met wel heel veel bruine bonen, zodat het later op dat zaaltje… nou ja, laat ik dat gedeelte maar overslaan.
Op zaterdagochtend stonden we in een gymzaal en moesten we om te beginnen op één been naar de andere kant hinkelen terwijl je het andere been vasthield. Moeilijk hoor, vooral voor een directeur van begin zestig. Die viel om. Hij moest verder en wij kregen de opdracht hem aan te moedigen. Dus wij schreeuwen: ‘Kom op, Frank!’ Het was echt pathetisch om te zien. Maar Frank haalde het. Halfdood en met tranen in de ogen, maar hij haalde het. Let wel: dit is een gerespecteerd man die leiding geeft aan zo’n 800 medewerkers.
Bob
Bob,
Djezus zeg. Maar waar was dat eigenlijk voor nodig, dat hinkelen?
Saskia de Boer
Chief HRM
Saskia,
Zo moesten we, zei de cursusleider, onze balans zien te vinden. Dat gold weer niet voor het volgende onderdeel, want dat heette: Uit Balans. We moesten op zo’n judomat elkaar uit balans brengen. Waarom? Geen idee eigenlijk. En wie was mijn tegenstander? Jawel: Frank. Ik dacht: dit wordt een makkie. Nou, dat viel tegen, die vent was echt een massief blok. Pas toen ik hem op zijn oog stompte, viel hij eindelijk om. We waren toen al doodop.
Bob
Bob,
Djezus nog aan toe. En werd er ook uitgelegd waar dat allemaal voor nodig was?
Saskia de Boer
Chief HRM
Saskia,
Nou, die cursusleider stond voortdurend te schreeuwen: ‘Zoek je balans!’ Maar daar bleef het bij. Toen was het lunchen, en jawel hoor: weer bruinebonensoep. Frank was inmiddels naar het ziekenhuis om naar zijn oog te laten kijken, waar ik me wel voor schaamde. We hebben Frank trouwens niet meer terugzien. Joost idem dito: die ging zogenaamd iets uit zijn auto halen, nou, even later scheurde hij van de parkeerplaats. Toen waren we nog maar met z’n zessen.
’s Middags moesten we door de bossen rennen, weer geen idee waarom. Toen we daar eindelijk mee mochten stoppen, was Floris verdwenen. Die cursusleider was woedend! ‘Gore lafbekken! Elk weekend weer!’ En zo ging het maar door, het ene onzinnige onderdeel na het andere, met als dieptepunt een half uur in stilte op een boomstam zitten in je onderbroek – en die cursusleider ons maar in de gaten houden.
Ik heb een hoop nutteloze, totaal onzinnige en o zo bizarre managementworkshops gevolgd, maar deze sloeg echt alles. Hoe heb je die in godsnaam gevonden, Saskia?
Bob
Bob,
Ja, excuses, duizendmaal excuses. En dat voor 3225 euro, exclusief maaltijden, dat ook nog. Maar dit stond er in de brochure: ‘Dit Balanced Leadership Workshop Weekend wordt voor u een once in a lifetime ervaring waar u nog vaak aan zult terugdenken.’
Saskia de Boer
Chief HRM
Saskia,
Ik geef toe: geen woord aan gelogen.
Bob
