Bob de Manager zit in zijn maag met Vrouwen aan de Top

VAN Thomas
AAN Bob
ONDERWERP Pas op voor bullebak!

Hoi Bob,
Heb je ook gevolgd wat onze bestuursvoorzitter in de media heeft gemeld? Dat er 30 procent vrouwen aan de top van ons bedrijf moet komen? Ongelooflijk, toch! Dat is diezelfde bullebak die zijn eigen ­secretaresse constant ‘meisje’ noemt en vrouwen niet eens aankijkt als ze tijdens een meeting wat zeggen! Die gaat nu ineens lopen doen alsof hij de emancipatie in hoogsteigen persoon heeft uitgevonden. Wist je dat al, Bob? Vanavond zit meneer zelfs zijn verhaal te verkopen bij Pauw.
Thomas

Hoi Thomas,
Ja, ik kijk er ook best van op, van die uitspraken van hem, dat mag je best weten. Maar draaf je niet wat door? Ik voelde me eerlijk gezegd wel een beetje trots dat we als concern nou eens op deze manier in het nieuws komen, in plaats van met de zoveelste reorganisatie. En het is toch wel een goede gedachte, ook al komt hij dan van Bullebak? Ik zal volgens jou wel weer reuze politiek correct klinken, maar in een land waar zo weinig vrouwen topposities bekleden vind ik zo’n idee helemaal niet zo slecht. Misschien moeten we voor één keer gewoon eens toegeven dat onze ­bestuursvoorzitter ook best zinnige ­dingen kan zeggen.
Bob

Bob,
Draaf ík door? Wake up, Bob! Dertig ­procent vrouwen in hogere managementposities, weet je wel hoevéél dat is? Dat betekent bijvoorbeeld dat ook 30 ­procent van alle divisiedirecteuren uit vrouwen moet bestaan. En jij weet net als ik best hoeveel vrouwelijke divisiedirecteuren er op dit moment zijn. Juist ja: nul. Mannen als jij en ik moeten straks hun plaats ­opgeven voor een vrouw, omdat Bullebak zo nodig wil scoren in de media en – ga daar maar vanuit – zeker ook bij de vrouwtjes. Dát hangt ons boven het hoofd, Bob, besef dat goed.
Thomas

Thomas,
Nou Thomas, ik weet het niet hoor… Denk je nou echt dat een Debbie van de ­Marel of een Heleen Smits, om maar eens twee vrouwelijke managers te noemen, dat die kans maken om – ik noem maar wat – op míjn stoel terecht te komen? Volgens mij valt dat allemaal wel mee, hoor. Ik denk dat Bullebak ­gewoon een idee heeft ­geopperd, meer niet. Het zal echt wel loslopen.
Bob

Bob,
Pas maar op, Bob, pas maar op. Want kijk, Bullebak zal een Debbie van de Marel of een Heleen Smits niet meteen op een ­echte, grote divisie neerzetten. Maar op zo’n divisie als die van jou, nou, waarom niet? Daar kun je als manager immers niet zoveel kwaad aanrichten. Denk daar maar eens over na. Sterker nog: als ik jou was zou ik maar eens om me heen gaan kijken naar passende vacatures in ­managementland. Voor je het weet zit er wel degelijk een vrouw op jouw ­bureaustoel.
En bekijk het ook eens zo: een Debbie van de Marel of een Hester Middendorp, die zien hun kans nu natuurlijk ook schoon, ja, die zullen alle steun van Bullebak ­krijgen. Dat moet je niet onderschatten, Bob. Je weet maar half hoe vals ­vrouwelijke managers kunnen zijn. Wat dat betreft zijn het net mannen.
Thomas

Thomas,
Je slaat volgens mij nou echt door, ­collega. Ik zat onlangs nog op een ­cursus met ­Hester en toen zei ze nog: “Ik zit goed waar ik nu zit, Bob. Vier dagen per week, dat lukt me net, zo met twee kinderen.” Ik denk eerlijk gezegd echt niet dat zij dat wil, divisiedirecteur. Kan ik me best ­voorstellen ook. Dat lijkt me namelijk best moeilijk, als parttimer.
Bob

Bob,
Droom maar lekker verder. Let’s face it, Bobby: Bullebak is voor het eerst in zijn leven een held. Hij is nu zelfs door de stichting Females On Top! voorgedragen voor de Aletta Jacobs Award, vanwege zijn inspanningen voor de emancipatie in ­Nederland. Die gaat echt wel doorzetten, hoor. Sterker nog: hij zal wel moeten nu.
Thomas

Thomas,
Tjee, als je het zo stelt… Ik krijg er wel een erg dubbel gevoel van, dat mag je best ­weten. Aan de ene kant juich ik dit ­initiatief van onze bestuursvoorzitter natuurlijk zeer toe. Aan de andere kant moet ik zeggen dat ik het toch best pijnlijk zou vinden om er straks zelf het slachtoffer van te ­worden.
Bob

Wekelijks de nieuwsbrief van Werk en Leven ontvangen?

E-mail *

Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Verstuur

Bob,
Pijnlijk? Schandálig, dat is het! Want juist jij staat toch alom bekend als empatisch, als soft, als een manager die vindt dat je best gevoelens mag tonen op de werkvloer, die vindt dat we vooral dingen moeten uitpraten en die af en toe huilen ook helemaal oké vindt. Laten we wel wezen, Bob, en dat maakt het nou net ook zo wrang: als er één vrouwelijke manager binnen dit concern is, ben jij het wel.
Thomas

Bekijk de andere mailwisselingen van Bob de Manager.