Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Beursgekte, terug naar 1999?

Snelle groeiers als LinkedIn verdienen een hogere prijs. De vraag is alleen: stevenen we af op internetbubble 2.0?


De beleggingswereld keek er al maanden naar uit, maar afgelopen maand kwam eindelijk LinkedIn naar de beurs van New York. De introductieprijs werd vastgesteld op 45 dollar per aandeel en dankzij de vakkundig uitgewerkte hype schoot de koers direct omhoog tot een top boven de 120 dollar. De eerste slotstand: 94,25 dollar.

De eerste internetbubbel

Met een gezonde koers/winstverhouding had het allemaal weinig te maken. Op 45 dollar was de koers al 1300 keer de winst, waar het gemiddelde voor aandelen meestal tussen 10 en 15 keer de winst ligt. Snelgroeiende bedrijven verdienen een hogere prijs, oké, maar is dit niet wat overdreven? We hebben het allemaal al eerder meegemaakt, rond 2000, bij de eerste internetbubbel. Waarom betalen beleggers dan nu toch weer zo’n prijs? Of: why do we party like it’s 1999?

Greater fooltheorie

Vermoedelijk gaat een aantal mensen ervanuit dat er altijd nog wel een gek is die de aandelen voor nog meer wil overnemen. Deze greater fooltheorie is een mogelijke verklaring. Een andere is ‘dat het dit keer anders is’.
Er zijn inderdaad verschillen met veel aandelen die in de vorige internethype naar de beurs kwamen. LinkedIn is een echt bedrijf, heeft meer dan 100 miljoen gebruikers en maakt winst. De omzet groeit snel, en komt dit jaar waarschijnlijk rond 400 miljoen dollar uit. LinkedIn is dus al wat verder dan veel van de eBays en de Amazon.coms die we 10 jaar geleden verwelkomden. En dan hebben we het over twee overlevers, waar tientallen concurrenten tegenover staan die het niet hebben gered.

Bubbels lopen leeg

Maar ook die bedrijven zijn eerst diep gevallen: de beurskoers van Amazon kwam pas in 2009 boven de piek van eind 1999 uit. En eBay noteert nu ongeveer op hetzelfde niveau als 10 jaar terug. Winst en omzet zijn enorm gestegen, maar in de koers zat het al. Dat zou bij LinkedIn ook wel eens het geval kunnen zijn. En er zijn genoeg alternatieven. Zonder namen te gaan noemen durf ik te beweren dat er genoeg aandelen in snelgroeiende, moderne bedrijven te koop zijn op minder dan 20 keer de werkelijk gerealiseerde winst over de afgelopen 12 maanden. En dat is wel een schappelijke prijs. Bubbels lopen altijd leeg. En dit keer is misschien alles anders, maar dat zeker niet.

Jan Maarten Slagter – Volgt als directeur van de VEB de ontwikkelingen van beursgenoteerd Nederland op de voet. Stelt niet alleen misstanden aan de kaak, maar schrijft ook over het sentiment in het bedrijfsleven.

> De columns van Jan Maarten Slagter
> Alle MT columnisten

Lees ook: