Geen producten in de winkelwagen.
Wavin is in 2006 veel te zwak naar de beurs gegaan. Volgens Jan Maarten Slagter leren beleggers hier een dure les.
Beleggers leggen zich neer bij de overname van buizenmaker Wavin door het Mexicaanse bedrijf Mexichem. Maar wel met gemengde gevoelens. Het relaas van Wavin is een voorbeeld van een beursgang zoals het niet moet.
Scheur in de broek van aandeelhouders
Voor de ontwikkeling van het bedrijf is de overname zonder meer een kans. Mexichem heeft een sterke balans. Wavin krijgt bovendien als zelfstandig opererend dochterbedrijf de mogelijkheid overnames te doen en te investeren in een versterking van het Europees marktleiderschap.
Aandeelhouders krijgen ook nog eens een forse premie. Voordat Mexichem zich november 2011 meldde, stond het aandeel Wavin onder de 4 euro. Nu krijgen ze 10,50 euro. Toch hebben aandeelhouders van het eerste uur een flinke scheur in de broek.
Wavin kwam in oktober 2006 naar de beurs voor 11 euro per aandeel. Dat is echter niet te vergelijken met het huidige bod van 10,50 euro. Bij de beursgang had Wavin een enorme schuldenlast.
Niet bestand tegen kredietcrisis
De zwakke balans bleek niet bestand tegen de kredietcrisis die toesloeg in Groot-Brittannië en Nederland, twee van de belangrijkste markten voor Wavin. In 2009 vond een claimemissie plaats en een jaartje later een omgekeerde splitsing, waarmee acht oude aandelen werden ingeruild voor één nieuwe. Daarmee werd de balans op kosten van de aandeelhouders flink versterkt. Deze operatie bracht de introductiekoers van Wavin voor splitsingen gecorrigeerd op liefst 35,85 euro. Beleggers van het eerste uur verliezen bij het overnamebod dus ruim tweederde van hun inleg.
Toch is dit bod voor de huidige aandeelhouders Wavin acceptabel, in deze markt met haar eurocrisis en slepende recessie. Wavin had het ook in 2011 nog moeilijk, met oplopende grondstofprijzen die zich moeilijk laten doorberekenen. En het eerste kwartaal van 2012 was ook nog eens zwak door de strenge winter.
Gemengde gevoelens
Het is begrijpelijk dat beleggers met gemengde gevoelens afscheid nemen van Wavin. De buizenmaker is in 2006 door de toenmalige eigenaren gewoon voor een veel te hoog bedrag en met een veel te zwakke balans naar het Damrak gebracht (zoals de VEB indertijd ook opmerkte). Laat dat voor beleggers een les voor de toekomst zijn. Een dure les, dat wel.
Jan Maarten Slagter – Volgt als directeur van de VEB de ontwikkelingen van beursgenoteerd Nederland op de voet. Hij stelt niet alleen misstanden aan de kaak, maar schrijft ook over het sentiment in het bedrijfsleven.
> Alle columns van Jan Maarten Slagter
