Geen producten in de winkelwagen.
Onderzoekers van MIT hebben zonnecellen ontwikkeld die op papier en andere flexibele materialen kunnen worden geprint. Volgens MIT is de methode niet duurder of ingewikkelder dan het afdrukken van een foto met een inktjet printer.
De cellen kunnen niet alleen op de meest tere materialen worden gedrukt (zelfs op wc-papier en rijstpapier), maar blijven ook werken nadat het materiaal meer dan duizend keer is gevouwen of is blootgesteld aan hoge temperaturen. Het materiaal kan zelfs worden gelamineerd zonder dat het rendement van de zonnecellen daardoor vermindert. De onderzoekers demonstreerden hun vinding door van een velletje met zonnecellen een vliegtuigje te vouwen. Na landing leverde het ‘vliegtuigje’ nog steeds genoeg energie om een digitale klok te laten lopen.
Chipszakje
Met de huidige techniek moeten zonnecellen worden aangebracht op een harde ondergrond, meestal glas. De productiekosten voor zonnepanelen zijn relatief hoog, onder meer omdat voor het aanmaken van de cellen extreem hoge temperaturen zijn vereist. Door die hoge temperaturen is het onmogelijk om papier of plastic als ondergrond te gebruiken. Bovendien zijn de panelen zwaar en dus lastig en kostbaar in gebruik – milieubewuste doe-het-zelvers die wel eens een zonnepaneel op hun dak hebben geplaatst kunnen hierover meepraten.
De door MIT ontwikkelde methode is veel eenvoudiger. De cellen worden in een vacuüm in vijf lagen op een ondergrond ‘gedampt’ bij een temperatuur van 120 graden Celsius. De MIT-wetenschappers vergelijken dit proces met het aanbrengen van een zilveren laagje in een snoepwikkel of chipszakje.
Rendement
De vinding is een doorbraak in de jacht op lichtere en goedkopere vormen van zonnecollectoren. De Amerikaanse bedrijven Solarmar Energy en Konarka Technologies zijn al ver met de ontwikkeling van organische zonnecellen, maar deze kunnen alleen worden aangebracht op een plastic ondergrond. Ook zou deze techniek nog niet geschikt zijn voor grootschalige commerciële toepassing.
De grootste handicap van de MIT-zonnecellen is het lage rendement van slechts één procent. Het Utrecht Solar Energy Laboratory van de Universiteit Utrecht kondigde vorige week aan dat het een vergelijkbare zonnecel heeft ontwikkeld met een rendement van 5,7 procent. Een zelfde claim wordt gedaan door Oregon State University. Deze cellen kunnen echter niet worden gevouwen. Het maximale rendement van ‘gewone’ silicium zonnecellen ligt op 29 procent.
iPads
De MIT-zonnecellen kunnen volgens de onderzoekers binnen twee jaar in productie worden genomen. Ze zijn geschikt voor het opladen van kleine apparaten, zoals iPads, of zelfs het opwarmen van kleding. En waarom geen muur behangen met zonne-collectoren? De cellen kunnen ook van pas komen in arme landen, waar het gewicht van zonnepanelen vaak een belemmering voor het op grote schaal toepassen van zonne-energie.
Nieuwe markt
Jeffrey Bencik, onderzoeksdirecteur van investeringsmaatschappij Kaufman Bros., denkt dat het succes van de nieuwe generatie zonnecollectoren niet ten koste zal gaan van de reguliere zonnepanelen. Volgens Bencik, in een interview met Bloomberg News, wordt hiermee een nieuwe markt aangeboord. Het Amerikaanse adviesbureau Lux Research heeft becijferd dat de nieuwe markt in 2020 goed kan zijn voor een omzet van 470 miljoen dollar.
Hier een eerdere demo vliegtuigje vouwen met solarpapier:
Lees ook:
-
Gratis zonnepanelen in Nederland
-
Femtogrid: groeien met solar
-
Nederlanders geven Belgen gratis zonnestroom
-
Zonne-energie update
-
Solar war: dunnefilm versus panelen
-
Elektrisch rijden op zonnestroom
-
Smart Grid in Nederland
Elke week het beste van TechBusiness in de mail? Vraag de nieuwsbrief aan.
