.nl .be

Business

In het nieuws: Ricky Sandler (Eminence Capital)
Ricky Chad Sandler is in Nederland vooral bekend om de situatie bij ASMI eerder dit jaar, waar het investeringsfonds van Sandler bijna negen procent aandeel in had. Hij vond dat ASMI de divisie ASM Pacific Technology moest afstoten en verkondigde dit luid en duidelijk onder de andere aandeelhouders. Hij wordt in de media vaak omschreven als activistisch, maar is het daar zelf niet mee eens. Toch lijk hij zich meer dan eens te bemoeien met de strategie van zijn investeringen. Investeringsdynastie Op jonge leeftijd werkte vader Harvey Sandler bij zakenbank Goldman Sachs. Eind jaren 70 vertrok hij daar om zijn eigen investeringsfonds op te richten: Sandler Capital. Daarmee begon hij een familiedynastie van investeerders, want zowel beide zoons (Ricky en Andrew) zitten in dezelfde business. Broer Andrew runt overigens sinds de jaren 90 het eerste fonds dat Harvey Sandler opzette, Sandler Capital. Investeringen Toen Ricky in 1994 Fusion Capital oprichtte, destijds pas 25 jaar, werd hij financieel gesteund door zijn vader en zakenpartner Leon Cooperman. Vier jaar later kwam het bedrijf in crisis terecht en dat dreef de zakenpartners uit elkaar. Cooperman liep weg met 135 miljoen dollar en Sandler startte met zijn 80 miljoen dollar Eminence Capital in New York, waar hij tegenwoordig bekend van is. Eminence is een grootheid geworden in de branche en heeft inmiddels 6 miljard dollar in beheer. Competitief Binnen Eminence geldt een bottom-up benadering, zo bleek uit een speech van Sandler aan de University van Texas in 2016. ‘Een van de beste kwaliteiten van mensen vind ik het verlangen om te winnen boven het verlangen om gelijk te hebben’, zo stelde hij. Zijn redenering daarachter is dat mensen het dan niet erg vinden om fouten te geven, omdat ze het uiteindelijk belangrijker vinden om te winnen dan om fouten in te dekken of hun gelijk te halen. Dat roept natuurlijk ook een competitief element op in de organisatie, maar ‘daar houden we van’. AkzoNobel Na maanden van pushen is de activistische aandeelhouder Elliot nog niet veel verder gekomen met AkzoNobel. Een overname door het Amerikaanse PPG bleef het bedrijf resoluut afwijzen. Nu meldt ook Eminence zich en lijkt Elliot steun gevonden te hebben. Zij willen de voorzitter van de rvc weghebben, Anthony Burgmans. Ze nemen het hem persoonlijk kwalijk dat PPG meermaals werd afgewezen, vooral omdat de rvc hun ‘belangen zou moeten behartigen’.

Het nieuwe ondernemen

Stap voor stap naar een klimaatneutrale organisatie
Wie in de richting van een klimaatneutrale organisatie wil bewegen, gaat het liefst snel aan de slag. Logisch. Maar de beste resultaten haalt u door eerst de koppen bij elkaar te steken en pas daarna stappen te gaan nemen. Werken volgens een plan dus. En dat start altijd met het omschrijven van een duidelijk doel. Zodra u de CO2-footprint van uw onderneming kent is dat te doen. Bepaal welke activiteiten in de organisatie in aanmerking komen om de CO2-footprint van uw organisatie terug te dringen. Ambitie is prima en in de huidige tijd zelfs wenselijk, maar maak het concreet en realistisch door een planmatig maatregelen te gaan nemen. Energie besparen door isolatie, slimme LED verlichting of zelfs zonnepanelen? De extra aanschafkosten heeft u in de meeste gevallen al binnen twee jaar terug verdiend. Concrete doelen kunnen zijn: de CO2-uitstoot van alle gereden kilometers binnen 2 jaar met 50 procent reduceren, door een ander mobiliteitsbeleid en andere lease auto’s. Of het met 70 procent terugbrengen van de CO2-uitstoot door energieverbruik, door het overstappen op groene stroom. Maar het kan ook nog veel kleiner, door minder te printen. Om deze ambities te kunnen bereiken is het uiteraard wel zaak om erachter te komen hoeveel die uitstoot en het verbruik op dit moment bedraagt. Bereken daarom de CO2-footprint van de organisatie, zodat je ziet waar je veel kunt besparen. Werkt u internationaal en maakt u veel zakelijke vliegreizen? Dan is daar veel klimaatwinst te behalen en zijn er kosten te besparen, door het reisbeleid aan te passen. In de praktijk blijkt dat bij bedrijven CO2 én kostenbesparingen van 10-25% haalbaar zijn op zakelijk reizen. Hoe? Door minder te vliegen, anders te reizen en daar een betere balans in te vinden. De volgende stap? Iemand in de organisatie aanwijzen die met de gestelde doelen aan de slag gaat en daarover regelmatig rapporteert. Klimaatneutraal ondernemen is namelijk nooit één keertje aan een paar knoppen draaien, maar moet vast onderdeel worden van het bedrijfsproces. Stel een lijst met besparingsmaatregelen op. Een aantal daarvan kunt u waarschijnlijk best zelf verzinnen, maar het helpt wel om u hierbij goed te laten voorlichten door specialisten. Zij kunnen helpen uw duurzaamheidsbeleid te plaatsen in een kader van (komende) regelgeving, gunningsvoordelen, subsidies en communicatie. Kijk in de keten. Neem uw inkoopbeleid eens onder de loep. Wat je van ver haalt is lekker gaat steeds minder op. Lokaal inkopen wordt de norm. Eenvoudig voor catering en office supplies. Naast het consequent uitvoeren en blijven monitoren van alle besparingsmaatregelen is ook het kweken van enthousiasme op de werkvloer van groot belang. Klimaatneutraal ondernemen is namelijk nooit een kwestie van alleen techniek, het zit ‘m voor een groot deel in het gedrag van de medewerkers. Pas wanneer zij zich bewust zijn van de doelen en de motivatie om duurzaam te ondernemen, heeft de ambitie kans van slagen. Dat lukt meestal niet door enkel maatregelen van bovenaf op te leggen, veel effectiever is het om medewerkers onderdeel te maken van de nieuwe duurzame koers. Lever daarom regelmatig feedback. Vertel hoe het beter kan en deel successen. Dat de organisatie het voor elkaar gekregen heeft om de CO2-uitstoot van het transport met 30 procent te verminderen omdat meer medewerkers de fiets pakken, is dus een prima reden om ‘s ochtends een keer bij stil te staan met taart. Door iedereen bij dit succes te betrekken, komt er meer en meer draagvlak in de organisatie. 
 Tussen 2000 en 2500 toeren naar een hogere versnelling schakelen. Het is slechts één van se vele tips tijdens een cursus energiezuinig rijden. Door medewerkers hierin mee te laten doen, bespaart u jaarlijks vele liters brandstof.
 De maakindustrie is grootverbruiker van energie; dat maakt het wel een stuk eenvoudiger om de CO2-voetafdruk te verkleinen. Een energiescan kan u helpen om de juiste maatregelen te treffen. Snel resultaat bereiken? Dan zijn zonnepanelen waarschijnlijk de slimste keuze. Meer dan de helft van de bedrijven in het MKB zou zonnepanelen willen installeren, maar stellen dit uit omdat zij onvoldoende op de hoogte zijn van de subsidies en de besparingen die dit op kan leveren. Jammer, want juist zonnepanelen zijn haalbaar. Het hele actieplan van A tot Z uitgevoerd? Mooi! Goede resultaten behaald? Nóg mooier! Maar de kans is groot dat u nog steeds niet 100 procent klimaatneutraal bent. Ook het laatste restje broeikasgassen vergroenen, kan door te gaan compenseren. Kort gezegd: elders op de wereld de CO2-uitstoot verminderen. Daarvoor zijn tal van klimaatprojecten in het leven geroepen die de moeite waard zijn. Communiceren over uw duurzaamheidsprestaties? Doen! Uw duurzame prestaties verdienen een plekje in uw communicatie, bijvoorbeeld op uw website. Wees transparant over wat u doet en wat de resultaten zijn. Potentiële klanten zullen hier steeds vaker naar vragen en naar op zoek gaan!

Het nieuwe ondernemen

Weleda: klimaatneutrale onderneming die milieu én mensheid beter maakt
‘Als je de richting van de wind niet kunt veranderen, verander dan de stand van je zeilen.’

H. Jackson Brown

Leiderschap

Harvard-professor Amabile over hoe je mensen creatiever en productiever maakt
Teresa Amabile (1950) onderzoekt al dertig jaar op hoe organisaties medewerkers gelukkiger, productiever en creatiever kunnen maken. Amabile studeerde ooit Scheikunde, maar moleculen konden haar toch minder boeien dan mensen. Ze storte zich eind jaren zeventig op psychologie en promoveerde aan Stanford University. Tegenwoordig is ze hoogleraar aan de Harvard Business School. MT.nl spreekt professor Amabile over haar boek "The Progress Principle: Using Small Wins to Ignite Joy, Engagement, and Creativity at Work". Amibile schreef het boek samen met Steven Kramer. Het wordt gezien als een van de meest invloedrijke werken over motivatie en creativiteit in organisaties van het de laatste jaren. In september 2017 spreekt Amabile op het event The Future of Work in Amsterdam. Wat is het 'progress principle', en hoe heeft u het ontdekt? 'We deden aanvankelijk onderzoek naar creativiteit en motivatie in organisaties. Wat maakt medewerkers creatief? Daartoe onderzochten we 238 teams in 7 bedrijven in de Verenigde Staten. We stuurden de teamleden elke dag een e-mail met een paar vragen over hun werkdag. "Geef een cijfer voor motivatie, emotionele gesteldheid en de perceptie van je werkomgeving." Die cijfers vergeleken we met de beoordelingen van hun leidinggevenden. Kwam dat overeen? Maar achteraf bleek een andere vraag die we stelden nog veel belangrijker. We vroegen deelnemers ook om hét moment van de dag te beschrijven dat hun was bijgebleven in een soort dagboekfragement. Dat waren vaak dingen als: 'ik kreeg vandaag een prima idee', of 'eindelijk heb ik die bug opgelost'. Maar ook 'weer niet verder gekomen vandaag'. De hoogte van de ratings van hun leidinggevende én hun eigen score van de dag, bleek sterk samen te hangen met hun moment van de dag. Sterker, het bleek allesbepalend. Als mensen vooruitgang hadden geboekt, ook al waren het maar kleine stapjes, dan was alles beter. Hun productiviteit, hun creativiteit. Maar het werkte ook precies andersom. Als medewerkers het gevoel hadden dat ze niet vooruit gingen, kwamen ze in een negatieve spiraal terecht.' Wat is de taak van managers? Vooruitgang bieden klinkt mooi, maar het hangt ook van omstandigheden af. Wat als je organisatie in deplorabele staat verkeerd? 'Het is vooral aan managers gebruik te maken van het progress principle. Het ligt nogal voor de hand, maar in de zeven bedrijven die wij bestudeerden was er maar één bedrijf waar alle managers, van de top en naar beneden, stelselmatig bezig waren mensen perspectief te bieden. In de andere organisaties deed de ene manager het wel, de ander niet. In een bedrijf deed vrijwel niemand het. Met dat bedrijf liep het ook slecht af. Maar dan je vraag... Wat als je bedrijf in een slechte staat verkeerd? Ook dan kun je gebruik maken van het progress principle. Vertel waarom het slecht gaat, wat je daar aan wilt doen en vraag de medewerkers ook om hun mening. Wat denken zij dat moet gebeuren? Daag ze uit. Geef ze het gevoel dat de toekomst van het bedrijf van hen afhangt.' Zijn er bepaalde methodes of management tools die je kunt gebruiken? De scrum-methode bijvoorbeeld? 'Jazeker! De daily standup in scrum, het moment aan het begin van de dag wanneer iedereen vertelt over de resultaten van de dag van gisteren en de plannen van vandaag, dat gaat eigenlijk alleen maar over vooruitgang. Setbacks komen ook aan bod, maar die bespreek je met het team, zodat je toch vooruitkomt.' Scrum invoeren dus. 'Werkt prima bij softwareontwikkeling en ook wel bij ander bedrijven, maar niet altijd. Maar we hebben zeven zaken geformuleerd waarmee je een cultuur creeëren rond vooruitgang. Formuleer duidelijke doelstellingen Geef mensen autonomie Help medewekers wanneer het moeilijk wordt Geef mensen voldoende middelen. Geef mensen tijd. Niet teveel, want tijdsdruk werkt motiverend, maar wel genoeg om creatief te kunnen zijn. Laat mensen leren van fouten. Straf fouten niet af. Respecteer alle ideeën. Je hoeft ze niet allemaal te omarmen, maar brand ze niet af.  Het klinkt prachtig. Maar wat als ik al manager mijn mensen wel stuur op vooruitgang, maar ik zelf een slechte baas heb? 'Dan wordt het heel erg moeilijk. Want het moet eigenlijk beginnen aan de top.' Teresa Amabile spreekt op 29 september op The Future of Work in het DeLaMar Theater in Amsterdam. Anderse sprekers zijn Alain de botton, Tony Vrabbe en Alexa Clay. Kaarten best je hier. 

Columnist Thijs Peters

Een leider is geen ideeënmachine

Business

Klimaatneutraal vliegen, klimaatneutrale koffie, klimaatneutrale gebouwen en zelf hele gemeentes die klimaatneutraal willen worden. Het woord komen we steeds vaker tegen. Zo ook in het bedrijfsleven, waar organisaties ernaar streven om in hun processen niks meer bij te dragen aan klimaatverandering. Zo’n ambitie krijgt pas gestalte wanneer u als manager of ondernemer in kaart brengt hoeveel die uitstoot van schadelijke broeikasgassen momenteel bedraagt. Met andere woorden: u zult de CO2-voetafdruk moeten berekenen. Direct versus indirect Natuurlijk, dat is geen onderwerp waar u elke dag mee bezig bent. En daardoor klinkt het misschien zelfs als een ingrijpend proces dat veel tijd en energie vergt. Toch hoeft dat niet zo te zijn, zeker niet wanneer u als dienstverlener actief bent. Het berekenen van de CO2-uitstoot is in dat geval vooral een kwestie van data verzamelen, die u al voorhanden heeft. Dan gaat het om verbruiksgegevens over onder meer gas, elektriciteit en autokilometers en vliegreizen. We noemen dit de directe stromen. Het gaat dan om uitstoot waar u zelf verantwoordelijk voor bent en waar u direct invloed op kunt uitoefenen. Denk aan het overstappen op groene stroom, isoleren van ramen en deuren en het gebruik van de fiets in plaats van vervuilende benzineslurpers. Daarnaast zijn er CO2-stromen die meer indirect in de keten liggen. Een hele rits aan producten ligt dan weliswaar in het warehouse, maar wordt niet in de eigen fabriek vervaardigd. Outsourcing dus. Veel bedrijven vinden vandaag de dag dat ze eveneens verantwoordelijk zijn voor de CO2-uitstoot in andere delen van de keten en richten zich daar bij het vergroenen van hun bedrijf dan ook op. Life cycle analysis Dit voorbeeld laat meteen zien dat het in kaart brengen van de CO2-footprint voor productiebedrijven een iets ingewikkelder verhaal is. Want hoe zit het met de uitstoot bij het oogsten, wat gebeurt er tijdens het transport, hoeveel ligt er in het warehouse en waar is dat gebouw eigenlijk van gemaakt. Die gegevens boven tafel krijgen lukt alleen met het opstellen van een zogeheten life cycle analysis. Een proces waar de nodige expertise bij komt kijken en waar de meeste bedrijven dan ook externe hulp bij nodig hebben. Als dienstverlener kunt u nog wel een start maken met een gratis calculator op internet, dat geldt dus duidelijk niet voor productiebedrijven die hier serieus mee aan de slag willen. De quick wins Bedenk wel dat zo’n CO2-footprint nog maar het begin is. De echte uitdaging zit ‘m in het proces daarna: de reis naar een 100 procent klimaatneutrale organisatie. Die reis begint met het analyseren van de data, zodat het laaghangend fruit als eerste kan worden aangepakt. Waar zit met andere woorden het grootste deel van mijn uitstoot? Is dat papier, mobiliteit, brandstof, elektra of bijvoorbeeld gas? Wanneer een bedrijf dat eenmaal weet, word het een stuk makkelijker om de quick wins te realiseren met een gerichte reductiestrategie. Dat kunnen bijvoorbeeld gedragsprogramma’s, technologische programma’s of mobiliteitsprogramma’s zijn. In de praktijk zit de meeste winst bij dienstverleners vooral in het transport van medewerkers. Door deelfietsen beschikbaar te stellen of een gericht OV-plan uit te rollen, blijken dit soort organisaties in staat om hun CO2-footprint razendsnel te reduceren. Ook bij productiebedrijven speelt mobiliteit een belangrijke rol, al liggen de verhoudingen daar wel duidelijk anders en is het aandeel door energieverbruik veel groter. Juist bij die bedrijven liggen gunstige kansen voor zonnepanelen. Er zijn veel vierkante meters dak beschikbaar die steeds vaker worden benut voor eigen opwekking! Met subsidies die er zijn is dat een slimme investering. Draagvlak in de organisatie Al dit soort plannen ontwikkelen en uitrollen lukt alleen wanneer het vergroenen van de organisatie een ambitie is die gezamenlijk wordt gedragen. Er is een projectverantwoordelijke nodig, iemand die de kar wil trekken en zorgt voor voldoende enthousiasme op de werkvloer. Daarbij is ook commitment van de directie absoluut noodzakelijk, wil je als organisatie snelheid kunnen genereren. In de praktijk komt het echter regelmatig voor dat MVO-managers de kar willen trekken, maar daarbij niet gesteund worden door enthousiasme in de top. Op die manier blijkt het vaak erg lastig om het schip in beweging te krijgen. Terwijl je ziet dat binnen de organisatie het werken aan duurzame doelstellingen enorm leeft, sterker nog het verbindt de medewerkers. Omarmen dus, die duurzaamheidsstrategie. Want alleen zo bent u als bedrijf echt in staat om concrete stappen te maken.
Vergroening? Zo krijg je inzicht in de CO2-footprint van je bedrijf
Robert Cialdini #1: Overtuig anderen met wederkerigheid
In het nieuws: Harald Krüger (CEO BMW)
Deze recente overnames in de maakindustrie vielen het meest op
Wat ons reptielenbrein met macht te maken heeft
Marketing over de grens vraagt andere aanpak: ‘Duitsers zijn allergisch voor superlatieven’
meer artikelen

Management

Alle banken in Nederland staan te springen om zogeheten digital natives: mensen die de digitalisering van de financiële wereld kunnen bijbenen én mede kunnen vormgeven. Maar waar vind je zulke (meestal jonge) mensen? En minstens zo belangrijk: hoe krijg je ze vervolgens zover dat ze ook bij jou willen komen werken? Sinds de crisis staan de banken lang niet meer bij iedereen bovenaan het verlanglijstje. Hippe start- en scale-ups dingen volop mee naar de gunsten van dezelfde whizzkids, en velen kiezen liever voor een zelfstandigenbestaan dan voor een leven binnen de muren van wat wordt gezien als een logge corporate. Traditionele wervingscampagnes leveren daardoor steeds minder het gewenste resultaat op. Dus wat te doen als je in één jaar tijd 350 functies voor van die Digital Natives te vervullen hebt, zoals ABN Amro had in 2016? Nou, dan begin je dus níet zomaar overal je verhaal rond te bazuinen, vertelt recruitmentmarketeer Rutger Groenewegen. Want dat heeft toch niet zoveel zin. Als niet de goede mensen staan te luisteren, kun je maar beter je mond houden. Wat doe je dan wel? Je gaat eerst op zoek naar waar jouw doelgroep zich bevindt. Generation T bereikt Voor ABN Amro bleek dat The Next Web te zijn, een online platform waar technologie en innovatie centraal staan, en dat zich helemaal richt op ‘Generation T’, waarbij de T voor Tech staat. Samen werd een contentstrategie bepaald, waarbij de redactie van The Next Web zich ontfermde over thema’s die de bank aandroeg. Dat resulteerde in een serie spraakmakende en vernieuwende artikelen over onderwerpen als Open Banking (PSD2), Blockchain, Design Thinking, en e-commerce. Onderwerpen die de doelgroep duidelijk wisten te boeien, want elk artikel werd ruim 12.000 keer gelezen, met een gemiddelde leestijd van bijna 5 minuten. En – voor ABN Amro het belangrijkst: het leidde ook nog eens tot conversie. De bank wist naar aanleiding van de artikelenserie maar liefst 18.600 kwalitatief goede sollicitaties te ontvangen, die uiteindelijk resulteerden in 377 nieuwe collega’s. ‘Een succesformule’, noemt Groenewegen de case dan ook. Volgens hem maakt het duidelijk hoe je dankzij een ‘ongewone’ samenwerking impact kunt maken in je doelgroep. ‘Voor ons is het een gedurfde campagne waar we ons naast de Amazons en Facebooken van deze wereld internationaal positioneren als digital brand.’ En dat lef miste zijn uitwerking dus niet. ‘Uit onderzoek blijkt dat digital natives steeds meer overwegen om bij ons te komen werken.’ Dansen in het bejaardenhuis Voor contentmarketeers is het een mooie les. Het gaat in de eerste plaats niet alleen om de kwaliteit van je verhaal, het gaat er vooral om dat je je verhaal afstemt op aan wíe je het vertelt. Want hoe belangrijk het ook is dat het verhaal van je organisatie consistent wordt uitgedragen, verschillende doelgroepen verdienen toch altijd een eigen benadering. Veel marketeers stappen veel te makkelijk over dat uitgangspunt heen. Ze denken dat iedereen hun content op voorhand interessant zal vinden, zonder zich werkelijk te verdiepen in de informatiebehoefte van de beoogd lezer of kijker. Het is vaak als die Specsavers-reclame met de dansinstructrice in het bejaardenhuis. Daarvan voel je ook op voorhand aan: dat gaat hem niet worden. Verkeerde boodschap, verkeerd publiek. 4 tips Hoe moet het dan wel? 4 tips: Tip 1. Begin met het einde in gedachten Contentmarketing is geen promotie. Maar elke actie die je start moet wel een doel hebben. Wat wil je dat mensen met jouw content gaan doen? Zich op een nieuwsbrief abonneren? Een video sharen? De keus is aan jou, maar zorg dat je content op een natuurlijke wijze leidt tot een specifieke actie. En bedenk voordat je iets gaat maken in elk geval wat je ermee bereiken wilt. Tip 2. Identificeer je buyer persona Random content naar buiten brengen is een slecht idee. Probeer daarom altijd scherp na te denken wie je wilt bereiken, voordat je iets communiceert. En maak dat profiel zo gedetailleerd mogelijk. De bedenker van de term ‘buyer persona’ is Tony Zambito. Hij heeft het over 6 dingen die je over je doelgroep moet vaststellen: Wie ze zijn Wat ze willen bereiken Welke doelen hun gedrag bepalen Hoe ze denken Hoe ze iets kopen Waarom ze een koopbeslissing maken Als je die 6 dingen van je doelgroep in kaart hebt gebracht, is het veel makkelijker om je content daarop te laten aansluiten. Tip 3. Stel je buyer journey vast Om je content te laten aansluiten bij de doelgroep moet je niet alleen weten wie je precies voor ogen hebt, je moet ook weten hoe hij of zij tot een aankoopbeslissing komt. En zelfs in welke fase iemand zit. Is het de oriëntatiefase, waarin je vooral op de voordelen van een bepaald product moet ingaan? Of weet iemand al iets van een onderwerp, en gaat het nu om de uiteindelijk keuze tussen merk A of merk B? Wat zijn de uitdagingen van de doelgroep? De problemen waar ze mee zitten? Hun angst en hun dromen? In deze fase komt het allemaal aan de orde, om een zo goed mogelijk beeld te krijgen van wat er speelt. Tip 4. Bepaal boodschap, format en kanaal Pas als je jouw buyer persona en jouw buyer journey in kaart hebt, wordt het tijd aan de productie van content te gaan denken. Welk verhaal slaat aan bij je doelgroep, denk je? In welk format kun je dat verhaal het best gieten? In een whitepaper, een video, een webinar, een blogartikel? Of is een post op Twitter misschien ook al genoeg? En als je voor een vorm hebt gekozen, hoe zorg je dat die bij de juiste mensen belandt? Moet je nog voor jouw verhaal adverteren, om te zorgen dat het gelezen wordt? Voor een maximaal effect is het aan te raden meerdere vormen te kiezen, en die onderling aan elkaar te verbinden. Infographics op sociale media bijvoorbeeld, die koppelen aan online verhalen, die vervolgens weer doorverwijzen naar een whitepaper. Zo zorg je dat de doelgroep altijd wel ergens jouw verhaal kan oppikken. Want alle content, hoe inherent goed die ook is, wordt pas waardevol en effectief als hij ook geconsumeerd en gewaardeerd wordt door het juiste publiek.
4 tips voor content waar je doelgroep wél op zit te wachten
Zo meet je de zachte waarden van je bedrijfsresultaat
Medewerker is dag per week kwijt aan privézaken
UNITiD: Het hele bedrijfsarchief in je achterzak
Organiseer een wedstrijdje op de werkvloer
Klantvriendelijk zijn én sneller je geld krijgen? 5 tips
meer artikelen

Leiderschap

Managers praten wel, maar hebben vaak geen idee wat ze zeggen. Een heel mooi voorbeeld daarvan zag ik vorige week in een uitzending van het discussieprogramma Hollandse Zaken van omroep Max. Het ging over gevallen topmannen. Een van hen, een oud-bestuursvoorzitter van een woningcorporatie, wilde duidelijk maken dat hij zeker geen arrogant, zelfingenomen type in een ivoren toren was geweest. Nee, hij was juist heel erg betrokken bij de medewerkers. Hij stond dicht bij de werkvloer. 'Ik zei altijd, ik ben hier om 100 ideeën te bedenken, jullie zijn er om er 99 van af te schieten.' Dat ene zinnetje maakte mij meteen duidelijk dat de leiderschapsstijl van deze corporatiebaas best weleens een beslissende rol kan hebben gespeeld bij zijn eigen val. De baas bedenkt, de rest voert uit Laten we dat zinnetje eens aan exegese onderwerpen. Wat zegt hij daar nu eigenlijk? Ten eerste: "Ik heb 100 ideeën." Hier zegt hij in feite: "ik ben hier degene met ideeën." Dat lijkt mij de eerste fout. Want hij maakt van zijn medewerkers passieve volgelingen. Als de baas al honderd ideeën heeft, dan hoef jij er niet meer mee te komen toch? Hij degradeert iedereen op de werkvloer tot uitvoerders. Ten tweede: "jullie mogen 99 van mijn 100 ideeën afschieten, dat is jullie taak." Dat klinkt heel nederig, maar in feite loopt hij hier gewoon heel hard weg voor zijn verantwoordelijkheden. Hij stelt zijn medewerkers namelijk voor een wel hele moeilijke opgave: het nemen van beslissingen. Hij draait de rollen volledig om. In plaats van zelf knopen door te hakken – dat waar hij zo goed voor wordt betaald – laat hij dat over aan zijn medewerkers. Die moeten kiezen welk idee van de ‘baas’ het beste is en het vervolgens gaan uitvoeren. Als het misgaat, dan ligt het hoofd van de medewerker op het blok. Hij heeft het verkeerde idee gekozen! En die kans is aanzienlijk, want die medewerker heeft heus wel door wel idee de manager het meest lief is. Het vergt nogal wat om daar tegenin te gaan. Niet teveel ideeën Natuurlijk mag een leider best idee hebben, maar liever niet te veel. Eigenlijk volstaat één groot idee: de visie, de strategie. Maar het invullen daarvan, dat kan het beste gedaan worden met ideeën die van onderop komen. Mensen die weten welke processen de visie van de leider in de weg staan, die de klant spreken en weten wat zijn behoeften zijn en hoe die kunnen worden bevredigd. Aan de leider is het vervolgens respectvol met alle ideeën om te gaan en de beste te selecteren, want afschieten lijkt mij in dit geval niet meest bruikbare term.
Een leider is geen ideeënmachine
Stress slecht voor je? Ja, dat weten we allemaal wel. Toch? Niet perse, blijkt uit nieuw onderzoek. Toen psycholoog Kelly McGonigal de resultaten van het onderzoek zag veranderde ze haar verhaal radicaal. 'Stress is niet de vijand', stelt ze nu. 'Uit het onderzoek blijkt dat mensen die geloven dat stress slecht voor je is, een veel hogere kans hebben op ziek worden en doodgaan. Mensen die veel stress hebben, maar niet geloven dat dit schadelijk is voor je gezondheid, hebben zelfs minder kans op narigheid dan mensen die weinig stress hebben. Je perceptie maakt dus heel veel uit. Je kunt je lichaam laten geloven dat die stressgevoelens je alleen maar klaarstomen voor een bepaalde uitdaging.' Stress In de video licht Kelly McGonigal toe hoe het onderzoek in elkaar zit en wat de resultaten waren. Opvallend ander resultaat is dat bij stress een bepaald hormoon vrijkomt dat je 'socialer maakt'. 'Je lichaam wil dus in gestresste toestand dat je omringt wordt met vertrouwde mensen die om je geven. Zodat je de stress niet alleen draagt.'
Tedje van de week: stress is niet de vijand
Met talentontwikkeling bouwen aan de bank-nieuwe-stijl
Deze boeken staan deze zomer op de leeslijst van de CEO
meer artikelen

Beste Business Events

Harvard-professor Amabile over hoe je mensen creatiever en productiever maakt
Robert Cialdini #1: Overtuig anderen met wederkerigheid
Geheugen trainen? 8 bewezen tips uit de wetenschap

Contentmarketing

4 tips voor content waar je doelgroep wél op zit te wachten
Een eigen exclusieve club: goudmijn of luchtkasteel?
Zo scoor je volop aandacht met een mooie verkiezing

Dagelijks de business uit het nieuws in je mailbox?

Ontvang de business uit het nieuws >