Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Leiderschap is van alle tijden, in welke vorm dan ook. Het zijn de omstandigheden waaronder u leidinggeeft, die steeds weerbarstiger worden. De 21e eeuw brengt verandering aan in de context van organisaties. Met ook de nodige consequenties voor u als leidinggevende.

 

Dit evenement is geweest. Bekijk de overige events van MT

Meer dan ooit moet u:

  • leidinggeven en coachen op afstand
  • anticiperen op steeds sneller gaande veranderingen
  • onpopulaire beslissingen nemen
  • mensen meekrijgen
  • bevoegdheden afstaan, en toch de regie houden
  • complexe dilemma’s oplossen

 

Datum: start 27 november
Locatie: Nyenrode
Prijs 995 euro

 

 

 

 

Hoe blijft u ‘voor de troepen uit’ lopen?
Hoe loodst u uw organisatie naar nieuwe tijden?
U moet het verschil maken voor uw organisatie

U kent de uitdrukking ‘de vent maakt de tent’. U heeft enerzijds de uitdaging om aan uw eigen ontwikkeling te werken. Anderzijds heeft u als leidinggevende de verantwoordelijkheid om meer dan goed op ‘de winkel’ te passen. U bent en blijft de eindverantwoordelijke die wordt afgerekend op resultaten, op geleverde prestaties. U wordt ervoor betaald om uw medewerkers – en uzelf – te motiveren tot gewenst gedrag om de doelstellingen voor de organisatie te behalen.
Het mes snijdt aan twee kanten. Hoe zorgt u zelf dat u scherp blijft, met succes mee beweegt in lijn met de tijdgeest, én het verschil voor uw organisatie kunt blijven maken?

Speciaal voor u organiseren wij deze collegereeks over leiderschap in de 21e eeuw, waarin u wordt voorzien van actuele kennis, inspiratie en praktische handvatten voor vertaling naar uw eigen werksituatie.

Meer informatie? Download de brochure


Zo ga je volgens Rutger Bregman van bullshitbaan naar impact maken

Natuurlijk focus je op de grote problemen van de wereld. Maar doe je er ook iets aan en maak je daarmee echt impact? Rutger Bregman vreest dat je je talent verspilt. Zijn tegengif: morele ambitie.

rutger bregman bullshit banen
Rutger Bregman. Foto: Getty Images

‘We zijn ons allemaal bewust van de grote problemen. We weten dat het klimaat verandert, dat de biodiversiteit achteruit holt, dat elke dag duizenden kinderen sterven aan eenvoudig te genezen ziektes. Bewustwording wordt overschat’, stelt schrijver, historicus en vooruitgangsdenker Rutger Bregman.

Maar doen we er iets aan? Vaak doen we dat niet. En dus vindt hij dat we veel talent verspillen. Hoe dat gebeurt, heeft hij nu in een model gegoten. Dat zet hij uiteen in zijn nieuwe boek Morele ambitie, dat dinsdag is verschenen.

Hij baseert dat model op twee vragen: hoe ambitieus ben je en hoe idealistisch ben je? ‘Als je niet idealistisch en niet ambitieus bent, kom je terecht in de categorie met bullshit jobs. Nutteloze banen, althans volgens de mensen die ze hebben’, vertelde hij september vorig jaar op het Amsterdam Business Forum.

Bullshitbanen

‘Zo’n 25 procent van de huidige werknemers vindt dat hun baan volstrekt zinloos is’, aldus Bregman. ‘Als ze gaan staken, merkt niemand dat. Het zijn vaak mensen met een mooi cv, een hoog salaris, maar aan het eind van de dag maken ze geen verschil.’

‘Ze schrijven rapporten die niemand leest, ze managen mensen die geen leiding nodig hebben, ze doen de marketing voor producten die ze eigenlijk haten. Dat is een enorme verspilling van talent.’

‘In deze categorie zit ook de sin-industrie. Zij maken winst door, kort samengevat, het leven van andere mensen te verwoesten. Denk aan de gokindustrie en de tabaksindustrie.’

 Volg MT/Sprout nu ook op WhatsApp

Talent verspillen

Op naar de tweede categorie: de mensen die ambitieus zijn, maar niet idealistisch. Bregman wijst erop dat 45 procent van de afgestudeerden van Harvard University in consultancy of finance gaat werken.

‘Ook dit is het verspillen van talent. Ze gaan naar sectoren waarin niet veel nieuws wordt gecreëerd. Het zijn geen ondernemers, ze starten geen nieuwe bedrijven, ze zijn vaak niet gefocust op de grootste problemen van de wereld.’

Ook ondernemers vallen soms in deze categorie. Het zijn de m/v’s die bedrijven starten die weinig waarde toevoegen. ‘Het verkopen van abonnementen op elektrische tandenborstels bijvoorbeeld.’

Lees ook: Waarom de meeste startups falen

Adriaan Mol en papieren bonnetjes

Bregman ziet een grote rol weggelegd voor ondernemers, als ze de juiste prioriteiten stellen tenminste. Hij haalt nog een voorbeeld aan, uit een podcast-interview met techmiljardair Adriaan Mol. Over de vraag wat er nou bleef knagen, wat hem nog frustreerde, moest hij wel even nadenken, vertelt Bregman.

‘Wat hij echt irritant vond, wat echt opgelost moest worden? Dat je nog steeds papieren bonnetjes krijgt wanneer je iets koopt in de winkel. Ik dacht: echt, dat is het? Je bent een van de rijkste mensen van Nederland. Er sterven tienduizenden kinderen aan eenvoudig te genezen ziektes. De volgende pandemie is al op komst. Er staan duizenden kernkoppen klaar.’

‘Er zijn zoveel grote problemen in de wereld, maar jij maakt je druk over papieren bonnetjes? Dat is zo’n enorme verspilling van talent.’

morele ambitie rutger bregman

Morele ambitie: Stop met het verspillen van je talent en maak werk van je idealen is geschreven door Rutger Bregman. Het boek is onder meer te bestellen via managementboek.nl.

Bubbel van Rutger Bregman

De derde categorie bestaat uit mensen die idealistisch en niet ambitieus zijn. ‘Dat is mijn bubbel’, geeft Bregman toe. ‘Maar je ziet dit ook veel bij Gen Z. Ze willen wat minder werken, daarom is parttime werken populair. Ze willen ook een baan hebben die hun passie voedt, die goed voelt voor ze.’

‘Als je de wereld wil veranderen, gaat het niet over hoe dat voelt voor jou, maar over wat je doet, over de echte impact die je maakt.’ De mensen in deze categorie zijn ook erg gefocust op wat ze niet doen, gaat hij verder. ‘Geen vlees eten, niet vliegen, geen plastic rietjes gebruiken…’

‘Als je alleen maar focust op wat je niet doet, dan zul je in het beste geval helemaal geen impact maken. Een volslagen gebrek aan ambitie dus. Ze zijn te veel bezig met hoe ze zich voelen, hoe ze overkomen, maar veel te weinig met de grootste problemen in de wereld.’

3 ingrediënten van morele ambitie

De vierde en laatste categorie is de categorie waar geen talent wordt verspild. Dat is die van mensen die ambitieus en idealistisch zijn. Hoe kom je daarin? Met morele ambitie. Het verlangen om van de wereld een betere plek te maken. ‘Zoveel mogelijk goeds doen in je carrière. Om echt impact te maken, zodat je herinnerd wordt door de geschiedschrijvers van de toekomst.’

Lees ook: Met die 46 miljard van fossiele subsidies kunnen impactondernemers echt hard gaan

Wat zijn de ingrediënten voor morele ambitie? Bregman noemt er drie.

#1 Definieer succes op een andere manier

Wat is huidige, oppervlakkige versie van succes? ‘Je wordt rijk, je koopt een mooie auto, je gaat op skivakantie, je koopt een vakantiehuis. Dan ben je succesvol. Het probleem is alleen dat er al zoveel mensen succesvol zijn. Het is gewoon een cliché geworden.’

‘Succesvolle mensen zijn heel saai, hun levens lijken allemaal op elkaar. Het zijn klonen van elkaar. Denk na over waar je goed in bent, wat je focus is, hoe je impact maakt. Wat is echt belangrijk? Wat laat jij achter? Waar wil je om herinnerd worden?

‘Moreel ambitieus zijn, betekent dat mensen je misschien vreemd vinden, omdat je niet voldoet aan de standaard definitie van succes.’

#2 Focus op maximale impact

‘Mensen die idealistisch zijn en niet zo ambitieus denken vaak: small is beautiful of less is more. Laten we in business nooit meer deze zinnen gebruiken. Als het gaat om de wereld veranderen, dan gaat het over meer is meer.’

Iemand helpen is goed, honderd mensen helpen is beter, zo simpel is het volgens Bregman. Zo moeten we ook gaan denken over globale problemen. ‘Als je echt impact wil hebben, moet je denken als een kosmopoliet. Er zijn 8 miljard mensen op de wereld, focus dus niet alleen op je eigen kleine bubbel.’

#3 Stel meedogenloos prioriteiten

Er is altijd een gebrek aan energie, tijd en middelen. Focus daarom op de problemen die echt belangrijk zijn en op grote schaal spelen. Kies de problemen uit die verwaarloosd worden, waar niet veel aandacht voor is.

Niet elektrische wagens of zonnepanelen, maar wel de transitie in het eten van proteïnen of regulering in het kader van klimaatverandering. Wat is het gat in de markt? ‘Dat is allemaal heel logisch, maar toch gaat nog altijd veel energie naar zaken waar andere ondernemers al veel energie insteken. Dat is zonde.’

Zorg dat die problemen te managen zijn. Dat is iets kunt doen, dat je een oplossing hebt waarmee je vooruitgang kan boeken. ‘Succes hoeft geen garantie te zijn. Als je maar 5 procent kans hebt op een fantastisch resultaat, ga ervoor.’

Systeem versus individu

Lucia Coulter werkt met LEEP aan het voorkomen van loodvergiftiging, geeft hij een voorbeeld. ‘Een op de drie kinderen heeft te veel lood in zijn of haar bloed, het is een van de grootste sluipmoordenaars van kinderen. Een groot probleem dus, maar totaal genegeerd.’

Coulter is actief in meer dan twaalf landen. Ze helpt onder meer met het aanpassen van de regulering, bijvoorbeeld over de hoeveelheid lood in verf. ‘Daarmee scoor je niet op een feestje, zoals met een Elon Musk, maar haar impact is enorm. Ze zijn bezig om 200.000 kinderen te helpen en vele levens te redden. Dat is pas indrukwekkend.’

Begin dus niet over het systeem, waarschuwt hij. Individuen kunnen wel degelijk het verschil maken, vooral als ze anderen weten te inspireren. ‘Je kunt wel wijzen naar Shell of Tata Steel als de bad guys en zeggen dat het systeem moet veranderen. Ja, dat moet, maar je kunt het systeem niet gebruiken als een excuus om niets te doen.’

Wekelijks de nieuwsbrief van Werk en Leven ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Wekelijks de nieuwsbrief van Werk en Leven ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

‘Morele ambitie gaat niet over met je vingertje wijzen. Het gaat over zelf actie ondernemen. Morele ambitie is ook geen karaktertrek of talent waar je mee geboren wordt. Morele ambitie is een mindset.’

Lees ook: Social impact-goeroe Peter Holbrook wil de volgende Twitter overnemen

Generatie Z lui? Nergens zijn zoveel jonge mensen aan het werk als in Nederland

Wil de 'jeugd van tegenwoordig' niet meer hard werken? Dat is een groot misverstand, schrijft Gen Z-expert Laura Bas. Jonge mensen in Nederland werken vaak en veel, voor te weinig geld. 'Die 19-jarige high potential serveert jouw vrijmibo voor een schamel uurloon van 7,96 euro.'

laura bas generatie z lui werken

‘Een van de dingen die de jongste generatie mij leert, is dat ik niet altijd zo hard moet werken.’ Die bekentenis deed een bekende ceo onlangs bij een evenement waar ik in de zaal zat. Ze scande hierna snel het publiek, nieuwsgierig naar de reacties op haar openbaring.

Ik zie deze illusie veelvoudig terugkomen: ervaren volwassenen die elkaar feliciteren met hun ijzeren werkethos, ervan overtuigd dat ze hiermee hebben bijgedragen aan de welvaart waardoor hun kroost het ‘wat rustiger aan kan doen.’ En zo tolerant als ze zijn, vinden ze het ook nog eens goed.

Veel jonge mensen werken in Nederland

Een nobel idee, maar pertinent onjuist. Jonge mensen in Nederland werken hard en veel, en vaak ook nog voor te weinig geld.

Uit cijfers van de OESO blijkt dat 76 procent van de 15- tot 25-jarigen in Nederland werkt. Hiermee staat Nederland ver op nummer een van alle westerse landen. Een saillant detail: het Europese gemiddelde is 35 procent.

Maar ook binnen ons eigen land werkt het overgrote deel van de starters nog altijd fulltime. Zo concludeerde The Intelligence Group al dat van alle generaties, de startende Gen Z'ers en de Millennials nog steeds het meest fulltime werken.

En misschien nog wel opvallender: het zijn voornamelijk de 55-plussers die massaal parttime gaan werken. Intelligence Group-directeur Geert-Jan Waasdorp noemde het een gevalletje 'de pot die de ketel verwijt.'

Lees ook: Generatie Z valt in veel organisaties bij bosjes neer, en dat is juist goed

Jeugdloon is relatief laag

Ondanks al die vroege arbeid belonen we de jeugd hier echter niet naar. Het minimumuurloon van een 15-jarige die de vakken vult in jouw lokale supermarkt is 3,94 euro.

En wie denkt dat studenten het beter hebben, heeft het mis. Die 19-jarige high potential die je graag als stagiair in je bedrijf zou willen hebben, serveert jouw vrijdagmiddagborrel voor een schamel uurloon van 7,96 euro. Daar moeten ze heel wat 'vlieguren' voor maken om de gemiddelde studentenkamer van 420 euro te kunnen betalen.

Door het jeugdloon, dat geldt tot je 21e, verdient een 18-jarige Nederlandse jongere 6,64 euro, terwijl onze buurlanden respectievelijk 11,65 euro (Frankrijk) of zelfs 12,41 euro (Duitsland) betalen.

 Volg MT/Sprout nu ook op WhatsApp

Het meest paradoxale aan de situatie is dat we deze generatie, die onder andere door dit jeugdloon niet kon opwerken tegen hun studiekosten, nu ook nog moeite heeft met het kopen van een huis door hun studieschuld. Dit terwijl hen was beloofd dat deze schuld niet zou meetellen bij de invoering van het leenstelsel.

En toch labelen we hen simpelweg als een luie generatie die wat zuiniger had moeten zijn met hun geleende geld en minder bier had moeten drinken.

Lees ook: Lieve Gen Z’ers, werk hoeft niet altijd leuk te zijn

Betere balans tussen werk en privé

Toch zit er ergens wel een kern van waarheid in de uitspraak van de goedbedoelende ceo. Zo constateerde een onderzoek van Randstad dat begin dit jaar uitkwam dat werknemers, vooral Generatie Z, meer nadruk leggen op persoonlijke waarden en een gezonde werk-privébalans. Ook als dit ten koste gaat van traditionele carrièredoelen zoals financiële groei.

Het verlangen is er dus zeker, maar de cijfers vertellen voorlopig nog wat anders. Persoonlijk zie ik het als een positieve generatiebrede trend: ondanks dat we een ijverig volk zijn dat niet vies is van de handen uit de mouwen steken, verlangen we stiekem allemaal naar die vierdaagse werkweek.

Hoogste tijd dus om elkaar te prijzen voor onze werkethos, maar ook te erkennen dat deze manier van werken niet toekomstbestendig is. Die ijzeren werkethos heeft ons inderdaad veel welvaart gebracht, maar leidde de afgelopen jaren tot steeds vroegere burn-outs, versufte organisaties en een toenemend ziekteverzuim. Dit terwijl we eigenlijk heel goed weten waar we naartoe willen.

Aan daadkracht en doorzettingsvermogen ontbreekt het bij Nederlanders niet, nu nog de durf om dit te veranderen.

Lees ook ons interview met Laura Bas over generatie Z: 'Hiërarchie is echt een pijnpunt'