Geen producten in de winkelwagen.
Audi staat bovenaan het verlanglijstje van de Nederlandse manager. Alleen Volvo weet zich goed te handhaven tussen het Duitse geweld.
Dat blijkt uit MT's tweede editie van het zakenauto-onderzoek,
Azië vuurt de ene na de andere hippe compactcar op de Nederlandse markt af, uit India komen tegenwoordig de Jaguars en LandRovers en Frankrijk perfectioneert het comfort. Het mag allemaal niet baten. Net als ruim een jaar geleden, toen MT zijn eerste zakenauto-onderzoek deed, domineren de Duitse auto’s het verlanglijstje van de Nederlandse managers, met Volvo als enige uitzondering. De liefde voor Audi lijkt eigenlijk alleen nog maar te zijn gegroeid.
De favoriet van 2011?‘Welke auto zou u graag willen rijden?’ vroegen we onze lezers. Eind 2010 was de BMW-5 nog het gedroomde automodel, maar die plaats is nu overgenomen door Audi’s A6. De 5-serie van BMW scoort met zijn tweede plaats overigens nog steeds hoog. De top10 van gedroomde automodellen wordt gedomineerd door drie merken: Audi, BMW en Volvo, met alleen als ‘vreemde’ (maar wel Duitse) eend de Volkswagen Passat op de achtste plaats.
Wat vooral opvalt is hoe trouw managers aan de Duitse topmerken zijn. Van de ruim 1.100 respondenten die aan het onderzoek hebben meegedaan, noemt nog niet eenderde zichzelf uitgesproken merktrouw. Maar onder de Audi- en BMW-rijders zegt meer dan de helft dat ze een zeer sterke voorkeur voor hun merk hebben.
Diefstal
Onze lezers hebben geen zin in tijdverlies. De grote meerderheid staat achter de maatregel van minister Schultz van Haegen om de maximumsnelheid op veel snelwegen naar 130 km/u te verhogen. Voor eenderde van de respondenten zou het zelfs nóg harder mogen, terwijl maar een op de vijf een lagere snelheid prefereert.
De hoge brandstofprijzen schrikken de lezers kennelijk niet af om te ‘gassen’, terwijl ze er zelfs van uitgaan dat de benzineprijs nog verder omhoog zal gaan. Gemiddeld wordt ingeschat dat de huidige recordprijs over een jaar nog twee dubbeltjes hoger zal liggen. De spanningen in het Midden-Oosten en de neiging van de regering om gaten te vullen met accijnzen worden veruit het meest genoemd als prijsopdrijvende factoren. “De olievoorraad is niet het probleem”, aldus een lezer. Maar: “de overheden zitten krap bij kas en zullen brandstofaccijns als middel aangrijpen meer te innen.”
De accijnzen, die veruit het grootste onderdeel van de benzineprijs uitmaken, roepen veel boosheid op. “De belasting is schofterig. Ik voel mij voortdurend geplukt!”, schrijft een van de respondenten. Een ander: “Zolang niemand zal opstaan om deze diefstal tegen te gaan, is € 2,- per liter beslist niet onrealistisch.” Er is geen enkele reden waarom de prijs omlaag zou gaan, zoals iemand schrijft. “Er is geen mechanisme dat de benzineprijs drukt. De vraag blijft groter dan het aanbod, de oliemaatschappijen kunnen de prijs bepalen en de overheid gebruikt BTW en accijns om de schatkist te vullen.”
Duurzame energie
Dat die vraag blijft groeien, heeft volgens de lezers ook te maken met de opkomst van nieuwe middenklassen in BRIC-landen, waar steeds meer (grote) auto’s in het straatbeeld verschijnen. Waar dan ook weer een voordeel aan zit: “gezien de groei van een aantal nieuwe opkomende landen, de onrust in een paar olieproducerende land, de steeds moeilijker te ontginnen nieuwe olievelden, met toenemende veiligheidscriteria, zal de prijs stijgen. Overigens heb ik daar geen moeite mee omdat de noodzaak om te investeren in duurzamere energiebronnen daarmee toeneemt.”
Wat ons vanzelf bij de schonere toekomst van de elektrische auto brengt. De techniek is nog jong en horrorstory’s van lege accu’s op onverwachte momenten komen nog regelmatig voor. Maar de ontwikkelingen gaan snel en dat wordt ook door de MT-lezers opgepikt. Eenderde overweegt bij zijn volgende aankoop voor een door een accu aangedreven auto te kiezen, hoewel precies de helft nog ronduit ‘nee’ zegt.
Paarden trekken
Het grootste struikelblok bij de overstap is de gebrekkige actieradius van de fluisterstille auto’s, vóór het geringe aanbod aan modellen. 38 procent van de respondenten vindt dat een wachttijd bij de oplaadpaal van minder dan 10 minuten noodzakelijk is (wat nog toekomstmuziek is), en 20 procent vindt het zelfs pas goed als je na omwisseling van de accu meteen door kan rijden. Toch neemt ook een groot aantal mensen (34 procent) genoegen met meer dan 10 minuten. Bij de open antwoorden wordt opvallend vaak de trekkracht, bijvoorbeeld voor het trekken van de aanhanger of caravan, als struikelblok voor de aanschaf genoemd. Ook de paardentrailer, die zich nu nog moeilijk elektrisch laat trekken, wordt genoemd.
MT ONDERZOEKSPANEL
MT's zakenauto-onderzoek werd in maart 2012 uitgevoerd onder het MT-lezerspanel. Wilt u deelnemen aan het panel? Klik dan hier
Toch is er ook een groot aantal respondenten dat stevige vraagtekens heeft bij de milieuprestaties van de (semi-)elektrische auto. “Ik ben niet overtuigd van de duurzaamheid op langere termijn”, schrijft een lezer. “Een doodlopende weg”, schrijft een andere. En: “deze auto’s zijn end-to-end nog schadelijker voor het milieu, en een achteruitgang als product voor de consument.” Een aantal lezers wacht rustig de komst van de brandstofcel af. “Waterstofmotoren zijn de toekomst”, aldus verschillende deelnemers aan het onderzoek.
