Kristel Groenenboom: ‘Waarom is er geen bel-me-niet-register voor bedrijven?’

Telefoontjes van lastige verkopers kosten bergen tijd. Waarom is er geen bel-me-niet-register voor bedrijven, vraagt Kristel Groenenboom zich af.

‘Zo dat begint al lekker’, roept een van mijn medewerkers. ‘Ik ben vanmorgen al 5 keer gebeld door een of andere muts die weer wat wilde verkopen. Het moet toch frustrerend zijn om zo je werk te doen.’ Waarop een collega antwoordt, dat die bel-verkopers vast naar huis gaan met fluitende oren van de tuut die ze steeds horen als iemand de hoorn erop gooit. ‘Het schijnt wel aardig te verdienen’, moppert hij. ‘Soms wel 60 tot 80 euro per uur. Alleen houd je dat werk maar 6 uur per dag vol. Dan vinden ze zichzelf ook irritant’, grapt hij.

Grappige feedback

Binnen 5 minuten gaat de volgende telefoon. Ik hoor mijn collega antwoorden : ‘Nee, hoor, wij hebben geen bedrijfswagens. Iedereen rijdt hier op de fiets. Wij zijn een heel duurzaam bedrijf.’ Het is nog maar het begin van de week, dus beleefd grappige feedback geven lukt nog wel. Net voor de lunchpauze staat een mevrouw aan de receptie met een pakje stroopwafels. Onze nieuwe stagiair pakt het aan en loopt trots met zijn vangst het kantoor in. Alleen is hij vergeten dat hij nu wel minstens 5 keer gebeld gaat worden. Net zolang tot de lieve mevrouw haar koffiemachines verkocht krijgt.

Bel-stalkers

Eigenlijk is al dat bellen wel heel irritant. Je kunt er als bedrijf niks aan doen. Voor consumenten bestaat er een bel-me-niet register, maar als ondernemer kun je jezelf niet beschermen. Vaak word je ook verkeerd voorgelicht. Verkopers van telefoondiensten springen hier met vlag en wimpel bovenuit. Je denkt dat je iemand van KPN aan de telefoon hebt, maar het blijkt een vaag tussenpersoon te zijn. Daarnaast proberen die bel-verkopers even snel een telefonisch akkoord te krijgen. Dat kan best gevaarlijk worden, want de bel-stalkers nemen vaak de gesprekken op. Als ze een duidelijke 'ja’ hebben op de band, is het juridisch zelfs bindend. Je hebt dan een mondelinge overeenkomst gesloten.

Meneer de General

Binnen een week is de stand als volgt: we zijn gebeld door een Chinees callcentrum, waarvan de bellers enkel 'meneer de General’ willen spreken. Daar bestaat absoluut geen vrouwelijke versie van, anders geloven ze je gewoon niet. Daarnaast hadden we binnen deze week al 6 keer van loonadministratiekantoor kunnen veranderen. Om nog maar te zwijgen van de uitzendbureaus. Is al dat bellen eigenlijk niet een hele ouderwetse manier van verkopen? Zo geforceerd. En het is nog een hele onprettige manier ook. Ook al horen de bel-stalkers enkel maar je stem, soms is het ongelofelijk welke vooroordelen er naar je toe worden geworpen. Vaak bijgestaan met een bel-script en argumenten als: 'U begrijpt mij niet, u luistert niet …’ Zo wil je zelf ook toch niet behandeld worden? Waarom doe je dit je klanten dan aan ?

Een deurwaarder aan de lijn!

‘O, Kristel, telefoon voor jou. Een gerechtsdeurwaarder. Hij vraagt of je zijn mail niet hebt gekregen. Hij had vanmorgen ook al gebeld.’ Ik neem snel de telefoon op. Na 10 minuten kom ik erachter dat ook dit alleen maar om reclame gaat. Ik was dus absoluut niet vergeten om een factuur te betalen en ook geen loonbeslag van een personeelslid. Ik was er weer mooi ingetrapt …. Wanneer houdt dit eens op?

Kristel Groenenboom (1986) is eigenaar van Container Service C. Groenenboom, miljoenenbedrijf in verkoop en verhuur van containers. In deze  tweewekelijkse serie 'Feuilleton van een familiebedrijf' bericht ze over alles wat ze daar meemaakt.

Foto via Flickr.com

Meer Kristel Groenenboom:

• Vrouw in het metaal, en ook nog de baas: wat maak je dan mee?
• Of Kristel Groenenboom ervaring heeft met verzuim? 'Jammer genoeg wel'
• Waarom Kristel Groenenboom houdt van haar wat agressieve bedrijfscultuur
• Kristel Groenenboom: 'Ik neem geen mensen aan die mij geen hand geven'